Uniwersytet Warszawski

---

Uczelnia obecnie

W dzisiejszych czasach Uniwersytet Warszawski stanowi największą oraz jedną z najstarszych instytucji edukacyjnych w Polsce. Od marca 2018 roku uczelnia jest członkiem Sojuszu 4 EU+, co przyznaje jej status uniwersytetu europejskiego, uzyskanego w wyniku konkursu ogłoszonego przez Komisję Europejską. W październiku 2019 roku UW odniosło sukces w programie „Inicjatywa Doskonałości – Uczelnia Badawcza”, organizowanym przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

W 2016 roku Uniwersytet Warszawski zajął 3. miejsce spośród uczelni w Europie Południowej i Wschodniej oraz 96. miejsce w skali globalnej według rankingu Nature Index Rising Stars, który identyfikuje wschodzące gwiazdy w nauce. W tym samym roku, w międzynarodowym rankingu ARWU, zwanym rankingiem szanghajskim, UW uplasował się w przedziale 301-400, co było najlepszym wynikiem spośród wszystkich polskich uczelni. Ponadto, według rankingu QS World University Rankings w roku 2018, uczelnia zajmowała miejsce w przedziale 411-420. W szczególności w szanghajskim rankingu dziedzinowym z 2018 roku uwzględniono 10 dyscyplin naukowych prowadzących badania na tym uniwersytecie. Najlepsze wyniki, zajmując pozycje w granicach od 51. do 75. na świecie, osiągnęły matematyka i fizyka.

Co roku Uniwersytet Warszawski zajmuje jedno z dwóch czołowych miejsc w krajowym rankingu szkół wyższych „Perspektyw”. W 2018 roku uczelnia uzyskała 1. miejsce w tym zestawieniu. Pracownicy uczelni zdobyli 14 z 28 dostępnych grantów w prestiżowych europejskich konkursach badawczych, organizowanych przez Europejską Radę ds. Badań Naukowych. W 2016 roku Uniwersytet otrzymał od Komisji Europejskiej wyróżnienie „HR Excellence in Research”, co potwierdza przestrzeganie zasad Europejskiej Karty Naukowca.

Uniwersytet Warszawski również przyczynił się do powstania kilku obecnie działających uczelni. W 1950 roku, w miejsce zlikwidowanych Wydziału Lekarskiego i Wydziału Farmaceutycznego, powstała Akademia Medyczna w Warszawie, która obecnie funkcjonuje jako Warszawski Uniwersytet Medyczny. W 1952 roku z uniwersytetu został usunięty Wydział Weterynaryjny, który następnie włączono do Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Z kolei w 1954 roku wydziały teologiczne UW oraz UJ połączyły się, tworząc Akademię Teologii Katolickiej, znaną dzisiaj jako Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. W 1997 roku filia UW w Białymstoku przekształciła się w Uniwersytet w Białymstoku.

Ranking
Krajowe rankingi
Ranking	Rok 2018
Perspektywy	1
QS World	1
Times (Europa)	1
Webometrics	1
SIR	2
Światowe rankingi
QS World	262
THE World	601-800
Webometrics	375
SIR	542

Historia

Królewski Uniwersytet Warszawski (1816–1831)

W listopadzie 1816 roku Stanisław Kostka Potocki, pełniący funkcję kierownika Komisji Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, oraz Stanisław Staszic złożyli projekt powołania Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego na ręce Imperatora Wszechrosyjskiego Aleksandra I, który przychylił się do tej ciekawej inicjatywy. Uczelnia powstała na bazie dwóch szkół, które swoją działalność rozpoczęły jeszcze w Księstwie Warszawskim dzięki Izbie Edukacji Publicznej: Szkoły Prawa i Nauk Administracyjnych (założonej w 1808 roku) oraz Szkoły Lekarskiej, znanej jako Akademicki Wydział Lekarski (założonej w 1809 roku).

Na początku istnienia uczelnia składała się z pięciu wydziałów:

• Prawa i Nauk Administracyjnych z dziewięcioma katedrami, w skład których wchodzili m.in. Jan Wincenty Bandtkie, Wacław Aleksander Maciejowski oraz Fryderyk Florian Skarbek,
• Nauk Lekarskich z dziesięcioma katedrami, a wśród wykładowców m.in. Andrzej Franciszek Ksawery Dybek, Emilian Klemens Nowicki oraz Jan Bogumił Freyer,
• Teologicznego, który zawierał sześć katedr, prowadzony przez pierwszego rektora UW Wojciecha Szweykowskiego,
• Filozoficznego, powstałego w roku 1817, gdzie wykłady prowadził m.in. Adam Zabellewicz,
• Nauk i Sztuk Pięknych, z Marcello Bacciarellim jako pierwszym honorowym dziekanem, gdzie powstał także Instytut Muzyki i Deklamacji, który w 1826 roku przekształcił się w Szkołę Główną Muzyki, w której studiował m.in. Fryderyk Chopin.

W 1830 roku uczelnia doczekała się przekształcenia w Uniwersytet Królewsko-Aleksandrowski, ku pamięci zmarłego brata Imperatora, Aleksandra I. Niestety, po upadku powstania listopadowego, podczas którego licznie uczestniczyli studenci, uniwersytet został rozwiązany.

Po powstaniu listopadowym (1831–1869)

W wyniku represji po klęsce powstania listopadowego nastąpiła likwidacja polskiego szkolnictwa wyższego, a duża część zbiorów uczelni została wywieziona do Petersburga. W 1857 roku w Warszawie powstała Akademia Medyko-Chirurgiczna, z dwoma wydziałami: lekarskim i farmaceutycznym. Kolejnym krokiem była integracja akademii w 1862 roku z nowo utworzoną Szkołą Główną Warszawską (Варшавская Главная Школа), która organizowała cztery wydziały: (1) Prawa i Administracji, (2) Filologiczno-Historyczny, (3) Matematyczno-Fizyczny oraz (4) Lekarski. Rektoratu tej szkoły podjął się Józef Mianowski, lecz w 1869 roku szkoła została zamknięta po tłumieniu powstania styczniowego.

Cesarski Uniwersytet Warszawski (1870–1915)

W 1870 roku, w miejsce zakończonej działalności SGW, powstał Cesarski Uniwersytet Warszawski (Императорский Варшавский Университет), który miał rosyjski język wykładowy. Kiedy wybuchła I wojna światowa, uczelnia została przeniesiona do Rostowa nad Donem (w 1915 roku), gdzie kontynuowała działalność jako „Cesarski Uniwersytet Warszawski w m. Rostowie nad Donem” (Императорский Варшавский Университет в г. Ростове-на-Дону) aż do lipca 1917 roku, kiedy to została przekształcona w Uniwersytet Doński.

Zobacz także kategorię: Cesarski Uniwersytet Warszawski.

Okres II Rzeczypospolitej (1915–1939)

Jesienią 1915 roku z inicjatywy generała Hansa von Beselera utworzył polskojęzyczny Uniwersytet Warszawski i przyjął pierwszy statut, co pozwoliło na przyjęcie do grona studentów także kobiet. W 1920 roku utworzono Wydział Teologii Ewangelickiej, a na początku lat trzydziestych XX wieku uniwersytet stał się największym ośrodkiem akademickim w kraju, zatrudniającym 250 profesorów, na studia uczęszczało 10 000 studentów.

W 1935 roku, po śmierci Józefa Piłsudskiego, Senat UW zdecydował się na zmianę nazwy uczelni na Uniwersytet Józefa Piłsudskiego w Warszawie. W listopadzie 1936 roku doszło do protestu studentów przeciwko wysokim opłatom i segregacji Żydów w uczelni, co doprowadziło w październiku 1937 roku do decyzji rektora Włodzimierza Antoniewicza o implementacji getta ławkowego dla studentów pochodzenia żydowskiego. Na wydziałach farmacji i weterynarii, w roku akademickim 1938/39, uniwersytet przestał przyjmować Żydów jako studentów.

Okres II wojny światowej

Podczas okupacji, działalność polskich uczelni została zawieszona, a wiele zasobów UW zostało wywiezionych do Niemiec. Budynki uniwersytetu zaczęły pełnić funkcje wojskowe. Mimo groźby represji, wielu wykładowców kontynuowało nauczanie w prywatnych mieszkaniach, zbudowując tajną strukturę edukacyjną, która stała się częścią ruchu oporu. W 1944 roku uczestniczyło w zajęciach około 300 pracowników naukowych i 3500 studentów. Tajne kształcenie na Wydziale Lekarskim miało miejsce w Prywatnej Szkole Zawodowej dla Pomocniczego Personelu Sanitarnego dr Jana Zaorskiego. W trakcie wojny poległo 63 profesorów UW, a infrastruktura uczelni została zniszczona w 60%, a zbiory w 70–80%. W czasie Powstania Warszawskiego obiekt uniwersytetu był istotnym punktem w oporze niemieckim w Śródmieściu, gdzie wielokrotnie podejmowano próbę zdobycia gmachu przez jednostki Armii Krajowej.

Uniwersytet Warszawski w latach 1945–1989

Po zakończeniu II wojny światowej uczelnia przywróciła swoją historyczną nazwę – Uniwersytet Warszawski. W grudniu 1945 roku rozpoczęto zajęcia z gronem ponad 4000 studentów. Zmiany administracyjne z 24 października 1949 roku doprowadziły do likwidacji Wydziałów: Lekarskiego i Farmaceutycznego oraz utworzenia Akademii Lekarskiej. Na początku lat pięćdziesiątych XX wieku Uniwersytet odbył reorganizację, dzieląc Wydział Humanistyczny na trzy nowe jednostki: Filozoficzno-Społeczny, Historyczny oraz Filologiczny. Likwidację przeszły także Wydział Weterynaryjny oraz Wydziały Teologii Ewangelickiej i Katolickiej, które przekształcono w odpowiednio Chrześcijańską Akademię Teologiczną i Akademię Teologii Katolickiej.

Uniwersytet Warszawski był istotnym ośrodkiem opozycyjnym w czasach PRL. W 50. latach XX wieku, z powodów politycznych odsunięci zostali m.in. Władysław Tatarkiewicz, Stanisław Ossowski oraz Maria Ossowska. W 1966 roku, wykład Leszka Kołakowskiego o kulturze polskiej zakończył się wykluczeniem go z PZPR. W 1968 roku uczelnia była miejscem masowych demonstracji studenckich, co przyczyniło się do usunięcia z uniwersytetu wielu profesorów, w tym Stefana Żółkiewskiego, Zygmunta Baumana, Leszka Kołakowskiego, Bronisława Baczko oraz Marię Hirszowicz. W latach 1980–1981 powstała komisja zajmująca się analizą decyzji personalnych podjętych w uczelni, której przewodniczył Klemens Szaniawski.

W 1980 roku w Uniwersytecie Warszawskim utworzono Muzeum Uniwersytetu Warszawskiego, które początkowo miało siedzibę w Pałacu Kazimierzowskim. Rektorem w tym czasie został Henryk Samsonowicz, jednak dwa lata później, z powodów politycznych, został usunięty z tej funkcji. Wiele osób, w tym Andrzej Bogusławski, Klemens Szaniawski, oraz wiele innych, zostało na krótko internowanych.

Uniwersytet Warszawski po roku 1989

W latach 1994-1998 na Powiślu budowano nowy gmach Biblioteki Uniwersyteckiej, której otwarcie miało miejsce w 1999 roku. Dzięki przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej, uczelnia uzyskała wiele funduszy na rozwój oraz inwestycje, które umożliwiły stworzenie nowoczesnych obiektów, takich jak Centrum Nauk Biologiczno-Chemicznych oraz Centrum Nowych Technologii.

W roku 2015, w wyniku współpracy Polsko-Amerykańskiej Fundacji Wolności oraz Uniwersytetu Warszawskiego, powstała Szkoła Edukacji PAFW i UW. W 2016 roku uczelnia obchodziła swoje 200-lecie pod hasłem „Dwa stulecia. Dobry początek”, organizując różnorodne imprezy, konferencje, wystawy oraz spotkania artystyczne.

W tym samym roku rozpoczęto realizację programu rozwojowego na lata 2016–2025, który miał na celu m.in. zwiększenie umiędzynarodowienia uczelni oraz podnoszenie jakości życia publicznego. W 2018 roku, rektorzy Uniwersytetu Warszawskiego oraz Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego podpisali list intencyjny dotyczący utworzenia federacji, która miała rozpocząć współpracę w zakresie badań i dydaktyki od 2020 roku.

W marcu 2020 roku, z powodu pandemii COVID-19, rektor Uniwersytetu Warszawskiego Marcin Pałys ogłosił zamknięcie uniwersytetu dla studentów i pracowników na czas od 10 marca do 14 kwietnia. Natomiast w maju 2023 roku uczelnia otrzymała Odznakę Honorową „Zasłużony dla Mazowsza”.

Statystyki

W roku 2017 Uniwersytet Warszawski zyskał status uczelni z dużą liczbą studentów, przyciągając 45 430 studentów. Dodatkowo, w tej samej chwili kształciło się 3041 doktorantów oraz 2992 słuchaczy studiów podyplomowych.

Uczelnia oferuje szeroki wachlarz programów edukacyjnych, z ponad 100 kierunkami studiów, co czyni ją jedną z najważniejszych instytucji w kraju. Za jej sukces odpowiada silny zespół, składający się z 7307 pracowników, w tym 3802 pracowników naukowych odpowiedzialnych za badania i dydaktykę.

Wydziały

Uniwersytet Warszawski, jako jedna z wiodących instytucji akademickich w Polsce, składa się z 25 różnorodnych wydziałów, które obejmują szeroki zakres dziedzin naukowych.

Wśród nich znajdują się:

• Wydział Archeologii,
• Wydział „Artes Liberales”,
• Wydział Biologii,
• Wydział Chemii,
• Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii,
• Wydział Filozofii,
• Wydział Fizyki,
• Wydział Geografii i Studiów Regionalnych,
• Wydział Geologii,
• Wydział Historii,
• Wydział Lingwistyki Stosowanej,
• Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki,
• Wydział Medyczny,
• Wydział Nauk Ekonomicznych,
• Wydział Nauk o Kulturze i Sztuce,
• Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych,
• Wydział Neofilologii,
• Wydział Orientalistyczny,
• Wydział Pedagogiczny,
• Wydział Polonistyki,
• Wydział Prawa i Administracji,
• Wydział Psychologii,
• Wydział Socjologii,
• Wydział Stosowanych Nauk Społecznych i Resocjalizacji,
• Wydział Zarządzania.

Każdy z tych wydziałów oferuje unikalne programy studiów, które przyciągają studentów z całego kraju, a także z zagranicy. Uniwersytet Warszawski stawia na rozwój naukowy oraz dydaktyczny, dostosowując swoje programy do potrzeb współczesnego świata.

Inne podstawowe jednostki organizacyjne

W Uniwersytecie Warszawskim istnieje wiele podstawowych jednostek organizacyjnych, które mają na celu wspieranie różnorodnych działań edukacyjnych oraz badawczych. Do tych instytucji należy między innymi:

• Centrum Języka Polskiego i Kultury Polskiej dla Cudzoziemców „Polonicum”,
• Centrum Europejskie Uniwersytetu Warszawskiego,
• Centrum Kształcenia Nauczycieli Języków Obcych i Edukacji Europejskiej Uniwersytetu Warszawskiego,
• Instytut Ameryk i Europy Uniwersytetu Warszawskiego,
• Centrum Archeologii Śródziemnomorskiej Uniwersytetu Warszawskiego im. prof. Kazimierza Michałowskiego,
• Centrum Nowych Technologii Uniwersytetu Warszawskiego,
• Instytut Studiów Społecznych im. Profesora Roberta Zajonca,
• Interdyscyplinarne Centrum Modelowania Matematycznego i Komputerowego,
• Ośrodek Badań nad Antykiem Europy Południowo-Wschodniej,
• Ośrodek Badań nad Migracjami,
• Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów w Uniwersytecie Warszawskim.

Międzywydziałowe jednostki organizacyjne

Jednostki te łączą różne obszary wiedzy i są skupione na współpracy pomiędzy wydziałami. W skład takich organizacji wchodzą:

• Centrum Nauk Sądowych Uniwersytetu Warszawskiego,
• Centrum Studiów Samorządu Terytorialnego i Rozwoju Lokalnego,
• Centrum Nauk Biologiczno-Chemicznych Uniwersytetu Warszawskiego,
• Kolegium Międzyobszarowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych i Społecznych,
• Kolegium Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Matematyczno-Przyrodniczych,
• Uniwersyteckie Centrum Badań nad Środowiskiem Przyrodniczym i Zrównoważonym Rozwojem.

Ogólnouczelniane jednostki organizacyjne

Te jednostki mają kluczowe znaczenie dla funkcjonowania uczelni. Wśród nich znajdują się:

• Archiwum Uniwersytetu Warszawskiego,
• Biblioteka Uniwersytecka w Warszawie,
• Centrum Otwartej i Multimedialnej Edukacji,
• Chór Akademicki Uniwersytetu Warszawskiego,
• Katedra Erazma z Rotterdamu,
• Katedra im. Tadeusza Mazowieckiego,
• Katedra UNESCO – Trwałego Rozwoju,
• Muzeum Uniwersytetu Warszawskiego,
• Studium Wychowania Fizycznego i Sportu,
• Szkoła Języków Obcych Uniwersytetu Warszawskiego,
• Teatr Hybrydy Uniwersytetu Warszawskiego,
• Uniwersytecki Ośrodek Transferu Technologii,
• Uniwersyteckie Centrum Badań nad Środowiskiem Przyrodniczym i Zrównoważonym Rozwojem,
• Uniwersyteckie Centrum Wolontariatu,
• Uniwersytet Otwarty Uniwersytetu Warszawskiego,
• Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego,
• Zespół Pieśni i Tańca Uniwersytetu Warszawskiego „Warszawianka”.

Jednostki, które prowadzą działalność gospodarczą obejmują:

• Biuro Ekspertyz Centrum Nauk Sądowych,
• Ośrodek Analiz Politologicznych Uniwersytetu Warszawskiego.

Oprócz powyższych jednostek, w strukturze uczelni znajdują się również:

• Ośrodek Kultury Francuskiej i Studiów Frankofońskich,
• Szkoła Edukacji Polsko-Amerykańskiej Fundacji Wolności i Uniwersytetu Warszawskiego.

Kampusy i budynki uczelniane

Kampus Główny

Na Kampusie Głównym, często określanym jako Teren Centralny, mieści się większość administracji oraz część wydziałów uniwersytetu, które są zlokalizowane w historycznych budynkach usytuowanych przy Krakowskim Przedmieściu. W rzeczywistości, główne wejście prowadzi przez Bramę Główną UW, będącą nie tylko wizytówką kampusu, ale również istotnym punktem orientacyjnym.

W szczególności do głównych budynków na terenie kampusu zaliczają się:

• Pałac Kazimierzowski, gdzie mieści się rektorat UW,
• wcześniejsza siedziba Biblioteki Uniwersyteckiej, znana jako Stary BUW, która po przeniesieniu do nowej lokalizacji przy ulicy Dobrej została przekształcona w sale wykładowe,
• Gmach Pomuzealny, służący Wydziałowi Historii,
• Budynek Audytoryjny, gdzie odbywają się zajęcia Wydziału Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych,
• Budynek Poseminaryjny (Collegium Iuridicum I), stanowiący siedzibę dla Wydziału Prawa i Administracji,
• Pałac Czetwertyńskich-Uruskich, który goszczą Wydział Geografii i Studiów Regionalnych,
• Pałac Tyszkiewiczów-Potockich,
• dawna Szkoła Główna, obecnie siedziba Wydziału Archeologii,
• Auditorium Maximum,
• Budynek Porektorski, gdzie znajdują się Wydział Orientalistyczny UW i Instytut Historii Sztuki.

Dodatkowo, w bliskim sąsiedztwie Kampusu Głównego zlokalizowane są inne budynki uniwersyteckie:

• Nowy Świat 67, siedziba instytutów z obszaru Nauk Politycznych i Polityki Społecznej,
• Nowy Świat 69, mieszczący Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych oraz Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii,
• Krakowskie Przedmieście 1, gdzie zlokalizowane są wydziały: „Artes Liberales”, Instytut Filologii Klasycznej Wydziału Polonistyki oraz Instytut Prawa Międzynarodowego,
• Krakowskie Przedmieście 3, gdzie swoją siedzibę ma Wydział Filozofii,
• Karowa z Instytutem Studiów Regionalnych i Globalnych WGiSR oraz innymi jednostkami Wydziału Socjologii.

Wszystkie te obiekty tworzą złożoną strukturę kampusu, który jest centralnym miejscem nauki i spotkań akademickich.

Powiśle

Na powiśle, u stóp skarpy warszawskiej, znajduje się nowoczesna siedziba Biblioteki Uniwersyteckiej, która powstała na początku lat 90. XX wieku. Obiekt, zlokalizowany przy ulicy Dobrej 56/66, zawiera również przestrzenie dla Wydziału Prawa i Administracji, który ma swoje pomieszczenia na Lipowej 4.

W pobliżu, przy ulicy Bednarskiej są również:

• Sekcja Koreanistyki Wydziału Orientalistycznego,
• Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii,
• Akademickie Radio Kampus (Akademickiego Radia Kampus), które ma swą siedzibę w budynku łazienek Teodozji Majewskiej,
• oraz część Wydziału Neofilologii, mieszczącą się przy ulicy Dobrej 55.

W przyszłości planuje się dalszą ekspansję uniwersytecką w tej okolicy Powiśla, co może znacznie wzbogacić ofertę edukacyjną.

Kampus Ochota

W dzielnicy Ochota, na tzw. Kampusie Ochota, można znaleźć wiele wydziałów uczelni. Na terenie tego kampusu mieszczą się także placówki Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego oraz Polskiej Akademii Nauk.

W szczególności, w jego obrębie znajdują się:

• Wydział Biologii,
• Wydział Chemii,
• Wydział Geologii,
• Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki,
• Wydział Fizyki,
• Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów,
• Studium Wychowania Fizycznego i Sportu.

Kampus Szturmowa

Na Mokotowie, w okolicy ulic Smyczkowej i Szturmowej (Służew), zlokalizowanych jest wiele budynków uniwersyteckich. To tutaj mieszczą się różne jednostki z zakresu Wydziału Lingwistyki Stosowanej oraz Wydział Zarządzania.

W tym rejonie można znaleźć też obiekty Wydziału Fizyki, jak również kilka mniejszych jednostek.

Dodatkowo, przy alei Niepodległości 22, znany jako „Ośrodek Ksawerów”, usytuowane są różnorodne jednostki dydaktyczne, w tym Centrum Europejskie UW oraz Ośrodek Studiów Amerykańskich.

Inne lokalizacje

Poza już wymienionymi, kolejne jednostki znajdują się w różnych częściach Śródmieścia.

Wymieniając lokalizacje, można wskazać na:

• Wydział Nauk Ekonomicznych, którego siedziba znajduje się przy ul. Długa, w Muranowie oraz Nowym Mieście,
• Wydział Pedagogiczny, który mieści się przy Mokotowskiej 16/20,
• Wydział Psychologii, z siedzibą w Muranowie, przy Stawkach 5/7,
• Wydział Stosowanych Nauk Społecznych i Resocjalizacji, z główną siedzibą dziekana w Śródmieściu Południe na ul. Żurawia,
• Instytut Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji, znajdujący się w Mokotowie, na ul. Podchorążych,
• Europejskie Centrum Edukacji Geologicznej w Korzecku (gmina Chęciny, województwo świętokrzyskie),
• Instytut Etnologii i Antropologii Kulturowej UW przy ul. Żurawia 4,
• Instytut Stosunków Międzynarodowych, który również ma siedzibę przy ul. Żurawia,
• Obserwatorium Astronomiczne, zlokalizowane przy Al. Ujazdowskie 4.

Władze rektorskie

Rektorzy

W historii Uniwersytetu Warszawskiego na przestrzeni lat było wielu rektorów, którzy odegrali kluczowe role w rozwoju uczelni. Oto lista niektórych z nich:

• Ks. Wojciech Szweykowski (1818–1831),
• Józef Karol Skrodzki (1831),
• Józef Mianowski (1862–1869),
• Piotr Ławrowski (1869–1873),
• Nikołaj Błagowieszczański (1874–1884),
• Nikołaj Ławrowski (1884–1890),
• Michaił Szałfiejew (1895),
• Pawieł Kowalewski (1896),
• Grigorij Zenger (1896),
• Michaił Szałfiejew (1898),
• Grigorij Uljanow (1899–1903),
• Piotr Ziłow (1904),
• Jefim Karski (1905–1911),
• Wasilij Kudrewiecki (1911–1912),
• Iwan Triepicyn (1913),
• Siergiej Wiechow (1914–1915),
• Józef Brudziński (1915–1917),
• Antoni Kostanecki (1917–1919),
• Stanisław Józef Thugutt (1919–1920),
• Jan Karol Kochanowski (1920–1921),
• Jan Mazurkiewicz (1921–1922),
• Jan Łukasiewicz (1922–1923),
• Ignacy Koschembahr-Łyskowski (1923–1924),
• Franciszek Krzyształowicz (1924–1925),
• Stefan Pieńkowski (1925–1926),
• Bolesław Hryniewiecki (1926–1927),
• Ks. abp Antoni Szlagowski (1927–1928),
• Gustaw Przychocki (1928–1929),
• Tadeusz Brzeski (1929–1930),
• Mieczysław Michałowicz (1930–1931),
• Jan Łukasiewicz (1931–1932),
• Józef Ujejski (1932–1933),
• Stefan Pieńkowski (1933–1936),
• Włodzimierz Antoniewicz (1936–1939),
• Jerzy Modrakowski (1939),
• Stefan Pieńkowski (1945–1947),
• Franciszek Czubalski (1947–1949),
• Jan Wasilkowski (1949–1952),
• Stanisław Turski (1952–1969),
• Zygmunt Rybicki (1969–1980),
• Henryk Samsonowicz (1980–1982),
• Kazimierz Albin Dobrowolski (1982–1985),
• Rector electus Klemens Szaniawski (1984),
• Grzegorz Białkowski (1985–1989),
• Andrzej Kajetan Wróblewski (1989–1993),
• Włodzimierz Siwiński (1993–1999),
• Piotr Węgleński (1999–2005),
• Katarzyna Chałasińska-Macukow (2005–2012),
• Marcin Pałys (2012–2020),
• Alojzy Z. Nowak (od 2020).

Byli prorektorzy

Niezwykle istotną rolę w zarządzaniu uczelnią odegrali także prorektorzy. Oto kilku spośród tych, którzy pełnili tę funkcję:

• Maciej Duszczyk,
• Stanisław Głąb,
• Witold Cezariusz Kowalski,
• Ewa Krogulec,
• Czesław Kupisiewicz,
• Henryk Kupiszewski,
• Włodzimierz Lengauer,
• Jolanta Choińska-Mika,
• Zofia Morecka,
• Michał Nawrocki,
• Alojzy Z. Nowak,
• Anna Giza-Poleszczuk,
• Józef Szaflik,
• Andrzej Terlecki,
• Marek Wąsowicz,
• Konstanty Wojtaszczyk,
• Janusz Zakrzewski,
• Sławomir Żółtek.

Władze rektorskie w kadencji 2016–2020

W okresie od 2016 do 2020 roku władze rektorskie były następujące:

• rektor: dr hab. Marcin Pałys, prof. UW,
• prorektor ds. rozwoju: dr hab. Anna Giza-Poleszczuk, prof. UW,
• prorektor ds. studentów i jakości kształcenia: dr hab. Jolanta Choińska-Mika, prof. UW,
• prorektor ds. naukowych: dr hab. Maciej Duszczyk,
• prorektor ds. kadrowych i polityki finansowej: prof. dr hab. Andrzej Tarlecki.

Władze rektorskie w kadencji 2020–2024

Na lata 2020–2024 Uniwersytet powierzył swoje władze w następujący sposób:

• rektor: prof. dr hab. Alojzy Z. Nowak,
• prorektor ds. rozwoju: prof. dr hab. Ewa Krogulec,
• prorektor ds. współpracy i spraw pracowniczych: prof. dr hab. Sambor Grucza,
• prorektor ds. badań: prof. dr hab. Zygmunt Lalak,
• prorektor ds. studentów i jakości kształcenia: dr hab. Sławomir Żółtek, prof. UW.

Władze rektorskie w kadencji 2024–2028

Nadchodząca kadencja, trwająca od 2024 do 2028 roku, przedstawia się w następujący sposób:

• rektor: prof. dr hab. Alojzy Z. Nowak,
• prorektor ds. współpracy i spraw pracowniczych: prof. dr hab. Sambor Grucza,
• prorektor ds. rozwoju: prof. dr hab. Ewa Krogulec,
• prorektor ds. badań: prof. dr hab. Zygmunt Lalak,
• prorektor ds. doktoranckich i prawnych: dr hab. Adam Niewiadomski, prof. UW,
• prorektor ds. studenckich i jakości kształcenia: dr hab. Maciej Raś.

Absolwenci i studenci (m.in.)

Absolwenci Uniwersytetu Warszawskiego to postaci, które mają znaczący wkład w rozwój różnych dziedzin nauki i polityki na świecie. Wśród nich znajdują się laureaci Nagrody Nobla, którzy przynieśli sławę swojej uczelni.

• Henryk Sienkiewicz (1846–1916) – student Szkoły Głównej Warszawskiej, otrzymał Nagrodę Nobla za literaturę w roku 1905,
• Józef Rotblat (1908–2005) – doktoryzował się na Wydziale Fizyki (1938), laureat Pokojowej Nagrody Nobla w 1995 roku,
• Czesław Miłosz (1911–2004) – student Wydziału Prawa, odebrał Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury w 1980 roku,
• Menachem Begin (1913–1992) – absolwent Wydziału Prawa i Administracji (1935), laureat Pokojowej Nagrody Nobla w 1978 roku,
• Leonid Hurwicz (1917–2008) – absolwent Wydziału Prawa i Administracji (1938), uhonorowany Nagrodą Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii w 2007 roku,
• Olga Tokarczuk (ur. 1962) – absolwentka Wydziału Psychologii, laureatka Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 2018 roku.

Wśród absolwentów uczelni swoje miejsce znaleźli również prezydenci Rzeczypospolitej Polskiej, których działalność miała wpływ na historię kraju.

• Kazimierz Sabbat (1913–1989) – absolwent Wydziału Prawa i Administracji (1939), prezydent RP na uchodźstwie w latach 1986–1989,
• Lech Kaczyński (1949–2010) – absolwent Wydziału Prawa i Administracji (1971), prezydent RP w latach 2005–2010,
• Bronisław Komorowski (ur. 1952) – absolwent Wydziału Historycznego (1977), prezydent RP w latach 2010–2015.

Niezapomniane są również osiągnięcia premierów Polski, którzy kształtowali politykę kraju.

• Jan Kucharzewski (1876–1952) – absolwent Wydziału Prawa i Administracji (1898), premier rządu Królestwa Polskiego w latach 1917–1918 i ponownie w 1918 roku,
• Leopold Skulski (1877–1940) – absolwent farmacji (1903), prezes Rady Ministrów w latach 1919–1920,
• Tadeusz Mazowiecki (1927–2013) – student Wydziału Prawa i Administracji (studiów nie ukończył), premier w latach 1989–1991,
• Jan Olszewski (1930–2019) – absolwent Wydziału Prawa i Administracji (1953), premier w latach 1991–1992,
• Jarosław Kaczyński (ur. 1949) – absolwent Wydziału Prawa i Administracji (1971), premier w latach 2006–2007,
• Włodzimierz Cimoszewicz (ur. 1950) – absolwent Wydziału Prawa i Administracji (1972), premier w latach 1996–1997.

Warto również wspomnieć o politykach zagranicznych, którzy również kształcili się w Warszawie.

• Dawid Ben Gurion (1886–1973) – student w 1905 roku, premier Izraela w latach 1948–1954 i 1955–1963,
• Icchak Szamir (1915–2012) – student Wydziału Prawa w 1935 roku, premier Izraela w latach 1983–1984 i 1986–1992,
• Alpha Oumar Konaré (ur. 1946) – absolwent Wydziału Historycznego (1974), prezydent Mali w latach 1992–2002.

Uniwersytet Warszawski w kulturze

Uniwersytet Warszawski zyskał swoje miejsce w literaturze oraz kulturze popularnej, co doskonale pokazuje powieść Operacja Piorun autorstwa Iana Fleminga. W tej książce jednym z absolwentów uczelni jest Ernst Stavro Blofeld, główny antagonistyczny z charakterystycznym tytułem jako szef WIDMO, który stanowi jednego z najgroźniejszych przeciwników Jamesa Bonda. Ciekawostką jest fakt, że w filmowej adaptacji tej powieści nie odnoszą się oni do młodości wspomnianego Blofelda.

Nie można również zapomnieć o wyjątkowym wydarzeniu, które miało miejsce 13 maja 2016 roku, kiedy to Poczta Polska wypuściła na rynek znaczek pocztowy w bloku nr 197, upamiętniając 200-lecie Uniwersytetu Warszawskiego. Na znaczku widnieje Sala Kolumnowa znajdująca się w budynku Wydziału Historycznego, a w tle znajduje się wizualizacja trójwymiarowa tejże Sali, z logo UW oraz godłem uczelni.

---

Oceń: Uniwersytet Warszawski

---