Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie

---

Historia

Historia edukacji rolniczej w Polsce zagościła na stałe w kalendarium XIX wieku, kiedy to 23 września 1816 roku, w malowniczej wsi Marymont, powstał Instytut Agronomiczny. Jego główną siedzibą był zabytkowy pałacyk królowej Marysieńki Sobieskiej, a pierwszym dyrektorem – Jerzy Beniamin Flatt. Instytut otrzymał na własność rządowe dobra, takie jak Marymont, Bielany oraz kilka folwarków, w tym Ruda, Wawrzyszew i Buraków. W instytucie nauka odbywała się na dwóch poziomach: elementarnym, który miał na celu kształcenie wykwalifikowanych robotników, oraz wyższym, skierowanym do przyszłych ekonomistów i zarządców.

W ramach struktury Instytutu Agronomicznego utworzono również Rządowy Instytut Weterynarii. W 1840 roku nastąpiła istotna zmiana – instytut przekształcono w Instytut Gospodarstwa Wiejskiego i Leśnictwa. Jednakże, działania mające na celu rusyfikację szkół polskich doprowadziły tę placówkę na skraj likwidacji, co skutkowało przeniesieniem jej najpierw do Puław, a następnie do Rosji. Po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku, instytut wrócił do Warszawy. W 1919 roku zyskał status uczelni państwowej, a jego nazwa uległa zmianie na Szkołę Główną Gospodarstwa Wiejskiego. Powstanie pierwszych wydziałów, takich jak rolniczy i leśny, było tylko początkiem rozwoju. W 1921 roku dołączył także wydział ogrodniczy.

Około 1925 roku, uczelnia przeniosła się do nowych budynków, które wzniesiono przy ul. Rakowieckiej 26/30, według projektu Tadeusza Zielińskiego. Dodatkowo, zakłady doświadczalne zaczęły powstawać w Rogowie i Skierniewicach. W roku akademickim 1937/1938, SGGW wprowadziła innowacyjny system getta ławkowego, co było ewenementem w tamtym czasie.

Podczas II wojny światowej, uczelnia zorganizowała tajne nauczanie, a jej wykłady prowadzone były również w Miejskiej Szkole Ogrodniczo-Rolniczej oraz w Prywatnej Szkole Rybackiej. Budynki uczelni nie ucierpiały w wyniku działań wojennych; w tym czasie wykorzystywane były jako koszary dla niemieckich żołnierzy stacjonujących na Polu Mokotowskim. Biblioteka SGGW w tym trudnym okresie straciła jedynie 7% swoich zbiorów, co odpowiada 3325 z około 44 035 jednostek.

Uczelnia wznowiła działalność akademicką już 15 maja 1945 roku, rekrutując 600 studentów na wydziały: Rolny, Ogrodniczy oraz Leśny. W miarę upływu lat, działalność uczelni stale się rozwijała. Już w 1951 roku na mapie pojawiły się nowe wydziały: Melioracji Rolnych, Technologii Drewna oraz Zootechniki, a niedługo później także sekcja związana z kształtowaniem terenów zielonych, obecnie znana jako Wydział Architektury Krajobrazu. W 1952 roku do SGGW włączono Wydział Weterynaryjny, wcześniej wyłączony z Uniwersytetu Warszawskiego.

W połowie lat 50. XX wieku, decyzją Rady Ministrów, SGGW otrzymała tereny znajdujące się na Ursynowie, a także przylegające gospodarskie obszary, takie jak Wolica, Natolin i Wilanów. Tam rozpoczęto rozwój uczelni, wprowadzając nowe wydziały, takie jak Technika Rolnicza oraz Żywienie Człowieka (1973). Projekt zagospodarowania kampusu opracował dr inż. Przemysław Wolski. Finalnie, decyzję o przeniesieniu uczelni na Ursynów podjęto w 2001 roku.

W maju 1991 roku, zmieniono nazwę uczelni z Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego − Akademii Rolniczej w Warszawie na Szkołę Główną Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Obecnie rektorat mieści się w zabytkowym pałacu Juliana Ursyna Niemcewicza, który ze względu na swoją rolę zyskał przydomek „pałacyk Rektorski”. Od 1983 roku, uczelnia nieprzerwanie organizuje cykl imprez juwenaliowych znanych jako Ursynalia.

Wydziały

W obecnych czasach większość obiektów związanych z uczelnią zlokalizowana jest na Ursynowie. Studenci mają możliwość uzyskania wykształcenia w ramach różnorodnych wydziałów, które obejmują:

• Wydział Rolnictwa,
• Wydział Biologii i Biotechnologii,
• Wydział Medycyny Weterynaryjnej,
• Wydział Leśny,
• Wydział Ogrodnictwa,
• Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska,
• Wydział Technologii Drewna,
• Wydział Hodowli, Bioinżynierii i Ochrony Zwierząt,
• Wydział Technologii Żywności,
• Wydział Żywienia Człowieka,
• Wydział Inżynierii Produkcji,
• Wydział Ekonomiczny,
• Wydział Socjologii i Pedagogiki,
• Wydział Zastosowań Informatyki i Matematyki.

Warto dodać, że uczelnia oferuje zajęcia w ramach studiów międzywydziałowych, organizowanych w kilku jednostkach, takich jak:

• Międzywydziałowe Studium Biotechnologii,
• Międzywydziałowe Studium Gospodarki Przestrzennej,
• Międzywydziałowe Studium Ochrony Środowiska,
• Międzywydziałowe Studium Turystyki i Rekreacji.

Uczelnia zarządza również rolniczymi oraz leśnymi zakładami doświadczalnymi, do których należą:

• Rolniczy Zakład Doświadczalny Wilanów–Obory,
• Rolniczy Zakład Doświadczalny w Żelaznej,
• Stacja Doświadczalna Wydziału Rolnictwa i Biologii w Skierniewicach,
• Leśny Zakład Doświadczalny w Rogowie.

Od 1 października 2019 roku, kluczowymi jednostkami organizacyjnymi uczelni są instytuty oraz wydziały, które mają za zadanie nauczanie w ramach różnych kierunków studiów. Z kolei instytuty koncentrują się na prowadzeniu działalności badawczej w obszarze naukowym. Badania są realizowane w następujących instytutach:

• Instytut Biologii,
• Instytut Ekonomii i Finansów,
• Instytut Informatyki Technicznej,
• Instytut Inżynierii Lądowej,
• Instytut Inżynierii Mechanicznej,
• Instytut Inżynierii Środowiska,
• Instytut Medycyny Weterynaryjnej,
• Instytut Nauk Drzewnych i Meblarstwa,
• Instytut Nauk Leśnych,
• Instytut Nauk Ogrodniczych,
• Instytut Nauk o Zwierzętach,
• Instytut Nauk o Żywności,
• Instytut Nauk o Żywieniu Człowieka,
• Instytut Nauk Socjologicznych i Pedagogiki,
• Instytut Rolnictwa,
• Instytut Zarządzania.

Dodatkowo, uczelnia ma w swojej strukturze jednostki ogólnouczelniane, które obejmują:

• Biblioteka Główna im. Władysława Grabskiego,
• Centrum Wodne,
• Muzeum SGGW,
• Uniwersytet Otwarty,
• Studium Praktycznej Nauki Języków Obcych,
• Studium Wychowania Fizycznego i Sportu.

Władze uczelni w kadencji 2024−2028

W skład władz uczelni na kadencję 2024-2028 wchodzą doświadczeni oraz wykwalifikowani profesjonaliści, którzy odgrywają kluczową rolę w kierowaniu Szkołą Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie.

• Rektor: prof. dr hab. Michał Zasada,
• Prorektor ds. Rozwoju: prof. dr hab. Kazimierz Tomala,
• Prorektor ds. Nauki: prof. dr hab. inż. Tomasz Okruszko,
• Prorektor ds. Dydaktyki: prof. dr hab. Jarosław Gołębiewski,
• Prorektor ds. Współpracy Międzynarodowej: dr hab. Marta Mendel,
• Kanclerz: dr inż. Władysław Skarżyński.

Każdy z tych liderów wnosi do uczelni swoje unikalne umiejętności oraz wiedzę, co sprzyja dalszemu rozwojowi instytucji oraz podnoszeniu standardów kształcenia.

Rektorzy

Historia dyrektorów Instytutu Agronomicznego jest bogata i sięga pierwszych lat istnienia instytucji. Wśród nich wyróżniają się takie postacie jak:

• Jerzy Beniamin Flatt 1816–1831,
• Michał Oczapowski 1836–1853,
• Seweryn Zdzitowiecki 1853–1859,
• Stanisław Przystański 1859–1861,
• Dominik Okiński 1862–1865,
• Antoni Zieliński 1865–1869.

Natomiast rektorzy Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego odegrali kluczową rolę w kształtowaniu tej instytucji:

• Józef Mikułowski-Pomorski 1918–1920,
• Tadeusz Miłobędzki 1920–1921,
• Stefan Biedrzycki 1921–1922,
• Wacław Dąbrowski 1922–1923,
• Jan Sosnowski 1923–1925,
• Zdzisław Ludkiewicz 1925–1926,
• Władysław Grabski 1926–1928,
• Józef Mikułowski-Pomorski 1928–1929,
• Stefan Biedrzycki 1929–1932,
• Jan Sosnowski 1932–1933,
• Marian Górski 1933–1936,
• Jan Miklaszewski 1936–1944,
• Franciszek Staff 1944–1947,
• Marian Górski 1947–1949,
• Antoni Kleszczycki 1949–1955,
• Kazimierz Krysiak 1955–1962,
• Antoni Kleszczycki 1962–1969,
• Zbigniew Muszyński 1969–1975,
• Henryk Jasiorowski 1975–1981,
• Maria Joanna Radomska 1981–1987,
• Wiesław Barej 1987–1990,
• Jan Górecki 1990–1996,
• Włodzimierz Kluciński 1996–2002,
• Tomasz Borecki 2002–2008,
• Alojzy Szymański 2008–2016,
• Wiesław Bielawski 2016–2020,
• Michał Zasada (od 1 września 2020).

Doktorzy honoris causa

Lista wyróżnionych doktorów honoris causa to zaszczytne osiągnięcie, które podkreśla znaczenie ich wkładu w rozwój nauki oraz społeczeństwa. Wśród uhonorowanych znalazły się istotne postaci, w tym:

• Antoni Rutkowski (1990),
• Jan Boczek (1997),
• Włodzimierz Kamiński (2000).

Absolwenci

Warto przyjrzeć się absolwentom tej uczelni, którzy odegrali znaczącą rolę w różnych dziedzinach. Ich osiągnięcia są dowodem na wysoką jakość kształcenia oferowanego przez Szkołę Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie.

Znajdziesz tam wiele inspirujących historii oraz przykładów sukcesów, które mogą stanowić wzór do naśladowania dla obecnych i przyszłych studentów.

Wykładowcy

Warto zwrócić uwagę na odpowiednich specjalistów związanych z Szkołą Główną Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, którzy prowadzą wykłady oraz uczestniczą w badaniach naukowych.

W celu uzyskania dodatkowych informacji, można również przejrzeć kategorię dotyczącą wykładowców tej placówki.

---

Oceń: Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie

---