VIII Liceum Ogólnokształcące im. Władysława IV w Warszawie

---

Historia

Rosyjskie gimnazjum rządowe

Gimnazjum Praskie, które zostało założone w 1885 roku, stanowiło pierwszy etap w historii Liceum Ogólnokształcącego im. Króla Władysława IV. Była to ośmioklasowa instytucja edukacyjna z rosyjskim językiem nauczania oraz kadrą rosyjską. W gronie nauczycieli byli tylko Polacy, którzy uczyli religii katolickiej oraz dodatkowego języka polskiego, a program nauczania nie obejmował historii ani geografii Polski. W ciągu roku w szkole uczyło się około 400 uczniów, z których większość stanowili Polacy, wśród nich zarejestrowano także kilkudziesięciu Żydów oraz nielicznych Rosjan.

Placówka miała charakter filologiczny, a wśród przedmiotów obowiązkowych znajdowały się język łaciński, greka oraz starocerkiewny. Na czele szkoły stał Rosjanin Wodołagin. W ówczesnych czasach, zgodnych z polityką rusyfikacji, wyśmiewano wszelkie przejawy polskości i katolicyzmu. Uczniowie byli karani za komunikowanie się w języku polskim.

Protestem uczniów był udział w odsłonięciu pomnika Adama Mickiewicza na Krakowskim Przedmieściu 24 grudnia 1898 roku. W 1901 roku w szkole powstała tajna organizacja młodzieżowa „X”, której celem była promocja języka polskiego, literatury, historii oraz geografii, a także organizacja protestów. Działalność ta przyczyniła się do szerokiego uczestnictwa uczniów w strajku szkolnym w 1905 roku, skandując hasło walki o polskie szkoły.

W pierwszych dwóch dekadach istnienia Gimnazjum Praskie funkcjonowało w budynku przy ul. Brukowej 16, na rogu Namiestnikowskiej, który trwa do dzisiaj. W 1901 roku podjęto decyzję o budowie nowego gmachu na przyległym terenie. Początkowo projektowano, by powstał na rogu ul. Aleksandrowskiej i ul. Targowej, jednak ostatecznie przekazano teren na ul. Petersburskiej, na rogu Aleksandrowskiej. Całkowity koszt budowy wyniósł 300 tysięcy rubli, z czego 100 tysięcy z darowizn, w tym od Juliana Różyckiego, właściciela sąsiedniego bazaru.

Budowę nowego gmachu zaprojektował Władysław Kozłowski w stylu wczesnomodernistycznym z secesyjnymi detalami. Budowę rozpoczęto w 1905 roku, a ukończono ją w drugiej połowie 1907 roku. Gimnazjum Praskie przeniosło się do nowej siedziby na rok szkolny 1907/1908. Był to pierwszy w Polsce budynek szkolny spełniający standardy nowoczesnego szkolnictwa, z piwnicą, parterem, dwoma piętrami i strychem. Wprowadzono innowacje, takie jak klimatyzacja oraz posadzki z linoleum.

Sala rekreacyjna, która obecnie pełni rolę auli, była doskonale wyposażona, podobnie jak biblioteka i pracownia fizyczna. Kiedy wybuchła I wojna światowa, władze rosyjskie przekształciły budynek w szpital. W międzywojniu gmach stał się ośrodkiem lokalnych inicjatyw kulturalnych oraz społecznych, a także korzystano z jego przestrzeni do organizacji różnorodnych wydarzeń.

Wśród zachowanych elementów budynku znajdują się cenne terakotowe posadzki, stalowe balustrady, a także oryginalna stolarka drzwiowa. W 1915 roku, gdy Wojska Niemieckie zajęły Warszawę, z Gimnazjum Praskiego wywieziono część wyposażenia oraz ewakuowano kadrę nauczycielską.

Lata 1915–1939

Polskie Gimnazjum Filologiczne powstało 13 września 1915 roku na podstawie decyzji Praskiego Komitetu Obywatelskiego, który nadał mu imię Króla Władysława IV, aby uczcić władcę, który nadał Pradze prawa miejskie. W latach 1915–1919 w budynku działała bursa, która wspierała uczniów spoza stolicy. Pierwszym dyrektorem był Adam Zarzecki, a w 1916 roku jego miejsce zajął Stanisław Kurowski.

W tym okresie w szeregach kadry nauczycielskiej gimnazjum znalazło się trzech docentów Uniwersytetu Warszawskiego: dr Józef Gołąbek, dr Wiktor Wąsik, oraz dr Wiktor Ehrenfeucht. Od 1918 roku szkoła związała się z 17 Warszawską Drużyną Harcerską im. gen. Jakuba Jasińskiego.

Ważnym momentem w historii szkoły był jej udział w wojnie polsko-bolszewickiej. W 1992 roku odsłonięto tablicę pamiątkową, która upamiętnia, że to właśnie tutaj, od czerwca do sierpnia 1920 roku, formował się I Batalion 236 Ochotniczego Pułku Piechoty, który pod dowództwem ppor. Stanisława Matarewicza wyruszył do walki pod Ossowem z kapelanem ks. Ignacym Skorupką.

Lata 1939–1946

W 1941 roku gmach został przekształcony w szpital wojskowy przez Niemców. 2 września 1942 roku budynek ucierpiał podczas radzieckiego nalotu. Mimo wojennej zawieruchy, w latach 1939-1944 prowadzono tajne nauczanie, powołując 40 kompletów uczniowskich w 160 punktach na Pradze, Bródna i Grochowa. Niektórzy uczniowie, w tym harcerze, zasilali szeregi Batalionu Harcerskiego „Wigry”.

Po wkroczeniu Armi Czerwonej w 1944 roku, budynek był początkowo przeznaczony na szpital, a następnie w części wydzielonej działał Trybunał Wojskowy Armii Czerwonej. Lekcje były prowadzone w kilku miejscach na terenie Pragi, w systemie zmianowym.

W 1945 roku do szkoły powrócono, ale budynek był zniszczony i wymagał gruntownego remontu. Po II wojnie światowej uczniowie mogli wchodzić do budynku tylko od strony ul. Zygmuntowskiej, a w niektórych oknach pozostały ślady po zamurowanych czy zabitych deskami szybach. W piwnicach przez pewien czas przetrzymywano polskich oficerów oraz żołnierzy.

Lata powojenne

W 1947 roku placówka otrzymała sztandar, a w 1954 roku połączono ją ze Szkołą Podstawową nr 49, co skutkowało przekształceniem jej w 11-latkę. W następnym roku, po raz pierwszy w historii szkoły, przyjęto dziewczęta, co upoważniło do uzyskania powojennych świadectw dojrzałości w 1959 roku. Kolejne ważne wydarzenia obejmowały pierwszy powojenny zjazd wychowanków w 1958 roku oraz przyłączenie Liceum Ogólnokształcącego nr 36 im. Jakuba Jasińskiego w 1967 roku.

W 1983 roku placówka została włączona do elitarnego Towarzystwa Szkół Twórczych, a gmach wpisano jako zabytek. W latach 1985-1986 uroczyście obchodzono setną rocznicę istnienia liceum, a w 1989 roku przed szkołą odsłonięto kamień upamiętniający Janusza Korczaka, absolwenta Gimnazjum Praskiego z 1897 roku.

W 1997 roku przyznano szkole nagrodę m. st. Warszawy, a w 1998 roku – nagrodę z okazji 350-lecia Pragi. W 1999 roku, w ramach reformy oświaty, powstało autorskie Gimnazjum nr 58 im. Władysława IV, które funkcjonowało do 2019 roku. W latach 2000-2002 wprowadzono mundurki, a w 2002 roku ponownie uruchomiono zegar na wieżyczce budynku.

W 2005 roku szkoła obchodziła jubileusz 120-lecia istnienia, a w 2015 roku – 130-lecia. Uczniowie przygotowali film dokumentujący historię placówki. W 2017 roku szkole przyznano Order św. Stanisława.

Dyrektorzy

• Adam Zarzecki – pełnił funkcję dyrektora w latach 1915–1916, jako pierwszy dyrektor polskiego gimnazjum im. Króla Władysława IV,
• Stanisław Kurowski – dyrektorujące w latach 1916–1919, doprowadził do upaństwowienia szkoły w roku 1919,
• Wacław Kloss – dyrektor w latach 1919–1928, polonista, ukierunkował szkołę na działalność społeczną,
• dr inż. Bogumił Wilkoszewski – dyrektor w latach 1928–1936, polonista, zorganizował ośrodek szkolny we wsi Mogielnica,
• Aleksander Mikołaj Tomaszewski – dyrektor w latach 1936–1939, nauczyciel historii, legionista,
• dr Leon Zygmunt Usarek – wicedyrektor, kierował tajnym nauczaniem,
• Jan Pierzan – dyrektor w latach 1953–1969, doprowadził do wysokiego poziomu liceum,
• Henryk Sowiński – dyrektor w latach 1970–1993, działacz PZPR, twórca hasła wychowawczego,
• Grażyna Filipiak – dyrektorka w latach 1994–2017, przeprowadziła generalny remont gmachu,
• Małgorzata Dąbrowska – dyrektorka od 2017 roku, nauczycielka matematyki.

Nauczyciele, wychowawcy

• Prof. Józef Adamczewski – nauczyciel języka polskiego w latach 1894–1905, znany jako „Dziadziuś”,
• Prof. Aleksander Janowski – nauczyciel geografii, pionier krajoznawstwa polskiego,
• Prof. Wacław Kloss – dyrektor i nauczyciel języka polskiego, działacz oświatowy,
• Prof. Janusz Lubicz-Borowski – w latach 1942-1952 nauczyciel języków, również dyrektor tajnego Liceum,
• Prof. Natalia Nekraszowa – nauczycielka języka polskiego, komendantka harcerek,
• Prof. Klemens Sokal – lekarz szkolny, nauczyciel w latach 1931-1939,
• Prof. Jadwiga Szumska – nauczycielka języka polskiego, uczestniczyła w tajnym nauczaniu,
• Prof. Tadeusz Zdziechowski – nauczyciel greki i łaciny, wielki pasjonat,

Wychowankowie

Władysławiacy

VIII Liceum Ogólnokształcące im. króla Władysława IV w Warszawie ma na swoim koncie wielu znakomitych absolwentów, którzy osiągnęli sukcesy w różnych dziedzinach. Wśród nich można wymienić:

• ppor. Wacław Błaszczyk ps. „Boruta” (absolwent 1923) – pełnił funkcję dyrektora wodociągów i kanalizacji, a także działał jako harcmistrz, członek komendy Mazowieckiej i Warszawskiej Chorągwi Harcerzy, wykładowca na kursach wigierskich oraz „Agricoli”,
• Konstanty Brandel (absolwent 1900) – znany malarz i grafik,
• Janusz Bukowski – utalentowany aktor teatralny i filmowy, reżyser,
• Zygmunt Chajzer (absolwent 1973) – ceniony prezenter radiowy i dziennikarz,
• Dobiesław Damięcki (absolwent 1917) – aktor oraz reżyser, który był także działaczem ZASP-u, będąc ojcem i dziadkiem znanych aktorów,
• Jerzy Dargiel (absolwent Gimnazjum, uczył się w Liceum do 1934 r.) – podporucznik AK, oficer Batalionu Parasol, aktor, reżyser a także dyrektor teatrów, m.in. Teatru „Baj”, nauczyciel, kompozytor i autor tekstów piosenek, instruktor harcerski, członek GK ZHP,
• Eugeniusz Dąbrowski (absolwent 1919) – ksiądz katolicki i profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, a także Akademii Teologii Katolickiej, biblista,
• Andrzej Dziembowski (absolwent 1993) – profesor biologii, wyróżniony Nagrodą Fundacji na rzecz Nauki Polskiej,
• Czesław Falkowski (absolwent 1904) – ksiądz katolicki, profesor Uniwersytetu im. Stefana Batorego, rektor tej uczelni w latach 1928–1930, biskup diecezji łomżyńskiej,
• Adam Fiok (absolwent 1951) – profesor Politechniki Warszawskiej, elektronik oraz metrolog,
• Mieczysław Gajda (absolwent 1951) – aktor teatrów oraz filmów,
• Henryk Goryszewski – prawnik oraz polityk, który pełnił funkcję wicepremiera w rządzie Hanny Suchockiej (1992-1993),
• Zenon Hanas (absolwent 1982) – rzymskokatolicki duchowny, w latach 2004–2010 wicegenerał pallotynów, wykładowca UKSW,
• Wiesław Ipohorski-Lenkiewicz (absolwent 1930) – cichociemny,
• Tadeusz Jankowski (absolwent 1933) – lekarz, działacz polityczny oraz wojskowy, zasłużony mieszkaniec Ostrowa Wielkopolskiego, przewodniczący oddziału Polskiego Towarzystwa Lekarskiego,
• Jan Knothe (1912-1977) – architekt i literat, absolwent 1930,
• Jerzy Kobusz, właściwie Kazimierz Jerzy Kobuszewski – aktor filmowy,
• Janusz Korczak – wybitny lekarz, pedagog oraz pisarz, absolwent z 1897 roku, przed gmachem szkoły znajduje się kamień upamiętniający jego osobę, odsłonięty w 110-lecie jego urodzin, w 1989 roku,
• Zbigniew Klimas ps. „Rawicz” – drużynowy drużyny CP-300 (konspiracyjnej 17 WDH w Szarych Szeregach), korespondent oraz wiceprezes Polskiej Agencji Prasowej,
• Kazimierz Kąkol (absolwent 1939) – publicysta i prominentny działacz partyjny w PRL,
• Edward Kokoszko (absolwent 1919) – malarz,
• Tomasz Konatkowski (absolwent 1987) – pisarz i tłumacz, autor kryminałów,
• Jerzy Kondracki (absolwent 1926, nauczyciel geografii w roku szkolnym 1930/31) – geograf, profesor Uniwersytetu Warszawskiego,
• Bronisław Kopczyński (absolwent 1901) – malarz, grafik,
• Stefan Kowalski ps. „Jaroń” – podporucznik Armii Krajowej, kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari,
• Karina Kunkiewicz (absolwent 1993) – aktorka i prezenterka telewizyjna,
• Stanisław Lencewicz (uczeń do 1905, absolwent eksternistyczny 1906) – geograf, profesor Uniwersytetu Warszawskiego,
• Kazimierz Leski (absolwent 1930) – doktor inżynier mechanik, oficer wywiadu KG Armii Krajowej, Honorowy Obywatel Warszawy,
• Tadeusz Mioduszewski (absolwent 1961) – pedagog, działacz Towarzystwa Przyjaciół Dzieci, poeta,
• Stefan Meller (absolwent 1961) – ambasador RP w Rosji, minister spraw zagranicznych w rządzie Kazimierza Marcinkiewicza,
• Lech Nowogrodzki (absolwent 1968) – matematyk, geomatyk, prezes Neokart i ESRI Polska,
• Wiesław Ochman – znany śpiewak operowy oraz malarz,
• Zbigniew Olejnik (absolwent 1948) – prof. nauk medycznych,
• Henryk Ostrowski ps. „Heniek” (absolwent 1940) – harcmistrz, komendant hufca „Praga” Grup Szturmowych Szarych Szeregów, aresztowany przez gestapo, uwolniony w akcji pod Arsenałem,
• Marek Ostrowski (absolwent 1965) – dr nauk biologicznych, fotograf, specjalista w teledetekcji lotniczej i satelitarnej, varsavianista,
• Paweł Pelc (absolwent 1985) – drużynowy 17 WDH, radca prawny, bankowiec,
• Henryk Przeździecki (absolwent 1892) – ksiądz katolicki, biskup podlaski i siedlecki w latach 1918–1939,
• Ryszard Rembiszewski (absolwent 1965) – aktor, prezenter radiowy i telewizyjny,
• Zygmunt Robakiewicz (1885–) – starosta (absolwent 1904),
• Jan Roguski (absolwent 1919) – profesor medycyny, rektor Akademii Medycznej w Poznaniu w latach 1953–1955,
• Wojciech Roszkowski (absolwent 1965) – profesor historii, autor uznanej książki o historii XX wieku, poseł do Parlamentu Europejskiego,
• Maciej Rybiński (absolwent 1964) – dziennikarz, publicysta, felietonista, pisarz,
• Paweł Sęk – działacz samorządowy, wiceprzewodniczący Rady Gminy Targówek w latach 1998–2002, w 2006 roku członek zarządu dzielnicy Bielany,
• Jerzy Walerian Skolimowski (absolwent 1926) – był wioślarzem, architektem, oficerem wywiadu wojskowego, współautorem polskiego cmentarza na Monte Cassino, żołnierzem spod Tobruku,
• por. Stanisław Srzednicki ps. „Stach” – współtwórca młodzieżowej organizacji „Orlęta”, dowódca batalionu motorowego „Orląt” AK, harcmistrz,
• Stanisław Staszewski (absolwent 1946) – poeta oraz bard,
• Magdalena Stużyńska-Brauer (absolwent 1993) – znana aktorka,
• Wojciech Suchorzewski (absolwent 1951) – inżynier komunikacji, profesor Politechniki Warszawskiej,
• Józef Szczepański ps. „Ziutek” – poeta, żołnierz Batalionu Parasol, powstaniec warszawski oraz autor znanej piosenki „Pałacyk Michla”,
• Stanisław Tatar (absolwent 1915) – generał Wojska Polskiego (od 1943), który został skazany przez komunistyczne władze na dożywocie, rehabilitowany w 1956 roku,
• Janusz Warakomski (absolwent 1974) – działacz samorządowy, burmistrz dzielnicy Żoliborz,
• Andrzej Kajetan Wróblewski (absolwent 1951) – profesor fizyki, rektor Uniwersytetu Warszawskiego w latach 1989–1993,
• Bohdan Wróblewski (absolwent 1951) – artysta plastyk, ilustrator,
• Tomasz „Orion” Wróblewski, basista grupy deathmetalowej Behemoth, a także założyciel zespołu Vesania,
• Daniel Wyszogrodzki (absolwent 1977) – pisarz oraz tłumacz teatralny, dziennikarz muzyczny, autor wielu książek, w tym „Satysfakcja – The Rolling Stones” (6 wydań), twórca poetyckich przekładów dzieł Leonarda Cohena,
• August Zaleski (absolwent 1901) – polityk, minister spraw zagranicznych RP w latach 1926–1932, a także Prezydent RP na uchodźstwie w latach 1947–1972,
• Juliusz Zweibaum (absolwent 1905) – histolog, profesor Uniwersytetu Warszawskiego oraz Akademii Medycznej, członek PAN, uczestnik strajku szkolnego w 1905 roku, założyciel i dziekan tajnego Wydziału Lekarskiego w getcie warszawskim, co jest znane jako „Kursy Zweibauma”.

Dodatkowo do liceum uczęszczali również m.in.:

• Andrzej Rudolf Czaykowski (rtm. ps. „Garda” – dowódca baonu „Baszta” AK, zamordowany 10 października 1953 w Więzieniu Mokotowskim),
• Bartosz Heller – dziennikarz sportowy,
• Mateusz Kusznierewicz – mistrz olimpijski z Atlanty w żeglarskiej klasie Finn,
• Wincenty Łopaciński – historyk archiwista,
• Kazimierz Sawicki (uczeń do 1905) – przewodniczący Komitetu Strajkowego 1905 roku, generał Wojska Polskiego od 1933 roku,
• Jan Weinsberg – tłumacz oraz działacz kultury żydowskiej.

Koło Wychowanków

Przy VIII Liceum Ogólnokształcącym istnieje Koło Wychowanków, które działa od 1922 roku. Koło to odgrywa istotną rolę w organizowaniu zjazdów dla byłych uczniów, zjazdy te miały miejsce w latach: 1958, 1972, 1986, 1995, 2005 oraz 2015. Ponadto prowadzi działalność wydawniczą, w ramach której opublikowano jak dotąd cztery tomy monografii szkoły:

1. I tom „Gimnazjum Męskie na Pradze 1885-1915” wydany w 2000 roku,
2. II tom obejmujący lata 1915–1944, opublikowany w 2005 roku,
3. III tom dotyczący lat 1944–1960 ujrzał światło dzienne w 2007 roku,
4. IV tom z biogramami wybitnych wychowanków z historii szkoły, wydany w 2015 roku.

Pierwsze trzy tomy były opracowane pod kierunkiem Henryka Sowińskiego, byłego dyrektora liceum, natomiast prace nad IV tomem po jego śmierci kontynuowali członkowie Koła. Obecnie trwają przygotowania do następnych części.

Koło Wychowanków regularnie publikuje również czasopismo „Ławy skrzypią”, które ukazuje się nieregularnie.

Dyrekcja i kadra pedagogiczna

Dyrekcja szkoły

Od 2017 roku kierownictwo VIII Liceum Ogólnokształcącego sprawuje mgr Małgorzata Dąbrowska, która specjalizuje się w nauczaniu matematyki oraz informatyki.

Grono pedagogiczne

W roku szkolnym 2008/2009 w skład grona pedagogicznego wchodziło 60 nauczycieli. Obecnie, w roku 2020/2021, wśród kadry nauczycielskiej można znaleźć wybitne postacie, w tym:

• nauczyciela z tytułem naukowym doktora habilitowanego: Marek Solarczyk, który w latach 2011–2021 pełnił funkcję biskupa pomocniczego warszawsko-praskiego,
• nauczycieli z tytułem doktora:
• Wawrzyniec Kofta (biologia),
• Marta Rojewska (wiedza o społeczeństwie),
• Mariusz Włodarczyk (historia),
• Wojciech Guzicki (matematyka),
• Waldemar Pompe (matematyka),
• Maria Cyranowicz – uznana poetka oraz krytyczka literacka,
• Edward Odoner – wiceprzewodniczący Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Żydów w Polsce,
• Włodzimierz Paszyński – zastępca prezydenta m. st. Warszawy oraz były stołeczny kurator oświaty.

Warto również zaznaczyć, że w 2009 roku, w ramach praktyk studenckich, zajęcia z historii prowadził poseł Paweł Poncyljusz, a wiedzy o społeczeństwie nauczał również dr Wojciech Jakubowski.

Miejsce w rankingach

VIII Liceum Ogólnokształcące im. Władysława IV w Warszawie cieszy się uznawanym miejscem w rankingach edukacyjnych. W ramach oceny szkół, Miesięcznik „Perspektywy” posługuje się czterema kluczowymi podrankingami, które są zestawione według określonych wag.

Oto szczegóły dotyczące tych kategorii:

• wyniki egzaminu maturalnego na poziomie podstawowym, które stanowią 25% wyniku końcowego,
• wyniki egzaminu maturalnego na poziomie rozszerzonym, również z wagą 25%,
• wyniki rekrutacji do szkół wyższych, mające największy wpływ, bo aż 40%,
• wyniki w konkursach olimpijskich, które mają wagę 10% w całkowitym rozrachunku.

Ranking liceów w Warszawie	Ranking szkół średnich w Mazowszu	Ogólnopolski ranking szkół średnich
2022 – 3. miejsce 2021 – 7. miejsce 2020 – 5. miejsce 2019 – 2. miejsce 2018 – 3. miejsce 2017 – 4. miejsce 2016 – 3. miejsce 2015 – 2. miejsce 2014 – 7. miejsce 2013 – 3. miejsce 2012 – 8. miejsce 2011 – 1. miejsce 2010 – 4. miejsce 2009 – 4. miejsce 2008 – 7. miejsce 2007 – 6. miejsce 2006 – 7. miejsce 2005 – 2. miejsce 2004 – 6. miejsce 2003 – 10. miejsce 2002 – 15. miejsce 2001 – 27. miejsce	2022 – 3. miejsce 2021 – 7. miejsce 2020 – 5. miejsce 2019 – 2. miejsce 2018 – 3. miejsce 2017 – 4. miejsce 2016 – 3. miejsce 2015 – 2. miejsce 2014 – 7. miejsce 2013 – 3. miejsce 2012 – 8. miejsce 2011 – 1. miejsce 2008 – 4. miejsce 2007 – 6. miejsce 2006 – 7. miejsce 2005 – 5. miejsce 2004 – 6. miejsce	2022 – 8. miejsce 2021 – 14. miejsce 2020 – 12. miejsce 2019 – 8. miejsce 2018 – 9. miejsce 2017 – 11. miejsce 2016 – 8. miejsce 2015 – 7. miejsce 2014 – 16. miejsce 2013 – 11. miejsce 2012 – 17. miejsce 2011 – 7. miejsce 2010 – 14. miejsce 2009 – 15. miejsce 2008 – 12. miejsce 2007 – 19. miejsce 2006 – 36. miejsce 2005 – 17. miejsce 2004 – 12. miejsce 2003 – 30. miejsce 2002 – 48. miejsce

Inne informacje

VIII Liceum Ogólnokształcące im. Władysława IV w Warszawie posiada wiele interesujących faktów, które składają się na jego bogatą historię oraz unikalną atmosferę. Szkoła ma zaszczyt być zrzeszona w Towarzystwie Szkół Twórczych, co świadczy o jej innowacyjnym podejściu do edukacji.

Na zewnętrznej stronie budynku, od ul. Jagiellońskiej, znajduje się niezwykły wizerunek orła białego w koronie, który w tajemnicy przetrwał zarówno trudne czasy okupacji niemieckiej, jak i lata PRL. To dowód na symboliczne znaczenie tego miejsca.

Warto również zauważyć, że budynek liceum usytuowany jest w bliskiej odległości od stacji kolejowej Warszawa Wileńska, co sprawia, że wielu uczniów dojeżdża z pobliskich miejscowości, włączając w to młodzież z poza stolicy.

W 1988 roku liceum zyskało dodatkowy rozgłos, gdy na wieży szkolnej przez blisko dwa tygodnie powiewała flaga „Solidarności”, powieszona przez dwóch maturzystów. Co ciekawe, ówczesna dyrekcja szkoły nie interweniowała w tej sprawie, co pokazuje pewną swobodę w działaniu uczniów.

Jedną z pięknych tradycji szkoły jest odwiedzanie i porządkowanie grobów zmarłych nauczycieli w Dniu Zadusznym przez delegacje klasowe, co podkreśla głęboki szacunek dla przeszłości i osób, które przyczyniły się do rozwoju edukacji w tej szkole.

Budynek VIII LO im. Władysława IV figuruje w rejestrze zabytków (nr rej.: 1228 z 9 sierpnia 1983), co czyni go miejscem o szczególnym znaczeniu historycznym i architektonicznym.

Na początku XXI wieku pojawiły się plany budowy hali sportowej, która miała spełniać potrzeby uczniów. Z uwagi na decyzję konserwatora zabytków, inwestycja była projektowana jako całkowicie podziemna, z widocznym jedynie pawilonem na powierzchni. Mimo że plan ten był unikalny w skali kraju, jego realizacja była wielokrotnie opóźniana, co stało się przedmiotem żartów w kabaretach studniówkowych tworzonych przez uczniów.

Warto również podkreślić, że w 2005 roku VIII LO im. Władysława IV jako jedno z pierwszych warszawskich liceów publicznych, oferowało uczniom specjalnie wydzielone przestrzenie do przechowywania rowerów, co stanowi krok w kierunku promowania ekologicznych środków transportu.

---

Oceń: VIII Liceum Ogólnokształcące im. Władysława IV w Warszawie

---