Stefan Kowalski (żołnierz)


Stefan Kowalski, ur. 2 sierpnia 1915 roku w Warszawie, a zmarł 15 czerwca 1979 roku w tym samym mieście, miał niezwykłe życie naznaczone odwagą i poświęceniem dla swojej ojczyzny.

Był on podporucznikiem Armii Krajowej, a jego bohaterstwo zostało uhonorowane Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari, co świadczy o jego zasługach w walce o wolność.

Życiorys

Stefan Kowalski był synem Władysława oraz Michaliny z domu Majewskiej. Naukę rozpoczął w warszawskim gimnazjum im. Władysława IV, gdzie zyskał pierwsze doświadczenia jako działacz harcerski. Jego bohaterstwo i determinacja ujawniły się podczas kampanii wrześniowej, w której odniósł rany. Po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, aktywnie angażował się w działalność konspiracyjną, początkowo w organizacji Szare Szeregi.

Po ukończeniu Szkoły Podchorążych uzyskał stopień podporucznika, co umożliwiło mu dalszą służbę. Został przydzielony do oddziału partyzanckiego batalionu „Piechociniec” na terenie Rejonu „Helenów” w VII Obwodzie AK „Obroża”. W 1944 roku jego losy skupiły się na pracy w oddziale osłonowym Szefostwa Służby Uzbrojenia KG AK „Leśnictwo”. Jego odwaga ujawniła się w trakcie powstania warszawskiego; był członkiem Zgrupowania „Leśnik”, gdzie jako zastępca dowódcy, a od 9 sierpnia 1944 roku jako dowódca 2 kompanii, brał udział w starciach na terenie Woli, Muranowie, Nowym Mieście oraz Śródmieściu Południowym.

W trakcie walk został ranny w dniach 12 i 18 sierpnia, jego heroiczne działania zostały uhonorowane odznaczeniem Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari. Po upadku powstania trafił do niewoli, gdzie przebywał w oflagach. Po uwolnieniu kontynuował działalność harcerską na terenie Niemiec, zdobywając stopień harcmistrza RP.

W 1945 roku powrócił do Polski, jednak szybko został aresztowany i osadzony w więzieniu, gdzie spędził wiele lat, aż do roku 1956. Po opuszczeniu zakładu karnego podjął pracę na różnych stanowiskach w administracji. W okresie powojennym zmienił również nazwisko na Jaroń-Kowalski. Zmarł w Warszawie, a jego ostatecznym miejscem spoczynku stał się cmentarz parafii św. Kazimierza w Pruszkowie (sektor: IV, rząd: 2, grób: 18). W jego życiu ważne miejsce zajmowała żona Danuta Eibich oraz dwójka dzieci – córka Grażyna i syn Wojciech.

Ordery i odznaczenia

Stefan Kowalski, jako żołnierz, został wyróżniony licznymi odznaczeniami w uznaniu jego służby i męstwa. Wśród jego najważniejszych nagród znajdują się:

  • Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari Nr 13869,
  • Krzyż Walecznych (dwukrotnie).

Przypisy

  1. Polak (red.) 1999 r., s. 60-61.
  2. Polak (red.) 1999 r., s. 60.
  3. Polak (red.) 1999 r., s. 61.

Oceń: Stefan Kowalski (żołnierz)

Średnia ocena:4.96 Liczba ocen:12