VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Reytana w Warszawie

---

Obecnie

Rankingi

W 2021 roku, liceum utrzymywało wysoką pozycję w stolicy, plasując się wśród najlepszych szkół według wskaźników związanych z edukacyjną wartością dodaną. Te kryteria obejmowały wyniki matur oraz jakość nauczania, co przyczyniło się do zdobycia czternastego miejsca w rankingu warszawskim oraz trzydziestego szóstego w ogólnopolskim zestawieniu publikowanym przez czasopismo „Perspektywy” (2021). Dwa lata później, w 2023 roku, szkoła zajmowała dziewiętnaste miejsce w Warszawie oraz szesćdziesiąte w Polsce w tym samym rankingu.

Szkoła Otwarta

W drugiej dekadzie XXI wieku szkoła zainicjowała Szkołę Otwartą, która miała na celu popularyzację różnych dziedzin wiedzy, takich jak nauka, filozofia, oraz kultura. Działania te rozpoczęły się w 2011 roku i wśród prowadzących wykłady znajdowali się nauczyciele oraz absolwenci liceum. Organizowane były różnorodne wykłady z zakresu filozofii, fizyki, historii, literatury, a także zajęcia dotyczące sztuki i dyskusje na temat retoryki.

Klasa akademicka SGH

Współpraca liceum z Szkołą Główną Handlową w Warszawie w ramach programu „Klasa akademicka SGH” wpłynęła na rozwój oferty edukacyjnej. W ramach tego programu organizowane były również pozaszkolne zajęcia sportowe, w szczególności z siatkówki, piłki ręcznej oraz pływania.

Sport

W szkole funkcjonują różne kluby sportowe, takie jak Reytaniacki Klub Żeglarski, założony w 2006 roku, Klub Górski oraz Klub Kajakowy. Liceum uczestniczyło również w projekcie „Cała Polska biega z testem Coopera”, a jego drużyna koszykarska ma długą i bogatą historię.

Czytelnia i biblioteka

Od 2011 roku czytelnia i biblioteka szkoły są otwarte dla szerszej publiczności. Gromadzone są w nich również materiały dotyczące historii liceum, co przyczynia się do zachowania lokalnego dziedzictwa edukacyjnego.

Historia

Historia tej renomowanej placówki edukacyjnej, która w swych początkach była prywatnym gimnazjum, a później przekształciła się w państwowe gimnazjum oraz liceum, sięga początków XX wieku. Została szeroko opisana w różnych publikacjach i broszurach, a także we wspomnieniach jej uczniów.

Gimnazjum filologiczne Tadeusza Sierzputowskiego (1905–1907)

Fundamenty gimnazjum sięgają roku 1905, gdy Tadeusz Sierzputowski założył trzyklasową szkołę w budynku przy ul. Żurawiej 49. Językiem wykładowym był język polski. Rok później przekształciła się w ośmioklasowe gimnazjum humanistyczne, stając się jednym z pięciu prywatnych gimnazjów w Warszawie, gdzie nauczano w języku polskim. Tadeusz Sierzputowski został pierwszym dyrektorem, sprawującym swoje obowiązki do 1 stycznia 1908 roku.

Gimnazjum Mariana Rychłowskiego (1907–1919)

W 1907 roku Marian Rychłowski odkupił szkołę od Tadeusza Sierzputowskiego, a w latach 1909-1919 był jej dyrektorem, z przerwą na służbę wojskową w latach 1914-1918. To w tym okresie, w 1911 roku, wydano pierwsze świadectwa dojrzałości. Gimnazjum przeniosło się na ul. Smolną, gdzie połączyło siły z istniejącą tam szkołą. Udało się tam zorganizować pierwsze maturalne egzaminy 26 czerwca 1911 roku, a w tym samym roku powstała nielegalna drużyna skautowska imienia Romualda Traugutta, której członkowie nosili charakterystyczne czarne chusty.

Państwowe Gimnazjum Męskie im. Tadeusza Reytana (1919–1939)

Instytucja ta mieściła się na ulicy Książęcej 4 (tel. 8246). Była znana jako „czynszówka”, gdyż znajdowała się na drugim piętrze kamienicy, w której też mieszkało wiele osób. W 1919 roku nowym dyrektorem został Józef Jaroszyński.

VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Reytana

Czasy Solidarności

22 stycznia 1977 roku grupa nauczycieli, w tym Ireneusz Gugulski (język polski), Stefania Światłowska (łacina i greka), Anna Modrzejewska (język polski) oraz Wojciech Fałkowski (historia), postulowała do Sejmu o powołanie specjalnej komisji badającej działania MO i SB podczas wydarzeń czerwcowych 1976 roku. Po wezwaniu przez inspektorat szkolny nauczyciele zatrzymali się przy szkole, a ich działania wzbudziły szeroką pomoc wśród uczniów, którzy podpisali petycje w obronie nauczycieli. Choć niektórzy z nich zostali usunięci ze szkoły, kilku – w tym Gugulski i Światłowska – powróciło w latach 80. na skutek interwencji „Solidarności” oraz wsparcia rodziców i uczniów.

Harcerstwo: „Czarna Jedynka”, „Gromada Włóczęgów”

„Czarna Jedynka” jest jedną z najstarszych polskich drużyn harcerskich. Powstała w 1911 roku, nosząc nazwisko Romualda Traugutta jako patrona. Zaraz po decyzji o jej utworzeniu drużyna przyjęła czarne chusty na znak żalu po straconym bohaterze. W 1913 roku niektórzy harcerze uczestniczyli w zlocie skautów w Birmingham. Drużyna była reaktywowana w 1957 roku, zachowując swoje tradycje. Wówczas opiekunem był Stanisław Zawadzki „Zorro”, uczestnik powstania warszawskiego. Wiele znamienitych postaci prowadziło drużynę, w tym Stefan Pomarański, Tadeusz Ptaszycki, Czesław Foryś, Juliusz Bogdan Deczkowski, Andrzej Janowski, oraz Wojciech Onyszkiewicz.

„Gromada Włóczęgów” stanowiła miejsce dyskusji i seminars, utworzone po wydarzeniach marcowych z 1968 roku m.in. przez Janusza Kijowskiego i jego brata Jerzego Kijowskiego. Spotkania w 1971 roku przerwała milicja, jednak gromada szybko wznowiła działalność, w której uczestniczyli między innymi Antoni Macierewicz, Piotr Naimski oraz Wojciech Onyszkiewicz, angażując się w pomoc represjonowanych po wydarzeniach czerwca 1976 roku.

Biblioteka

W latach 1907-1919 gimnazjum funkcjonowało pod nazwą „Ośmioklasowa Wyższa Szkoła Realna Mariana Rychłowskiego”, co można zobaczyć na niektórych książkach z tego okresu. W latach 1919-1939 Józef Jaroszyński był dyrektorem i ofiarował wiele książek do biblioteki, które noszą pieczęć z jego nazwiskiem. Biblioteka znajdowała się w budynku przy ulicy Książęcej 4, na parterze z osobnym wejściem. Pierwszym znanym dokumentem dotyczącym jej księgozbioru była inwentarzowa księga z 1927 roku, nad którą pieczę sprawował Bolesław Gawecki. Po wojnie Księgozbiór został częściowo zwrócony przez Bibliotekę Narodową, z której wiele książek zdeponowano wcześniej.

Varia

Tłusty czwartek

Od około 1959 roku w szkole zaczęto obchodzić tłusty czwartek, który był połączony z karnawałem. Ludwik Stomma opisuje tę tradycję jako dzień, kiedy uczniowie przychodzili przebrani w różnorodne kostiumy. Nauczyciele, niektórzy z uśmiechem, inni w poważnym tonie, dostosowywali się do atmosfery tego dnia, choć nie zawsze. Warto dodać, że nauczycielka matematyki, pani Kiersnowska, prowadziła lekcje w swój niezmienny sposób, co skutkowało rygorystycznymi ocenami niezależnie od humoru dnia.

Między niebem a ziemią (1967–1972)

W 1967 roku uczniowie powołali do życia zespół muzyczny o nazwie „Między niebem a ziemią”, którego członkami byli m.in. Przemysław Gintrowski (wokal), Tadeusz Rychel (gitara), oraz Włodzimierz Salwa (gitara solowa). Grupa grała na różnych eventach, zyskując uznanie wykonując utwory wielu znanych zespołów, jak The Doors czy Rolling Stones, a także polskiej muzyki. Obok klasycznych utworów, zaczęli tworzyć własne kompozycje, przede wszystkim adaptacje wierszy Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego, Juliana Tuwima, Adama Asnyka oraz Bolesława Leśmiana. Utwór „Między nami nic nie było…” stał się ogromnym hitem studniówkowym.

ŁH

Nieoficjalny symbol szkoły, znany między uczniami, to inicjały „ŁH”. Różne interpretacje sugerowały, że oznaczają one np. „łacina hartuje” lub „Ławnik humorysta”. Inicjały te pochodzą od nazwiska nauczyciela Reytana, Józefa Ławnika, a ich popularność wśród uczniów pozostaje niezmiennie mocna.

Dyrektorzy, nauczyciele i absolwenci

Dyrektorzy

W historii tej szkoły regułą było, że dyrektorami byli tym samym ludźmi, co nauczycielami. Dyrektorami różnych form tej placówki edukacyjnej byli m.in. Tadeusz Sierzputowski (1905–1907), Ignacy Radliński (1908), Marian Rychłowski (1909–1914), Józef Jaroszyński (1919–1939), Stanisław Ostrowski (1945–1951), Halina Szczepańska (1974–1977), Marek Drozdowski oraz Seweryn Szatkowski (2003–2018).

Nauczyciele

Wieloletnia historia tej placówki obfituje w wybitnych pedagogów, takich jak Marian Rychłowski (1869–1940), doskonały geograf; filolog Ignacy Radliński (1843–1920); historyk Zdzisław Żmigryder-Konopka (1897–1939); a także kompozytorzy Józef Krudowski (1881–1943) oraz Wacław Aleksander Lachman (1880–1963). Historia wzbogacona była też o figury takie jak Jerzy Ratajczyk (1929–2006), Ireneusz Gugulski (1935–1990) oraz Anna Radziwiłł (1939–2009). By społeczność była dla uczniów wzorem, w skład grona pedagogicznego wchodziły także osobistości mnisi i wybitni intelektualiści.

Absolwenci

Szkoła ta może pochwalić się wieloma znamienitymi absolwentami, w tym politykami, pisarzami oraz ludźmi sztuki, które wywarły wpływ na polską kulturę oraz społeczność. Jej alumni zajmują znaczące pozycje w różnych dziedzinach, czyniąc ją miejscem, które ma swoje trwałe miejsce w historii Warszawy.

Kalendarium

Historia VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie sięga początku XX wieku. W 1905 roku, w budynku zlokalizowanym przy ul. Żurawiej 49, Tadeusz Sierzputowski ustanowił prywatną szkołę średnią dla chłopców. Oferowano tam zarówno klasy klasyczne, jak i realne, a placówka początkowo znajdowała się pod patronatem Ignacego Radlińskiego.

Tylko dwa lata później, w 1907 roku, Marian Rychłowski przejął kontrolę nad szkołą, przekształcając ją w trzyklasową placówkę z polskim językiem wykładowym, mieszczącą się w tej samej lokalizacji. Rychłowski był dyrektorem tej szkoły z przerwą w latach 1909-1919. Warto zauważyć, że pierwsze świadectwa dojrzałości przyznano uczniom w 1911 roku.

W 1911 roku zainaugurowano działalność 1 WDH „Czarna Jedynka”, która przyjęła imię Romualda Traugutta – postaci historycznej związanej z powstaniem styczniowym. W tym czasie szkoła przeniosła się do budynku przy ul. Książęcej 4.

Rok 1919 to ważny moment, ponieważ na początku tego roku Gimnazjum Mariana Rychłowskiego stało się placówką państwową, przyjmując nazwę Państwowe VI Gimnazjum im. Tadeusza Reytana. Z biegiem lat przekształciło się w VI Państwowe Liceum i Gimnazjum im. Tadeusza Reytana w Warszawie.

W październiku 1937 roku szkoła przeniosła się do nowego, większego budynku (posiadającego status domu pofabrycznego) przy ul. Rakowieckiej. Uroczyste poświęcenie nowej siedziby miało miejsce 20 czerwca 1938 roku, które przeprowadził ksiądz biskup Antoni Szlagowski. W następnym miesiącu ogłoszono przeniesienie szkoły do nowej lokalizacji.

W 1957 roku, dokładnie 23 lutego, doszło do reaktywacji najstarszej drużyny harcerskiej w stolicy, znanej jako Czarna Jedynka. Kolejno w 1958 roku placówka uzyskała budynek przy ul. Wiktorskiej 30.

W roku szkolnym 1963/1964 szkoła przyjęła swoje pierwsze uczennice, co było istotną zmianą w jej historii. W 1976 roku grupa nauczycieli wyraziła sprzeciw, podpisując list protestacyjny wobec represji skierowanych przeciwko strajkującym robotnikom w Radomiu i Ursusie.

W kontekście wydarzeń z 1981 roku, 13 grudnia podczas stanu wojennego, internowano Ireneusza Gugulskiego, nauczyciela języka polskiego oraz Honoratę Kępkiewicz, nauczycielkę historii.

Rok 2005 był wyjątkowy, ponieważ zorganizowano obchody stulecia działania szkoły. Z tej okazji VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Reytana zostało uhonorowane prestiżową Nagrodą Miasta Stołecznego Warszawy.

Nagroda imienia Stefanii Światłowskiej

Nagroda imienia Stefanii Światłowskiej to ważna inicjatywa, która co roku honoruje nauczycieli, uczniów oraz inne osoby za ich twórczy wkład w edukację oraz wychowanie. Kapituła Nagrody składa się z absolwentów VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana. Wyróżnienie to przyznawane jest za wybitne osiągnięcia, które mają pozytywny wpływ na społeczność szkolną.

Do tej pory, laureaci tej nagrody zostali wyróżnieni w następujących latach:

• 2010:
  • Irena Koźmińska, za inicjowanie akcji „Cała Polska czyta dzieciom”,
• 2011:
  • Jerzy Axer, za stworzenie Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych oraz Instytutu Badań Interdyscyplinarnych „Artes Liberales” na Uniwersytecie Warszawskim,
• 2012:
  • Joanna Sadlej, za pasję w nauczaniu i wychowywaniu młodych reytaniaków,
  • Łukasz Bożyk, za jego osiągnięcia naukowe oraz gotowość do dzielenia się wiedzą,
• 2013:
  • Magdalena Fikus, za popularyzację nauki oraz udział w stworzeniu Festiwalu Nauki,
• 2014:
  • Ryszard Rakowski, za inicjatywę powołania Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci oraz jego długoletnie kierowanie nim,
  • Przemek Klimek, artysta malarz, za chęć dzielenia się swoim talentem z młodzieżą,
• 2015:
  • Jan Madey, za inspirację najzdolniejszych uczniów,
  • Marcin Engel, jego uczeń, za umiejętność współdzielenia wiedzy i doświadczenia,
• 2016:
  • Andrzej Janowski, za fundamenty oświaty w wolnej Polsce,
  • Jerzy Kijowski, za inspirowanie wszechstronnych inicjatyw wychowawczych,
• 2017:
  • Marek Barański, za życie w zgodzie z harcerskimi zasadami oraz służbę dla Boga i ojczyzny,
• 2018:
  • ks. Michał Heller, za wkład w promowanie racjonalnego podejścia do wiary,
  • dr Tomasz Miller, za odkrywanie piękna matematycznych struktur oraz ich wpływu na Wszechświat,
• 2019:
  • Aleksandr Gurjanow, za działania na rzecz upamiętnienia ofiar zbrodni katyńskiej,
• 2022:
  • Anna Modrzejewska, za wartościowe wychowanie młodzieży do odwagi i prawdy,
  • Barbara Engelking, za wrażliwość na ludzkie cierpienie oraz działania na rzecz pomocy innym,
• 2023:
  • Jan Emil Młynarski, za promowanie tradycyjnej przedwojennej muzyki warszawskiej,
• 2024:
  • Marek Engel, za przekazywanie pasji do sportu, zwłaszcza koszykówki, pływania i wędrowania,
  • Michał Szarejko, za wychowanie poprzez radość i ruch.

W ceremoniach wręczenia nagrody brali udział znakomici goście, w tym:

• minister Irena Wóycicka, Podsekretarz Stanu w Kancelarii Prezydenta RP, w roku 2012,
• Anna Komorowska, małżonka Prezydenta RP, w roku 2014.

---

Oceń: VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Reytana w Warszawie

---