Wiesław Ochman, uznawany za wybitnego polskiego śpiewaka operowego, przyszedł na świat 6 lutego 1937 roku w Warszawie. Jego kariera muzyczna obfituje w liczne osiągnięcia oraz niezwykłe występy, które zyskały uznanie zarówno w kraju, jak i za granicą.
Warto również zaznaczyć, że Wiesław Ochman jest kawalerem Orderu Uśmiechu, co stanowi wyróżnienie za jego wkład w kulturę i sztukę. Jego pasja do opery oraz zaangażowanie w rozwój polskiej sceny muzycznej pozostają inspiracją dla wielu młodych artystów.
Życiorys
Wiesław Ochman to utalentowany artysta, który zdobył uznanie w świecie muzyki operowej. Swoje pierwsze kroki stawiał w Liceum Plastycznym w Bolkowie oraz w Technikum Zdobnictwa Ceramicznego w Szczawnie-Zdroju. W 1960 roku udało mu się uzyskać dyplom inżyniera-ceramika w Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie.
W początkowym okresie swojej kariery występował jako solista w Zespole Pieśni i Tańca AGH „Krakus”. Swój talent wokalny rozwijał pod okiem wybitnych nauczycieli, w tym Gustawa Serafina w Krakowie, gdzie uczył się w latach 1955-1959, oraz Marii Szłapak w Bytomiu w latach 1960-1963. W 1960 roku związał się z Operą Śląską w Bytomiu, w której występował przez trzy sezony.
W latach 1963-1964 swoje artystyczne umiejętności prezentował w Operze w Krakowie, a następnie, w okresie od 1964 do 1970 roku, jako artysta Teatru Wielkiego w Warszawie. Jego występ w „Halce” wzbudził zainteresowanie ze strony zachodniej prasy, co zaowocowało pierwszymi propozycjami występów zagranicznych.
W 1967 roku rozpoczął karierę międzynarodową, w tym samym czasie debiutując w Operze w Berlinie, a następnie występując w Monachium i Hamburgu. Sukcesy odnosił także podczas festiwali w Glyndebourne oraz Salzburgu. W 1972 roku miał zaszczyt występować w Operze Paryskiej oraz w miastach takich jak Chicago i San Francisco. W 1975 roku zadebiutował na scenie nowojorskiej Metropolitan Opera, gdzie występował przez kolejne 15 sezonów.
W ciągu swojej kariery występował także w mediolańskiej La Scali (1982), Gran Teatre del Liceu w Barcelonie oraz w Operze Wiedeńskiej. Jego talent doceniono również w operach w Buenos Aires, Madrycie, Moskwie, Rzymie i Sewilli. Współpracował z renomowanymi orkiestrami, takimi jak Wiener Philharmoniker i Berliner Philharmoniker, pod dyrekcją takich mistrzów jak Herbert von Karajan i Karl Böhm.
Po roku 1999 zaczął kierować swoją karierą w stronę reżyserii, wystawiając w bytomskiej Operze Śląskiej takie dzieła jak Don Giovanni W.A. Mozarta, Traviata Verdiego oraz Carewicz Ferenca Lehára. Muzyka oratoryjna stała się kolejnym obszarem jego działalności artystycznej. Nagrywał dla prestiżowych firm fonograficznych, w tym Deutsche Grammophon, Polydor, EMI, Decca, Supraphon oraz polskiej Muzy. W latach 70. zrealizował dwie płyty z ariami operowymi oraz operetkowymi przy akompaniamencie Orkiestry Polskiego Radia i Telewizji pod dyrekcją Zdzisława Górzyńskiego.
Artysta przez wiele lat był również obecny na Festiwalach Moniuszkowskich w Kudowie-Zdroju. W zakresie charytatywnym wspierał kulturę oraz organizował zbiórki na stypendia dla zdolnej młodzieży, w tym prowadząc aukcje obrazów w polskim konsulacie w Nowym Jorku, z których dochody przeznaczał na wsparcie częstochowskiej kultury. Otrzymał także Nagrodę im. Witolda Hulewicza.
Od 2010 roku Wiesław Ochman jest członkiem Polskiej Akademii Umiejętności, co stanowi ukoronowanie jego wieloletniej działalności na rzecz kultury i sztuki.
Życie prywatne
Wiesław Ochman posiada bogate życie rodzinne. Jest mężem Krystyny, z domu Prus-Więckowskiej, z którą dzieli nie tylko życie, ale także wspólne wartości i pasje.
W rodzinie Ochmanów jest dumnym ojcem Małgorzaty oraz Macieja, którzy są kontynuacją jego tradycji i dziedzictwa. Co więcej, jest także dziadkiem Krystiana, co dodaje radości i spełnienia w jego życiu osobistym.
Odznaczenia i wyróżnienia
Wiesław Ochman osiągnął wiele sukcesów i wyróżnień w ciągu swojej kariery. Oto niektóre z najważniejszych nagród i odznaczeń, które zdobył:
- w 1980 roku otrzymał Nagrodę Miasta Krakowa,
- w 1995 roku uzyskał tytuł Honorowego Obywatela Zawiercia,
- w 2001 roku został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski,
- w 2005 roku uhonorowany przez ministra kultury Waldemara Dąbrowskiego Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”,
- w 2007 roku, z okazji 50-lecia pracy artystycznej, wyróżniono go medalem „Pro Masovia”,
- w 2007 roku otrzymał również Nagrodę Honorową im. Witolda Hulewicza za promowanie polskiej kultury za granicą,
- w dniu 30 stycznia 2008 roku, Senat AGH nadał Wiesławowi Ochmanowi godność doktora honoris causa.
Dyskografia
Poniżej znajduje się zbiór utworów związanych z dyskografią Wiesława Ochmana, znanego polskiego śpiewaka operowego, który zyskał popularność dzięki swoim wyjątkowym interpretacjom znanych arii operowych.
W pierwszej części, płyty winylowe zawierają wiele znakomitych kompozycji, w tym:
- Giacomo Puccini: Cyganeria, Aria Rudolfa z I aktu „Che gelida manina”,
- Giacomo Puccini: Tosca, Aria Cavaradossieggo z III aktu „E lucevan le stelle”,
- Giuseppe Verdi: Aida, Aria Radamesa z I aktu „Se quel guerrier io fossi!… Celeste Aida”,
- Piotr Czajkowski: Eugeniusz Oniegin, Aria Leńskiego z II aktu „Kuda, kuda”,
- Giacomo Puccini: Turandot, Aria Kalafa z III aktu „Nessun dorma”,
- Władysław Żeleński: Janek, Aria Janka „Gdy ślub weźmiesz z twoim Stachem”,
- Friedrich von Flotow: Marta albo jarmark w Richmondzie, Aria Lionela z III aktu „M’appari”,
- Georges Bizet: Poławiacze pereł, Aria Nadira z I aktu „Je crois entendre encore”,
- Georges Bizet: Carmen, Aria Don Jose’go z II aktu „La fleur que tu m’avais jeteee”,
- Giuseppe Verdi: Rigoletto, Aria Księcia z III aktu „La donna è mobile”.
Kolejna seria nagrań emituje wyjątkowe polskie arie operowe:
- Stanisław Moniuszko: Halka, Dumka Jontka z IV aktu „Szumią Jodły”,
- Stanisław Moniuszko: Straszny dwór – Aria Stefana z Kurantem z III aktu „Cisza dokoła”,
- Stanisław Moniuszko: Flis, Aria Franka „Płyną tratwy po Wiśle”,
- Feliks Nowowiejski: Legenda Bałtyku, Aria Domana z II aktu „Więc ty mnie nie kochasz”,
- Ignacy Paderewski: Manru, Aria Manru z II aktu „jako gdy wśród skwaru”,
- R.Statkowski: Maria, Aria Wacława z I aktu „Och jak ciąży ta wesołość”,
- Władysław Żeleński: Goplana, Aria Kirkora z I aktu „Za jaskółeczką ciągną moje oczy”.
Dodatkowo, znane arie operetkowe również są częścią jego dyskografii:
- SX 1281 Wiesław Ochman Słynne arie operetkowe,
- SX 1371 Wiesław Ochman Sławni polscy śpiewacy vol. 7,
- Wolfgang Amadeus Mozart: Don Giovanni, Aria Don Ottavia „Il mio tesoro”,
- Giacomo Puccini: Tosca, Aria Cavaradossiego z I aktu „Recondita armonia”,
- Amilcare Ponchielli: Gioconda, Aria Enza z II aktu „Cielo e mar!”,
- Pietro Mascagni: Rycerskość wieśniacza, Aria Turiddu „Mamma, quel vino e generoso”,
- Giacomo Puccini: Manon Lescaut, Aria Des Grieux z I aktu „Donna non vidi mai”,
- Umberto Giordano: Fedora, Aria Lorisa z II aktu „Amor ti vieta”,
- Giacomo Puccini: Cyganeria, Aria Rudolfa z I aktu „Che gelida manina”,
- Umberto Giordano: Andrea Chénier, Improwizacja Cheniera z I aktu „Un di all’azzurro spazio”,
- Ruggero Leoncavallo: Pajace, Aria Cania z I aktu „Vesti la giubba”,
- Giacomo Puccini: Madame Butterfly, Aria Pinkertona z IIIaktu „Addio, fiorito asil”,
- Gaetano Donizetti: Napój miłosny, Aria Nemorina z II aktu „Una furtiva lagrima”.
Każdy z tych utworów ilustruje nie tylko wszechstronność artysty, ale także jego zdolność do wyrażania emocji poprzez muzykę, co czyni go jednym z czołowych śpiewaków operowych w Polsce i na świecie.
Upamiętnienie
W celu uhonorowania Wiesława Ochmana, jego imię nadano kilku istotnym miejscom. Rondo w Zawierciu oraz sala w Miejskim Ośrodku Kultury noszą jego zasłużone imię.
Przypisy
- KRYSTIAN OCHMAN [online], voice.tvp.pl [dostęp 28.11.2020 r.]
- Wpisani w kulturę miasta [w:] „Dziennik Polski”, s. 1, nr 112, 19.05.1980 r. [dostęp 09.05.2020 r.]
- M.P. z 2001 r. nr 21, poz. 345.
- Rocznik Polskiej Akademii Umiejętności. Rok 2021, wyd. Kraków 2022, s. 27.
- Polska Akademia Umiejętności – Członkowie PAU [online], pau.krakow.pl [dostęp 27.11.2017 r.]
- Laureaci nagrody im. Witolda Hulewicza. [dostęp 02.12.2018 r.]
- Pro Masovia – 2007 r.. mazovia.pl. [dostęp 17.08.2017 r.]
- Tomasz Raczek: Karuzela z herosami. Michałów – Grabina: Instytut Wydawniczy Latarnik, 2004, s. 277. ISBN 83-917891-8-7.
- Sylwia Milan: Wszystko na jedną kartę. Poznań: Publicat, 2008, s. 70–71. ISBN 978-83-245-1503-5.
- Marta Arasimowicz: Mały ilustrowany leksykon PWN. Wyd. naukowe PWN, 1997, s. 852. ISBN 978-83-01-12186-0.
- Warszawa. Wręczono złote medale „Gloria Artis”. e-teatr.pl, 10.09.2005 r. [dostęp 21.06.2011 r.]
- Festiwal Moniuszkowski – encyklopedia.
- Lista doktoratów Honoris Causa nadanych przez AGH. agh.edu.pl. [dostęp 14.03.2011 r.]
- Zawiercie – Tu rozkręca się Jura [online], Zawiercie – Tu rozkręca się Jura [dostęp 11.11.2018 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Zuzanna Cembrowska | Magdalena Ficowska-Łuszczek | Adam Pawlikowski | Zofia Zielińska-Porayska | Andrzej Płocki | Adam Biedrzycki | Feliks Krzesiński | Wojciech Skowroński | Małgorzata Kalicińska | Kazimierz Dębnicki | Osip Mandelsztam | Wanda Jakubowska | Juliusz Wilczur-Garztecki | Marek Szwarc (projektant, kompozytor) | Witold Łaszczyński | Zofia Noiret | Joanna Kudelska | Witold Kałuski | Tomasz Pacyński | Leon EngelsbergOceń: Wiesław Ochman