Ulica Targowa w Warszawie

---

Pochodzenie nazwy

Historia ulicy sięga czasów średniowiecza, a jej korzenie sięgają przełomu XII i XIII wieku. Wtedy to miejsce to stanowiło wschodnią granicę rozległego targowiska, które miało miejsce we wsi Targowe Wielkie. To właśnie stąd pochodzi jej obecna nazwa, która została nadana w 1791 roku.

Pierwotnie północny odcinek tej ulicy był znany jako ulica Rynkowa. Natomiast południowa część, która prowadziła aż do ulicy Ząbkowskiej, aż do 1916 roku nosiła nazwę Wołowa, co było związane z handlem bydłem, który miał tu miejsce.

Historia

Na przełomie XVIII wieku, ulica Targowa w Warszawie była jedną z najbardziej zaludnionych, z 71 domami drewnianymi oraz jednym murowanym. W czasach insurekcji kościuszkowskiej, przybycie wojsk rosyjskich do Pragi doprowadziło do zniszczenia części zabudowań. W roku 1808 rozpoczęto kolejne wyburzenia, szczególnie po zachodniej stronie ulicy. W okresie panowania Napoleona, długoterminowe budowanie murowanych obiektów zostało zakazane, co znacznie ograniczyło rozwój tego obszaru. Zrównano z ziemią nie tylko ratusz praski, ale i ratusz skaryszewski.

W czasach Królestwa Polskiego odbudowa ulicy została w dużej mierze zrealizowana, bo powstało jedynie kilka nowoczesnych murowanych budynków, a resztę stanowiły domy drewniane.

XIX wiek to okres, gdy Targowa stała się centralnym punktem Pragi. Lata sześćdziesiąte były czasem intensywnej rozbudowy. W 1866 roku ulica zyskała tory tramwaju konnego, co znacząco wpłynęło na jej rozwój. Kiedy ukończono linię Kolei Petersburskiej oraz Terespolskiej i zbudowano most Kierbedzia w 1864 roku, zmieniła się również sytuacja tej ulicy. Jeszcze w 1880 roku miało tu miejsce targowisko, które koncentrowało handel hurtowy z towarami takimi jak bydło, trzoda chlewna, konie, bryczki, drewno opałowe oraz zboże.

Po likwidacji targowiska, teren został przekształcony w skwery z nowoczesnymi chodnikami. W 1882 roku na placu pomiędzy ulicami Targową, Ząbkowską i Brzeską otwarto bazar Różyckiego, który zyskał spore zainteresowanie mieszkańców.

W 1908 roku, ulica zaczęła obsługiwać tramwaje elektryczne. W 1916 roku przyłączono ją do ulicy Wołowej. W latach 1926–1928 powstał budynek Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych. Dwa lata później, zrealizowano wiadukt dla kolei średnicowej.

15 września 1944 roku Praga została wyzwolona, jednak w październiku, z powodu intensywnego ostrzału niemieckiego, ewakuowano mieszkańców okolicznych budynków. Ulica Targowa była wówczas znana z powodu niebezpiecznych sytuacji i była nazywana „aleją śmierci”. Po wojnie swoje siedziby miały tam ważne instytucje, w tym Rząd Tymczasowy oraz Polskie Radio.

K april 1945 roku, uruchomiono linię komunikacyjną, która obsługiwała trasę pomiędzy śródmieściem a Pragą, z częstotliwością czterech kursów dziennie przez ulicę Targową do pl. Narutowicza.

Od czerwca 1945 roku, południowym odcinkiem ulicy Targowej kursowała pierwsza linia tramwajowa po wojnie. W latach 1949−1952 zrealizowano budowę osiedla Praga I, według projektu Szymona i Heleny Syrkusów. W 1950 roku, torowiska tramwajowe przeniesiono na ul. Targową oraz 11 Listopada, z ulic Wileńskiej i Konopackiej.

W 1967 roku, pod ulicą w pobliżu al. „Solidarności” powstało pierwsze w Warszawie przejście podziemne, które było wyposażone w niezbędne udogodnienia, takie jak telefon czy toaleta. W 1973 roku oddano do użytku drugie przejście, na osiach ulic Ząbkowskiej i Okrzei, którego długość wynosiła 64 metry.

W 2009 roku, odcinek od placu Wileńskiego do wiaduktu kolejowego, został wpisany do rejestru zabytków z uwagi na swoje znaczenie urbanistyczne. W 2011 roku zainicjowano budowę II linii metra, która przebiega pod ulicą Targową. Natomiast w 2015 roku, na skrzyżowaniu ulicy Targowej i al. „Solidarności”, otwarto stację metra Dworzec Wileński.

Ulica Targowa jest dwujezdniowa i obecnie posiada również drogę rowerową po wschodniej stronie.

Ważniejsze obiekty

Ulica Targowa w Warszawie jest miejscem, gdzie historyczne i nowoczesne budowle współistnieją ze sobą, tworząc niepowtarzalny klimat tego obszaru. Warto zwrócić uwagę na niektóre obiekty, które wyróżniają się swoją architekturą oraz znaczeniem dla kultury i historii miasta.

• Sobór metropolitalny Świętej Równej Apostołom Marii Magdaleny, znany z wyjątkowej architektury i duchowego znaczenia,
• Budynek byłej Dyrekcji Kolei Państwowych (nr 74), który odzwierciedla bogatą historię transportu kolejowego w Polsce,
• Budynek Urzędu Pocztowego Warszawa 4, zaprojektowany przez wybitnych architektów, w tym Bohdana Lacherta oraz Józefa Szanajcę (nr 73),
• Dworzec Wileński, który jest ważnym węzłem komunikacyjnym w stolicy,
• Stacja metra Dworzec Wileński, dysponująca wspaniałą infrastrukturą transportową,
• Centrum handlowe Galeria Wileńska (nr 72), idealne na zakupy i spędzanie wolnego czasu,
• Główny Inspektorat Sanitarny (nr 65), będący istotnym elementem administracyjnym,
• Bazar Różyckiego (nr 54), popularne miejsce dla mieszkańców oraz turystów,
• Muzeum Warszawskiej Pragi, w którym mieści się dawny żydowski dom modlitwy (nr 50/52),
• Totalizator Sportowy (nr 25), znany punkt związany z rozrywką,
• Kamienica należąca do Juliusza Nagórskiego (nr 15), której historia równie fascynuje.

To właśnie te obiekty czynią ulicę Targową jednym z najbardziej interesujących miejsc w Warszawie, pełnym atrakcji historycznych i współczesnych.

Obiekty nieistniejące

Na przestrzeni lat ulica Targowa w Warszawie witness była liczne zmiany, które doprowadziły do zniknięcia wielu istotnych obiektów. Warto zwrócić uwagę na kilka z nich, które pozostają w pamięci mieszkańców oraz historyków.

• Stacja Warszawa Targowa,
• Synagoga w Warszawie (ul. Targowa 64),
• Synagoga Szmula Eksztajna w Warszawie.

---

Oceń: Ulica Targowa w Warszawie

---