Jerzy Aleksander Kondracki, urodzony 1 listopada 1908 roku w Warszawie, był znanym polskim geografem oraz profesorem Uniwersytetu Warszawskiego. Zmarł 13 kwietnia 1998 roku w okolicach Villach. Jego imię wiąże się przede wszystkim z niezwykle wpływową regionalizacją fizycznogeograficzną Polski, która do dziś stanowi cenny wkład w nauki o Ziemi.
W swojej pracy Kondracki koncentrował się na geografii fizycznej oraz kartografii, przyczyniając się w znaczący sposób do rozwoju tych dziedzin w Polsce. Był pionierem w zakresie badań nad środowiskiem przyrodniczym, wprowadzając kompleksowe podejście do analizy tegoż środowiska. Jego osiągnięcia obejmowały również geomorfologię, hydrologię, paleogeografię, a także kartografię i metodologię geografii fizycznej oraz regionalnej.
Kondracki nie tylko badał otaczający nas świat, ale także aktywnie uczestniczył w międzynarodowych pracach. Reprezentując Polskę, brał udział w pracach grupy ekspertów ONZ, która zajmowała się standaryzacją nazw geograficznych. W latach 1977–1985 oraz 1987–1997 pełnił rolę przewodniczącego Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Polski, wcześniej znanej jako Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych Świata.
Oprócz swoich licznych osiągnięć naukowych, Kondracki był także aktywnym członkiem Polskiego Towarzystwa Geograficznego oraz Komitetu Historii Nauki i Techniki Polskiej Akademii Nauk, co świadczy o jego zaangażowaniu w rozwój geografii w Polsce.
Życiorys
Jerzy Kondracki przyszedł na świat w stolicy Polski, w rodzinie związanej z edukacją. Jako młody człowiek uczęszczał do Gimnazjum Władysława IV w Warszawie, gdzie rozpoczął swoją przygodę z harcerstwem. To doświadczenie obudziło w nim zamiłowanie do geografii, co z pewnością miało wpływ na jego przyszłą karierę akademicką.
Jerzy wybrał kierunek studiów na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie kształcił się w zakresie geografii. Po ukończeniu studiów w 1931 roku, rozpoczął pracę jako asystent w Zakładzie Geograficznym uczelni. W roku 1938 obronił doktorat na podstawie pracy poświęconej morfologii oraz hydrografii Pojezierza Brasławskiego.
Okres II wojny światowej był dla niego czasem niezwykle trudnym. Jerzy znalazł się w niewoli niemieckiej, przebywając w obozie jenieckim Oflag II C w Woldenbergu (dzisiaj znanym jako Dobiegniew). Mimo trudnych warunków, wykorzystywał swoją wiedzę, prowadząc wykłady z geografii dla innych jeńców.
Po zakończeniu wojny, w 1945 roku, Kondracki wrócił do Warszawy i podjął pracę jako adiunkt w Zakładzie Geograficznym UW. W 1952 roku objął kierownictwo Katedry Geografii Fizycznej w nowo utworzonym Instytucie Geograficznym. W 1953 roku pełnił funkcję dziekana na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi UW, a zaledwie rok później otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego. W 1969 roku awansował na profesora zwyczajnego. W 1970 roku został dyrektorem Instytutu Geografii, który uzyskał status wydziału do roku 1977, kiedy to nowe struktury zmusiły do powołania Wydziału Geografii i Studiów Regionalnych UW. Jerzy Kondracki objął wtedy stanowisko dyrektora Instytutu Nauk Fizykogeograficznych na tym wydziale.
Niestety, w dziewięćdziesiątym roku życia, zginął w tragicznych okolicznościach podczas wędrówki po Alpach, niedaleko Klagenfurt am Wörthersee, blisko granicy z Włochami. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 29 wprost-6-3/4), pozostawiając po sobie niezatarte ślady w polskiej geografii i nauce.
Upamiętnienia
W 1999 roku ustanowiono medal imienia Jerzego Kondrackiego, który jest przyznawany za szczególne zasługi dla Wydziału Geografii i Studiów Regionalnych Uniwersytetu Warszawskiego. O przyznaniu tego medalu decyduje rada wydziału.
Przypisy
- Andrzej Richling. 90 lat geografii w Uniwersytecie Warszawskim. „Prace i Studia Geograficzne”. 40, s. 15-56, 2008. ISSN 2543-7313. [dostęp 13.07.2020 r.]
- Cmentarz Stare Powązki: KONDRACCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 30.11.2019 r.]
- Rp.pl, Nauczyciel nauczycieli – Archiwum Rzeczpospolitej [online], archiwum.rp.pl [dostęp 29.09.2017 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Kamil Stępniak | Włodzimierz Szer | Jacques Burko | Edward Chwalewik | Marta Ługowska | Jadwiga Jędrzejowska (działaczka społeczna) | Krystyna Iglicka-Okólska | Barbara Wagner (historyk) | Zbigniew Maciej Gliwicz | Jadwiga Turszańska | Bogdan Zaborski | Henryk Piętka | Krzysztof Tatarkiewicz | Zofia Podkowińska | Janusz Maciej Zalewski | Janusz Durko | Barbara Zakrzewska | Edmund John | Mirosław Księżopolski | Witold ZałęskiOceń: Jerzy Kondracki