Ulica Szwedzka w Warszawie

Ulice i place

Ulica Szwedzka to jedna z charakterystycznych ulic w stolicy Polski. Znajduje się w warszawskiej dzielnicyPraga-Północ, słynącej z bogatej historii oraz niezwykłego klimatu, który przyciąga zarówno mieszkańców, jak i turystów.

Ulica ta jest przykładem lokalnych atrakcji, które warto poznać podczas spaceru po tej części miasta, oferując unikalną atmosferę oraz ciekawe miejsca do odkrycia.

Historia

Ulica Szwedzka, której historia sięga lat po 1861 roku, została zainaugurowana jako jedna z ulic rozszerzającej się Nowej Pragi. Już w 1876 roku istniała ona na odcinku do obecnej ul. Kowieńskiej, znana wtedy jako Górna. Ostatecznie, w 1889 r. (według niektórych danych w 1891 r.) przeszła do Warszawy, a nazwa zmieniła się na Szwedzka. Ten krok był konieczny, ponieważ w stolicy istniała już ulica Górna. Nowa nazwa mogła odnosić się do pobliskich piaszczystych wzgórz w Targówku, gdzie w lipcu 1656 roku, podczas potopu szwedzkiego, miała miejsce bitwa pod Warszawą. Te wzgórza były znane lokalnej społeczności jako „góry szwedzkie”.

W drugiej połowie XIX wieku na Szwedzkiej zaczęły powstawać zakłady przemysłowe, które niemal całkowicie zajęły parzystą (wschodnią) stronę ulicy, co było wynikiem dogodnej lokalizacji dla bocznic kolejowych. W 1879 roku, w rejonie ulic Górnej (Szwedzkiej), Nowopraskiej (późniejszej ul. Stalowej) oraz w pobliżu torów kolei petersburskiej i obwodowej, uruchomiono Warszawską Fabrykę Stali. W 1896 roku działało już tutaj Towarzystwo Akcyjne Fabryki Produktów Chemicznych „Praga”, a następnie, w 1899 roku, powstało Towarzystwo Akcyjne Fabryki Lamp – Bracia Brünner, Hugo Schneider i R. Ditmar. W 1926 roku zakład „Praga” został przejęty przez niemiecki koncern Schicht, który znacząco rozbudował tę fabrykę. W 1929 roku inwestor ten stał się również właścicielem nieruchomości należących do spółki Bracia Brünner, Hugo Schneider i R. Ditmar, pozyskując w ten sposób kontrolę nad terenami sięgającymi od ul. Stalowej do ul. Letniej.

W latach 1934–1935, w miejscu skrzyżowania ulic Stalowej i Szwedzkiej, zbudowano kościół Matki Bożej z Lourdes. W latach 1985–1992, na przyległej działce, powstała nowa świątynia pod tym samym patronatem, z wejściem od strony ul. Równej.

W listopadzie 1945 roku rozpoczął działalność teatr Comoedia, zlokalizowany pod adresem nrem 2/4. Później zmieniały się nazwy teatrów w tym miejscu, były to kolejno: teatr Ludowy, Teatr Ziemi Mazowieckiej, Teatr Popularny oraz Teatr Szwedzka 2/4, który w 1994 roku połączono z Teatrem Rozmaitości. Od 1999 roku budynek był używany jako sala zgromadzeń do 2004 roku, a następnie jako sala królestwa przez Świadków Jehowy aż do wyburzenia w 2017 roku.

Wrzesień 2019 roku przyniósł kolejną nowość – otworzenie stacji metra Szwedzka, która znajduje się przy ul. Strzeleckiej, na wschodniej stronie ul. Szwedzkiej. Nie można także zapomnieć o kapliczkach, które znaleźć można na posesjach nr 11 i 15.

Ważniejsze obiekty

Ulica Szwedzka w Warszawie to miejsce, które kryje w sobie wiele interesujących obiektów, które warto poznać. Oto niektóre z nich:

Warto zatrzymać się przy każdym z tych obiektów, aby poczuć unikalną atmosferę tej części Warszawy.

Przypisy

  1. AdrianA. Gajewski, KarolinaK. Głowacka, GrzegorzG. Krawczak, Szlakiem praskich kapliczek, Warszawa: Agencja Wydawniczo-Reklamowa Skarpa Warszawska, 2018, 25−26.
  2. Grzegrz Mika, Szwedzka ulica i polska rewitalizacja, „Skarpa Warszawska”, luty 2022.
  3. Metro ruszyło na Targówek. Dziś jeździmy za darmo, „Gazeta Stołeczna”, 15.09.2021 r.
  4. Dawny Teatr przy Szwedzkiej przechodzi do historii, twoja-praga.pl, 26.08.2017 r. [dostęp 30.08.2021 r.]
  5. Szwedzka, twoja-praga.pl [dostęp 03.09.2021 r.]
  6. Teatr Szwedzka 2 /4 /d. Popularny, AICT Polska [dostęp 30.08.2021 r.]
  7. MichałM. Pilich, Ulice Nowej Pragi, Warszawa: Veda, 2003, s. 34.
  8. MichałM. Pilich, Ulice Nowej Pragi, Warszawa: Veda, 2003, s. 62.
  9. MichałM. Pilich, Ulice Nowej Pragi, Warszawa: Veda, 2003, s. 63.
  10. MichałM. Pilich, Ulice Nowej Pragi, Warszawa: Veda, 2003, s. 66.
  11. MichałM. Pilich, Ulice Nowej Pragi, Warszawa: Veda, 2003, s. 72.
  12. MichałM. Pilich, Ulice Nowej Pragi, Warszawa: Veda, 2003, s. 74.
  13. MichałM. Pilich, Ulice Nowej Pragi, Warszawa: Veda, 2003, s. 135.
  14. EugeniuszE. Szwankowski, Praga w latach 1814–1880, [w:] Dzieje Pragi, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, s. 171.
  15. Dorota Wilkiewicz, Ulice i uliczki naszej Pragi, Warszawa: Towarzystwo Przyjaciół Pragi, 1999, s. 104.
  16. BarbaraB. Król-Kaczorowska, Teatry Warszawy. Budynki i sale w latach 1748–1975, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1986, s. 219.
  17. Kościoły Warszawy, Warszawa: Wydawnictwa Rady Prymasowskiej Budowy Kościołów Warszawy, 1982, s. 186.
  18. Encyklopedia Warszawy, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 850.
  19. Encyklopedia Warszawy, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 930.
  20. MichałM. Krasucki, Warszawskie dziedzictwo postindustrialne, Warszawa: Fundacja Hereditas, 2011, s. 166.
  21. List z Biura Oddziału, „Nasza Służba Królestwa”, wrzesień 2005, s. 1.
  22. W dalszym ciągu wspierajmy budowę nowych obiektów teokratycznych, „Nasza Służba Królestwa”, styczeń 1999, s. 3.

Oceń: Ulica Szwedzka w Warszawie

★★★★★
Średnia ocena:4.95 Liczba ocen:12