Ulica 11 Listopada w Warszawie


Ulica 11 Listopada to interesująca arteria znajdująca się w stolicy Polski, Warszawie. Znajduje się w dzielnicachPradze-Północ oraz Targówek, które charakteryzują się wyjątkową historią i unikalną architekturą.

Warto zwrócić uwagę, że ulica ta odgrywa znaczącą rolę w łączeniu różnych części miasta, co czyni ją ważnym punktem w komunikacji lokalnej oraz stwarza wiele możliwości dla mieszkańców i turystów.

Historia

Ulica, która na początku nosiła nazwę Esplanadowa, powstała w 1875 roku. Jej wykreślenie miało na celu oddzielenie terenów wojskowych od obszarów przylegających do miasteczka Nowa Praga. W tamtym czasie Nowa Praga rozszerzyła swoje granice, obejmując okolice między ulicami Czynszową a ul. Szwedzką. Kształt ulicy, w formie lekkiego łuku, odzwierciedlał przebieg granicy wokół esplanady fortu Śliwickiego, co miało wpływ na nazwę tej drogi. W 1921 roku nadano jej obecną, znaną nam nazwę.

Cały obszar, łącznie z ulicą, został przyłączony do Warszawy w 1899 roku. Pomiędzy ul. Szwedzką a 11 Listopada zbudowano rogatki Bródnowskie, co było ważnym elementem tej okolicy. Wkrótce po 1875 roku, teren przejęty przez Zarząd Warszawskiego Okręgu Wojskowego doczekał się budowy bocznicy kolejowej i dużego kompleksu koszar 2 Orenburskiego Pułku Kozaków, zaprojektowanych przez Wiktora Junoszę-Piotrowskiego.

Na wschodniej stronie ulicy, będącej wówczas częścią Nowej Pragi, od lat 80-tych XIX wieku zaczęły powstawać pierwsze budynki. Pierwsze z nich były drewniane, a z czasem zaczęto wznosić murowane obiekty. Lata 1905–1914 były okresem intensywnej zabudowy; na ulicy stanęły liczne kamienice czynszowe, które były funkcjonalne i estetyczne jednocześnie.

Wszystkie kondukty pogrzebowe z Pragi przechodziły ulicą, zmierzając w kierunku cmentarza Bródnowskiego oraz cmentarza żydowskiego. W roku 1908, przy okazji rozbudowy linii kolei obwodowej, na 11 Listopada powstał kamienny wiadukt. W tym samym czasie uporządkowano tereny po dawnym cmentarzu cholerycznym, który nazywano „nowym“ i który znajdował się w rejonie nasypów Kolei Nadwiślańskiej oraz Kolei obwodowej.

W 1915 roku, w pobliżu wiaduktu, wybudowano ceglane budynki miejskiego składu kostki brukowej. Po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku, dawne kozackie koszary stały się częścią struktury armii polskiej. W 36 Pułku Piechoty Legii Akademickiej z siedzibą przy 11 Listopada rozbudowano zespół zabudowań wojskowych.

Pierwszy tramwaj linii 21 przejechał ulicą w 1928 roku, łącząc Pelcowiznę i Nowe Bródno przez różne ulice. Była to kolejna zmiana w komunikacji tej okolicy, która z każdą dekadą stawała się coraz bardziej zaludniona. W czasie drugiej wojny światowej ulicy nadano nowe, niemieckie imię Esplanadenstrasse oraz polską wersję Esplanadowa.

Po wojnie, większość zabudowy ulicy przetrwała i została wzbogacona o nowe konstrukcje w 1945 roku. W 1950 roku przeniesiono na 11 Listopada oraz Targową tramwaje z ulic Wileńskiej i Konopackiej.

Do lat 90-tych XX wieku koszary były siedzibą Dowództwa 9. DA OPK oraz 83. dywizjonu dowodzenia Obrony Powietrznej m. Warszawa – Jednostka Wojskowa 1560. W 1993 roku budynki koszar zostały wpisane do rejestru zabytków i obecnie są siedzibą wielu organizacji byłych wojskowych.

Przy skrzyżowaniu z ulicami Konopacką i Strzelecką znajduje się jeden z nielicznych zachowanych w Warszawie transformatorów kioskowych. W 2015 roku obiekt ten również został wpisany do rejestru zabytków.

Ważniejsze obiekty

Ulica 11 Listopada w Warszawie jest miejscem, które kryje w sobie wiele interesujących obiektów. Poniżej przedstawiamy najważniejsze z nich:

  • dawna Fabryka Cukrów Anczewskiego (nr 10),
  • dawna Fabryka Wyrobów Gumowych Brage (nr 22),
  • Rogatka Bródnowska.

Przypisy

  1. Rafał Bielski, Jakub Jastrzębski: Utracone miasto. Warszawa wczoraj i dziś. Skarpa Warszawska, 2016 r., s. 53.
  2. Coraz więcej zabytków. „Stolica”, sierpień-wrzesień 2016 r., s. 14.
  3. Andrzej Krzysztof Kunert: Pamięć II wojny światowej w nazewnictwie ulic Warszawy [w:] Śladami nazw miejskich Warszawy. Warszawa: Muzeum Historyczne m.st. Warszawy, 2012 r., s. 66.
  4. Michał Krasucki: Warszawskie dziedzictwo postindustrialne. Warszawa: Fundacja Hereditas, 2011 r., s. 108.
  5. Michał Krasucki: Warszawskie dziedzictwo postindustrialne. Warszawa: Fundacja Hereditas, 2011 r., s. 110.
  6. Tomasz Szarota: Okupowanej Warszawy dzień powszedni. Studium historyczne. Warszawa: Czytelnik, 2010 r., s. 49.
  7. a b Dorota Wilkiewicz: Ulice i uliczki naszej Pragi. Warszawa: Towarzystwo Przyjaciół Pragi, 1999 r., s. 41.
  8. Kwiryna Handke: Słownik nazewnictwa Warszawy. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1998 r., s. 365.
  9. Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994 r., s. 299.
  10. Zbigniew Kaliciński: O Starówce, Pradze i ciepokach. 1983 r.: Książka i Wiedza, s. 174.
  11. Jan Berger: Rozwój Pragi [w:] Irena Pietrza-Pawłowska (red.) Wielkomiejski rozwój Warszawy do 1918 r.. Warszawa: Wydawnictwo Książka i Wiedza, 1973 r., s. 259.
  12. Mapa Warszawy [online], Urząd m.st. Warszawy [dostęp 17.12.2017 r.]
  13. Zapytanie w sprawie planów resortu odnośnie do gruntów po dawnej jednostce wojskowej zlokalizowanych przy ul. 11 Listopada i ul. Namysłowskiej w Warszawie [online], orka2.sejm.gov.pl [dostęp 27.11.2017 r.]
  14. Odpowiedź na zapytanie w sprawie planów resortu odnośnie do gruntów po dawnej jednostce wojskowej zlokalizowanych przy ul. 11 Listopada i ul. Namysłowskiej w Warszawie [online], orka2.sejm.gov.pl [dostęp 27.11.2017 r.]
  15. Nowa Gazeta Praska [online], www.ngp.pl [dostęp 27.11.2017 r.]
  16. 83. dywizjon dowodzenia OP m. Warszawa [online], infowsparcie.net [dostęp 27.11.2017 r.]

Oceń: Ulica 11 Listopada w Warszawie

Średnia ocena:4.92 Liczba ocen:24