Ulica Wilcza w Warszawie


Ulica Wilcza to ważny element krajobrazu warszawskiego śródmieścia, który przyciąga uwagę swoim historycznym znaczeniem oraz współczesnymi atrakcjami.

Znajdując się w sercu stolicy, stanowi doskonały punkt wyjścia do odkrywania uroków Warszawy.

Historia

„Wilcza to dawna droga narolna, biegnąca wzdłuż włóków, które były zarządzane przez wójtów warszawskich. W XV wieku właścicielami tych włóków byli Wilkowie, co dało początek nazwie Wilcza lub Na Wilczem. Ulica, której nazwę nadano w 1770 roku, w sposób bezpośredni odnosi się do wspomnianej nieruchomości. Ciekawostką jest, że inna historyczna nazwa tej ulicy to Kałęczyńska.

Przed około 1765 rokiem ówczesny właściciel tych terenów, marszałek wielki koronny Franciszek Bieliński, postanowił przeprowadzić parcelację gruntów. W rezultacie wytyczono ulicę, przy której zacieśniono relacje sąsiedzkie poprzez budowę dworków z ogrodami, a także dostawienie dwóch wiatraków. W miarę upływu lat, szczególnie po 1860 roku, Wilcza zaczęła być zabudowywana domami i kamienicami, co znacząco zmieniło jej oblicze. W 1881 ulicę przedłużono aż do ulicy Wielkiej, znanej dziś jako Poznańska, a następnie do Koszykowej.

Obecnie, Wilcza to jedna z nielicznych ulic w śródmieściu Warszawy, która pomimo upływu lat zachowała dużą część przedwojennej zabudowy po obu stronach ulicy, co czyni ją wyjątkową na tle innych warszawskich arterii.

Ważniejsze obiekty

Ulica Wilcza w Warszawie jest miejscem, w którym znajdują się różnorodne obiekty użyteczności publicznej oraz kulturalne. Oto kilka z najważniejszych:

Przypisy

  1. Kwiryna Handke: Dzieje Warszawy nazwami pisane. Warszawa: Muzeum Historyczne m.st. Warszawy, 2011 r., s. 190. ISBN 978-83-62189-08-3.
  2. Jerzy Kasprzycki: Warszawa sprzed lat. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1989 r., s. 110. ISBN 83-7005-201-0.

Oceń: Ulica Wilcza w Warszawie

Średnia ocena:4.81 Liczba ocen:25