Plac Na Rozdrożu w Warszawie

---

Układ

W miejscu tym spotykają się różne ulice, które pełnią kluczową rolę w układzie komunikacyjnym stolicy. Wśród nich znajdują się:

• aleja Armii Ludowej – część Trasy Łazienkowskiej,
• Koszykowa,
• aleja Jana Chrystiana Szucha,
• aleja Wyzwolenia,
• Aleje Ujazdowskie.

Cały dwupoziomowy układ placu jest zaprojektowany w sposób, który sprzyja Trasie Łazienkowskiej. Ta ważna trasa komunikacyjna przebiega dolnym poziomem w specjalnie zaprojektowanym tunelu pod placem, dominując nad całym układem. Natomiast górny poziom zajmują al. Jana Chrystiana Szucha, Al. Ujazdowskie oraz inne ulice, które w kontekście całej konstrukcji mają charakter drugorzędny.

System zjazdów łączący oba poziomy nie jest jednak w pełni funkcjonalny, co oznacza, że pewne kierunki ruchu są ograniczone. W trakcie niedawnej modernizacji, plac zyskał także nowe, liczne połączenia podziemne dla pieszych. Dodatkowo, w zachodniej części placu powstał urokliwy placyk z fontanną, co znacząco podnosi estetykę tego miejsca.

Historia

Plac Na Rozdrożu ma swoje początki w 1768 roku jako część Osi Stanisławowskiej, będącej istotnym elementem większego założenia, znanego jako Ujazdowskie. W ramach tego projektu planowano stworzenie systemu gniazd placów, z główną osią schodzącą do Zamku Ujazdowskiego. Autorem tego założenia był architekt August Moszyński.

Od momentu wyznaczenia placu, który znajduje się na przecięciu Traktu Królewskiego i Drogi Królewskiej (obecnie aleja Wyzwolenia oraz ulica Nowowiejska), na placu wytyczono cztery aleje. Z nich do dzisiaj przetrwały trzy: aleja Wyzwolenia, ulica Koszykowa i aleja Szucha.

W XIX wieku plac, znajdujący się na obrzeżach zabudowy miejskiej, zyskał reputację miejsca rekreacyjnego i odbywały się tam różne wystawy. W końcowym okresie wieku, wzniesiono tam cerkiew św. Michała Archanioła, której funkcja związana była z rosyjskim garnizonem stacjonującym w pobliskich koszarach. Niestety, cerkiew została rozebrana w latach dwudziestych XX wieku.

Na początku XX wieku, po 1935 roku, przewidywano budowę pomnika Józefa Piłsudskiego, który miał stanowić część projektu Dzielnicy Marszałka Józefa Piłsudskiego na Polu Mokotowskim. Przed wybuchem II wojny światowej plac nazywano placem Wolności.

W wyniku budowy Trasy Łazienkowskiej w latach 1971–1974, układ przestrzenny placu przeszedł znaczące zmiany. W celu stworzenia nowoczesnego węzła komunikacyjnego, plac został przekształcony w dwupoziomową formę, wzbogaconą o placyk z fontanną w zachodniej części. Pod placem wykonano tunel o długości 46 metrów, co zniekształciło pierwotną czytelność Osi Stanisławowskiej.

Planowano również wznieść pomnik Józefa Piłsudskiego i w 1990 roku umieszczono tam tablicę informacyjną. Dnia 10 listopada 2006 roku, w punkcie, gdzie krzyżują się aleja Szucha oraz Aleje Ujazdowskie, odsłonięto pomnik Romana Dmowskiego, który stał się przedmiotem licznych protestów.

W 2018 roku, na placu zaaranżowano miejski ogród warzywny, co nadało temu miejscu nowy charakter. W 2021 planowano odsłonięcie pomnika Bitwy Warszawskiej 1920 roku. Natomiast 4 czerwca 2023 roku, plac stał się miejscem tzw. „Wielkiego Marszu”, który był protestem przeciwko działaniom rządu PiS. W ramach przebudowy placu w 2023 roku, zlikwidowano przejście podziemne dla pieszych pod Alejami Ujazdowskimi.

Ważniejsze obiekty

W okolicy Placu Na Rozdrożu w Warszawie znajduje się wiele znaczących obiektów, które są istotnymi punktami na mapie tego ważnego miejsca.

• Pomnik Ignacego Daszyńskiego,
• Pomnik Romana Dmowskiego,
• Trasa Łazienkowska,
• Park Ujazdowski,
• Ogród Botaniczny,
• Gmach Ministerstwa Sprawiedliwości.

Te obiekty stanowią nie tylko atrakcje turystyczne, ale również ważne miejsca w historii i kulturze Warszawy, które przyciągają wielu odwiedzających.

---

Oceń: Plac Na Rozdrożu w Warszawie

---