Plac Inwalidów w Warszawie

Ulice i place

Plac Inwalidów to bardzo znaczące miejsce położone w dzielnicy Warszawy, znanej jako Żoliborz.

Jest to obszar, który odgrywa istotną rolę w historii i kulturze stolicy, przyciągając zarówno mieszkańców, jak i turystów.

Historia

Na obszarze, gdzie obecnie znajduje się plac Inwalidów, w latach sześćdziesiątych XIX wieku zbudowano fort Gieorgija, który był częścią Cytadeli. W 1923 roku wytyczono ten plac, który zlokalizowany jest na osi ulicy Mickiewicza, przy skrzyżowaniu z ulicą Czarnieckiego oraz aleją Wojska Polskiego. Był to jeden z dwóch dużych placów, które powstawały równocześnie w nowoczesnym Żoliborzu.

Już 20 grudnia 1924 roku w ciągu ulicy Mickiewicza została uruchomiona linia tramwajowa, która ułatwiła komunikację w tym rejonie. Oficjalna nazwa placu została nadana uchwałą Rady Miejskiej Warszawy z 27 września 1926 roku, aby uczcić inwalidów I wojny światowej.

W latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku plac otoczyły budynki Mieszkaniowego Stowarzyszenia Spółdzielni Oficerów oraz Warszawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej. Ważne jest również to, że zabudowa wokół placu przetrwała II wojnę światową, co sprawia, że miejsce to ma szczególne znaczenie nie tylko z historycznego, ale i architektonicznego punktu widzenia.

Ważniejsze obiekty

Na Placu Inwalidów w Warszawie można odnaleźć wiele interesujących obiektów, które mają swoje unikalne historie.

  • Budynek byłego hotelu oficerskiego (nr 10), który został zbudowany w latach 1922–1925 na podstawie projektu Romualda Gutta. Po zakończeniu II wojny światowej w budynku działało kino o nazwie „Światowid”,
  • Pomnik 1 Dywizji Pancernej,
  • Dwa niemieckie schrony bojowe typu Ringstand 58c,
  • Pod płytą placu znajduje się nie tylko tunel metra, lecz także XIX-wieczny podziemny tunel komunikacyjny, który łączył dawny fort z Cytadelą. Ten fragment tunelu jest wpisany do rejestru zabytków jako część zespołu Cytadeli.

Przypisy

  1. Linia tramwajowa zwykła 15. Trasbus.com – Historia warszawskiej komunikacji miejskiej. [dostęp 01.03.2024 r.]
  2. Kwiryna Handke: Dzieje Warszawy nazwami pisane. Warszawa: Muzeum Historyczne m.st. Warszawy, 2011, s. 150. ISBN 978-83-62189-08-3.
  3. Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie 1918–1939. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2006, s. 134. ISBN 83-60350-00-0.
  4. Jacek Olecki: Wojenne tajemnice Warszawy i Mazowsza. Część I. Warszawa: Agencja Wydawnicza CB, 2006, s. 12–13. ISBN 83-7339-036-7.
  5. Warszawskie tramwaje elektryczne 1908−1998. Tom II. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1998, s. 17. ISBN 83-907574-00.
  6. Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 281. ISBN 83-01-08836-2.
  7. Kronika wydarzeń w Warszawie 1 VII–30 IX 1977. „Kronika Warszawy”. 1(33), s. 176, 1978.
  8. Uchwała Rady Miejskiej z dnia 27 września 1926 r. w sprawie nazw ulic w Cytadeli i w mieście. „Dziennik Zarządu Miasta Stołecznego Warszawy”. nr 67/68, s. 1-3, 20.10.1926 r.
  9. Eugeniusz Szwankowski: Ulice i place Warszawy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1970, s. 63.
  10. Nikodem Budrymowicz, Zbigniew Rekuć. Niektóre problemy projektowania i realizacji tuneli szlakowych metra na Żoliborzu Oficerskim w Warszawie odcinek Dworzec Gdański – Plac Wilsona. „Górnictwo i geoinżynieria”. 3-4, s. 233-244, 2003.

Oceń: Plac Inwalidów w Warszawie

★★★★★
Średnia ocena:4.87 Liczba ocen:22