Mirosława Dubrawska

---

Życiorys

Mirosława Dubrawska zadebiutowała na scenie 7 listopada 1950 roku, w Teatrze Współczesnym w Szczecinie, gdzie pracowała do 1951 roku. W tym samym roku ukończyła studia w warszawskiej PWST i rozpoczęła swoją karierę w warszawskim teatrze Ateneum. W 1957 roku przeniosła się do Teatru Wybrzeże w Gdańsku, a następnie w 1960 wróciła do Ateneum. Cztery lata później osiedliła się w Krakowie, gdzie związała się z Starym Teatrem im. H. Modrzejewskiej, w którym zagrała w wielu znakomitych spektaklach reżyserowanych przez wybitnych twórców, takich jak Konrad Swinarski, Jerzy Jarocki oraz Zygmunt Hübner.

W 1970 roku Dubrawska powróciła do Warszawy, gdzie przez pewien czas była aktorką Teatru Narodowego. Od 1974 roku występowała w Teatrze Powszechnym, a także gościnnie na innych scenach. Pozostawała aktorką o wszechstronnych umiejętnościach, idealnie odnajdującą się w zarówno dramatycznych, jak i komediowych rolach. Jej wyjątkowy timbre głosu był dobrze znany słuchaczom w Teatrze Polskiego Radia.

W dniu 23 sierpnia 1980 roku, z ramię w ramię z innymi prominentnymi osobistościami, dołączyła do apelu 64 intelektualistów, zwracając się do władz komunistycznych o podjęcie dialogu ze strajkującymi robotnikami.

Mirosława Dubrawska była dwukrotnie zamężna. W latach 50. jej pierwszym mężem został Zbigniew Zapasiewicz, jednak związek zakończył się rozwodem. Jej drugim mężem był Zygmunt Hübner, z którym pozostała aż do jego śmierci.

Aktorka zmarła 12 października 2010 roku w Warszawie, a jej pogrzeb odbył się 20 października 2010 roku w kościele pw. św. Karola Boromeusza. W ostatniej drodze towarzyszyli jej m.in. Joanna Szczepkowska, Ewa Wiśniewska, Franciszek Pieczka, Kazimierz Kaczor, Maja Komorowska, Jerzy Zelnik oraz Anna Seniuk. Pochowano ją na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, w wspólnym grobie z mężem Zygmuntem Hübnerem (kwatera 18-3-18).

Spektakle teatralne

Mirosława Dubrawska to wybitna postać w polskim teatrze, której bogate doświadczenie sceniczne obejmuje liczne role w rozmaitych spektaklach.

• 1950: Rewizor jako Horodniczanka (reż. Hugon Moryciński),
• 1951: Interwencja jako Jeanne Barbier, Młodsza dama (reż. Ludwik René),
• 1953: Panna Maliczewska jako Hiszowska (reż. Janusz Warmiński),
• 1954: Spazmy modne jako Barbara (reż. Maria Wiercińska),
• 1955: Maturzyści jako Domańska (reż. Zdzisław Tobiasz),
• 1955: Neapol – miasto milionerów jako Margherita (reż. J. Warmiński),
• 1956: Sześćdziesiąte ósme piętro jako Jennie Potter Hughes (reż. Z. Tobiasz),
• 1957: Soledad jako Soledad (reż. J. Warmiński),
• 1957: Cyd jako Elwira (reż. Karol Borowski),
• 1958: Makbet jako Lady Makbet (reż. Z. Hübner),
• 1958: Nie będzie wojny trojańskiej jako Andromaka (reż. Bohdan Korzeniewski),
• 1959: Kapelusz pełen deszczu jako Celia Pope (reż. Andrzej Wajda),
• 1959: Kajus Cezar Kaligula jako Lollia Paulina (reż. Z. Hübner),
• 1959: Pierwszy dzień wolności jako Inga (reż. Erwin Axer),
• 1960: Pierwszy dzień wolności jako Inga (reż. Z. Hübner),
• 1961: Więźniowie z Altony jako Lena (reż. J. Warmiński),
• 1963: Requiem dla zakonnicy jako Nancy Mannigoe (reż. Jerzy Markuszewski),
• 1965: Nie-Boska komedia jako była arystokratka (reż. Konrad Swinarski),
• 1965: Tango jako Eleonora (reż. Jerzy Jarocki),
• 1966: Pokojówki jako Solange (reż. S. Swinarski),
• 1967: Fantazy jako Clea (reż. Z. Hübner),
• 1969: Trzy siostry jako Olga (reż. J. Jarocki),
• 1971: Trzy siostry jako Olga (reż. Adam Hanuszkiewicz),
• 1971: Świętoszek jako Elmira (reż. Zygmunt Hübner),
• 1973: Wacława dzieje jako matka (reż. A. Hanuszkiewicz),
• 1975: Sprawa Dantona jako gospodyni (reż. A. Wajda),
• 1977: Lot nad kukułczym gniazdem jako siostra Ratched (reż. Z. Hübner),
• 1979: Wróg ludu jako pani Stockmann (reż. Kazimierz Kutz),
• 1982: Łysa śpiewaczka jako pani Smith (reż. Romuald Szejd),
• 1983: Iwona, księżniczka Burgunda jako królowa Małgorzata (reż. Z. Hübner),
• 1986: Mary Stuart (aut. Wolfgang Hildesheimer) jako Mary Stuart (reż. Michał Ratyński),
• 1987: Turandot jako pani Gogh (reż. Piotr Cieślak),
• 1992: Kotka na rozpalonym blaszanym dachu jako matka (reż. Andrzej Rozhin),
• 1992: Oni jako Halucyna Bleichertowa (reż. Rudolf Zioło),
• 1995: Śluby panieńskie, czyli magnetyzm serca jako pani Dobrójska (reż. Andrzej Łapicki),
• 1995: Wesele jako radczyni (reż. Krzysztof Nazar),
• 1998: Trzy siostry jako Anfisa (reż. Agnieszka Glińska),
• 1998: Fedra jako Enona (reż. Laco Adamík),
• 2000: Gdzie niemowlę? jako Lady Bracknell (reż. R. Szejd),
• 2001: Nad Złotym Stawem jako Ethel Thayer (reż. Z. Zapasiewicz),
• 2002: Królowa piękności z Leenane jako Mag Folan (reż. Robert Gliński),
• 2005: Panieński Raj jako Dophie (reż. Rafał Sabara),
• 2006: Na szczytach panuje cisza jako pani Herta (reż. Krystian Lupa),
• 2007: Czarownice z Salem jako Rebeka Nurse (reż. Izabella Cywińska).

Jej różnorodność ról oraz współpraca z wieloma renomowanymi reżyserami nie tylko świadczą o jej talencie, ale także o sile, jaką reprezentuje w polskim teatrze.

Filmografia

Filmografia Mirosławy Dubrawskiej obejmuje wiele niezapomnianych ról, które w znaczący sposób przyczyniły się do polskiego kina. Oto szczegółowy przegląd jej wystąpień:

• 1954: Autobus odjeżdża 6.20 jako Zocha,
• 1971: Seksolatki jako ciocia Zosia,
• 1973: Droga jako Wróblowa, matka „Anity”,
• 1976: Długa noc poślubna jako matka Adama,
• 1978: Życie na gorąco jako Lisa Schmidtke-Zimmer, była narzeczona Emkego,
• 1980: Laureat jako Borusiewiczowa, żona profesora,
• 1980: Punkt widzenia jako matka Marii,
• 1980: W biały dzień jako matka „Białego”,
• 1985: Temida jako Retmanowa, gospodyni Rumienia,
• 1987: Jedenaste przykazanie jako pani Rokefeler,
• 1989: Porno jako ciotka Marty,
• 1990: Maria Curie jako profesorowa Kowalska,
• 1991: Panny i wdowy jako Darska, matka Jana,
• 1994: Faustyna jako matka generalna zgromadzenia,
• 1996: Tajemnica Sagali jako kobieta u jubilera sprzedająca łańcuszek,
• 1997: Sława i chwała jako Paulina Szyllerowa, matka Elżbiety i Edgara,
• 2005: Na dobre i na złe jako Rita Adamowska.

Dubbing

Mirosława Dubrawska, utalentowana aktorka, ma na swoim koncie wiele znaczących ról dubbingowych. Oto wybrane produkcje, w których wystąpiła:

• 2005: Niania – ciotka Adelajda,
• 1992–1996: Kroniki młodego Indiany Jonesa – panna Seymour,
• 1984–1988: Tajemnice wiklinowej zatoki – mama,
• 1963: Ikaria XB 1,
• 1960–1966: Flintstonowie – Wilma (Stary dubbing).

Nagrody i odznaczenia

Lista nagród i odznaczeń, które otrzymała Mirosława Dubrawska, jest imponująca i świadczy o jej wyjątkowym talencie oraz wkładzie w sztukę teatralną. Poniżej znajdują się szczegóły dotyczące tych zaszczytów:

• 1967: przyznano jej Wielką nagrodę za reżyserię oraz rolę w Trzynastym Apostole podczas II Szczecińskiego Tygodnia Teatralnego w Szczecinie,
• 1969: otrzymała nagrodę II stopnia na IV OPTMF w Szczecinie za program Remont – filozofom wstęp wzbroniony,
• 1975: uhonorowana Złotym Krzyżem Zasługi,
• 1978: zdobyła odznakę Za zasługi dla Warszawy,
• 1979: nagrodzona na XIX Kaliskich Spotkaniach Teatralnych za rolę w spektaklu Lot nad kukułczym gniazdem,
• 1980: otrzymała odznakę „Zasłużony Działacz Kultury”,
• 1986: zdobyła Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
• 2003: uhonorowana Feliksem Warszawskim w kategorii: Najlepsza Pierwszoplanowa Rola Kobieca za rolę Mag Folan w Królowej piękności z Leenane w Teatrze Dramatycznym,
• 2007: otrzymała Splendor Splendorów.

---

Oceń: Mirosława Dubrawska

---