Klementyna Umer


Klementyna Ewa Umer, która przyszła na świat 30 sierpnia 1979 roku w stolicy Polski, Warszawie, jest osobą multifunkcjonalną, pełniącą rolę aktorki i piosenkarki.

Jej kariery artystyczne są świadectwem jej talentu oraz pasji do sztuki, co czyni ją jedną z wyróżniających się postaci w polskim świecie rozrywki.

Życiorys

Klementyna Umer przyszła na świat 30 sierpnia 1979 roku w Warszawie. Jest ona córką Adama Umera, który w 1953 roku rozpoczął swoją karierę jako ekonomista, oraz Teresy Czerniewicz-Umer, redaktor książek turystycznych, a także ma zaszczyt być bratanicą Magdy Umer.

W swoich szkolnych latach uczęszczała do Liceum Muzycznego im. Karola Szymanowskiego w Warszawie, gdzie rozwijała swoje umiejętności w klasie skrzypiec. Ponadto ukończyła Zespół Państwowych Szkół Muzycznych nr 1 w Warszawie w klasie piosenki. Kontynuując edukację, wybrała Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie zdobyła niezbędną wiedzę oraz umiejętności.

W 2006 roku Klementyna zdała egzamin aktorski eksternistyczny w ZASP, co pozwoliło jej uzyskać tytuł aktorki dramatycznej. Po zakończeniu edukacji, rozpoczęła działalność w mediach, prowadząc programy w popularnych stacjach radiowych takich jak ESKA oraz Gold FM. Z powodzeniem występuje również w warszawskich teatrach, takich jak Teatr Rampa oraz Teatr 6. piętro, a także zagrała w Kujawsko-Pomorskim Impresaryjnym Teatrze Muzycznym w Toruniu.

Klementyna Umer ma na swoim koncie współpracę z wieloma studiami dubbingowymi, takimi jak Master Film, Start International Polska, Studio Sonica, SDI Media Polska oraz Studio PRL. Użyczała swojego głosu w różnych produkcjach, w tym w Radiu ESKA, grając w grach komputerowych takich jak League Of Legends, a także pełniąc rolę lektorki w programach telewizyjnych.

Obecnie jest żoną Jacka Bończyka, co pokazuje jej osobiste zaangażowanie również w życiu prywatnym.

Role teatralne

Klementyna Umer to aktorka znana z różnych ról teatralnych, które wzbogacają polską scenę teatralną. Jej kariera zaczęła się w 2003 roku, kiedy to zadebiutowała w przedstawieniu Wielka woda, w reżyserii Jana Szurmieja, w roli Komediantki w Teatrze Rampa w Warszawie.

W 2004 roku wystąpiła w sztuce Sztukmistrz z Lublina również w reżyserii Szurmieja, gdzie zagrała postać Kataryniarza. Tego samego roku wzięła udział w przedstawieniu Złota kaczka, ponownie w reżyserii Szurmieja, wcielając się w postać Córki wójta. Dwa lata później, w 2005, miała zaszczyt zagrać w Wielkiej wyprawie, gdzie zagrała Lalkę Gapcia, w reżyserii Piotra Furmana.

W tym samym roku Klementyna zagościła w sztuce Kandyd, reżyserowanej przez Macieja Wojtyszkę, w której zagrała Dzięcioła, Córkę eunucha oraz Skrzypaczkę. Kolejnymi produkcjami, w których brała udział, są Nie uchodzi, nie uchodzi… czyli Damy i huzary (2006) jako Zuzia oraz Brat naszego Boga w reżyserii Pawła Aignera, w której była Głosem.

W 2007 roku Klementyna wystąpiła w kilku produkcjach, w tym w Jajokracji, gdzie zagrała Mundurową, oraz Tajemniczym ogrodzie jako Mary Lennox. Niezwykle ważnym momentem w jej karierze była rola w Dobranoc, panowie, w reżyserii Jerzego Satanowskiego, w Teatrze Atelier w Sopocie. W tym samym roku zagrała również w spektaklu Jak stać się żydowską matką w dziesięć praktycznych lekcji…, w reżyserii Jana Prochyry, jako Zuzia.

Kolejne lata przyniosły Klementynie wiele ról, w tym w produkcji Pinokio, czyli świerszczowe opowieści (2008), gdzie zagrała Świerszcza. W 2012 roku brała udział w Mistrzu i Małgorzacie, w reżyserii Michała Konarskiego, gdzie wcieliła się w rolę Annuszki.

W tym samym roku zagrała Owcę w sztuce Stróż Niebieski, reżyserowanej przez Jacka Bończyka, występując w Łazienkach Królewskich. W 2014 roku przez wiele osób doceniana była za rolę Narratorki/Babci w przedstawieniu Bromba w sieci, reżyserowanym przez Wojtyszkę, w Teatrze 6. piętro.

W 2015 roku zagrała w Młynarski obowiązkowo! w reżyserii Bończyka, a w 2016 roku w Walc kameralny, czyli Pan Wasowski mniej znany, również pod jego kierownictwem. W 2018 roku pojawiła się w przedstawieniu Nie tylko Starsi Panowie czyli Wasowski do Kwadratu, które miało miejsce w Teatrze Kwadrat im. E.Dziewońskiego w Warszawie.

Filmografia

Oto przegląd kluczowych osiągnięć Klementyny Umer w dziedzinie filmografii, która ukazuje jej wszechstronność jako artystki. W 2007 roku zadebiutowała w serialu Barwy szczęścia (odc. 8), natomiast w 2011 roku wzięła udział w filmie Maratończyk, którego reżyserem był Marcin Konrad Malinowski. Dwa lata później, w 2013 roku, można ją było zobaczyć w produkcji Dzień z lata ’39, reżyserowanej przez Sebastiana Drożaka.

W 2016 roku zagrała w Małym Jakubie, w reżyserii Mariusza Bielińskiego, a rok później wystąpiła w uznanym filmie Azyl (oryg. The Zookeeper’s Wife), w reżyserii Niki Caro. W 2019 roku brała udział w dwóch produkcjach: Kiedy zapaliliśmy świeczki, reżyserowanego przez Kingę Surę, oraz Interior, w reżyserii Marka Lechkiego. Jej praca nad serialem Na wspólnej (odc. 2916) oraz kolejnym odcinkiem Śladu (odc. 102) również wzbogaca ten zbiór.

W międzyczasie, Klementyna Umer stała się znana również z ról dubbingowych. W 2007 roku użyczyła głosu postaci Susan Storm w filmie Fantastyczna Czwórka, a także Fluffer-Nutter w Domu dla Zmyślonych Przyjaciół pani Foster. Jej talent odnajdujemy w wielu animacjach i grach komputerowych. Na przykład, w 2011 roku zagrała w Pokémon: Czerń i Biel, gdzie wcieliła się w Profesor Juniper. Wśród innych znaczących ról można wymienić Mama Franklina w Franklin i przyjaciele oraz głos Biedronki w Księżycowym Misiu.

Polski dubbing

Jej wkład w polski dubbing jest naprawdę imponujący. W latach 2007-2010 zagrała w wielu produkcjach, do których należały reklamy, seriale animowane i filmy. Klementyna Umer przyczyniła się do rozwoju polskiej kultury medialnej, wprowadzając oryginalne postacie do polskiego dubbingu oraz pozostawiając trwały ślad jako artystka głosowa. Nie można również zapomnieć o jej doświadczeniach w dubbingowaniu różnorodnych postaci w takich projektach jak Powerpuff Girls, Barbie, czy My Little Pony.

Teatr Polskiego Radia

Klementyna Umer jest także aktywna w teatrze. W 2012 roku brała udział w przedstawieniu Nie uchodzi, nie uchodzi…czyli damy i huzary, które zostało wyreżyserowane przez Macieja Wojtyszko, w którym odegrała rolę Zuzii. Teatr Polskiego Radia staje się jednym z miejsc, w których jej talent znajduje doskonałe ujście. Jej wieloletnia kariera pokazuje, jak wszechstronną jest artystką i jak różnorodne są jej umiejętności.

Ważniejsze nagrody i wyróżnienia

Klementyna Umer, utalentowana artystka, zdobyła liczne nagrody i wyróżnienia w trakcie swojej kariery muzycznej. Jej osiągnięcia artystyczne świadczą o zaangażowaniu i wyjątkowych umiejętnościach. Oto niektóre z najbardziej znaczących wyróżnień, które otrzymała:

  • 2001 – Grand Prix na X Międzynarodowym Przeglądzie Piosenki w Jarocinie,
  • 2002 – III nagroda na Festiwalu Sztuk Estradowych OF-SET w Warszawie,
  • 2002 – Grand Prix w konkursie Pamiętajmy o Osieckiej w Warszawie,
  • 2003 – nagroda za najlepszą interpretację tekstu Jonasza Kofty na IV Ogólnopolskim Festiwalu MUFKA,
  • 2005 – I miejsce na 32. Spotkaniach Zamkowych Śpiewajmy poezję w Olsztynie,
  • 2005 – wyróżnienie na 41. Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie,
  • 2006 – nagroda dyrektora artystycznego Festiwalu Śpiewające Eurydyki w Zielonej Górze,
  • 2006 – laureatka 10. Ogólnopolskiego Festiwalu Piosenki Artystycznej w Rybniku,
  • 2008 – finalistka Festiwalu „Pejzaż bez Ciebie”: Grzegorz Ciechowski w Bydgoszczy,
  • 2008 – laureatka nagrody specjalnej attaché kulturalnego Ambasady Francuskiej na Ogólnopolskim Festiwalu Piosenki Francuskiej CHANTONS A WROCŁAW,
  • 2019 – Nagroda Publiczności Festiwalu Polskich Wideoklipów Yach Film za teledysk Nie poznaję siebie (reż. Olga Czyżykiewicz).

Każda z tych nagród jest dowodem uznania jej sztuki i wpływu na polską scenę muzyczną.

Dyskografia

Klementyna Umer, jako utalentowana artystka, ma na swoim koncie wiele interesujących albumów. Oto lista jej najważniejszych wydawnictw:

  • 2009 – „Pamiętajmy o Osieckiej – Najlepsze wykonania z konkursów 2002–2008” (CD Fundacja Okularnicy),
  • 2010 – „Dzieci Hioba” (Agencja Artystyczna MTJ),
  • 2010 – „Tradycja – piosenki żydowskie” (Agencja Artystyczna MTJ),
  • 2012 – „Osiecka – O miłości” (Universal Music Group),
  • 2018 – Klementyna Umer „Tajemnica” (Strefa Wilka),
  • 2019 – „Bardowie i poeci: Jeremi Przybora” (MTJ).

Przypisy

  1. Marcin Andrzejewski: Klementyna Umer „Tajemnica” – recenzja płyty. Muzyk, 14.05.2018 r. [dostęp 08.11.2019 r.]
  2. M.J. Minakowski: Klementyna Ewa Umer. Genealogia potomków Sejmu Wielkiego. [dostęp 08.11.2019 r.]
  3. Klementyna Umer w bazie filmpolski.pl [dostęp 08.11.2019 r.]

Oceń: Klementyna Umer

Średnia ocena:4.47 Liczba ocen:13