Ulica Solec w Warszawie

---

Pochodzenie nazwy

Historia osady Solec jest bogata i sięga głęboko w przeszłość. W tym rejonie istniała wieś Solec, która zyskała sławę dzięki handlowi solą. Już w XII wieku, a być może wcześniej, bo nawet w XI wieku, w okolicy znajdowała się przystań oraz komora celna.

Domostwa zamieszkujące wieś Solec były usytuowane wzdłuż drogi, która prowadziła przystań do wąwozu Tamki, łączącego wieś z starą częścią Warszawy. Z tego powodu nazwa ulicy jest bezpośrednią kontynuacją nazwy wsi, podkreślając historyczne i handlowe znaczenie tego obszaru.

Historia

Wieś Solec na terenie współczesnej Warszawy ma bogatą historię, sięgającą XIII–XV wieku, kiedy to jej położenie zmieniało się w wyniku przekształceń koryta Wisły. Historia tej okolicy jest obciążona licznymi katastrofami naturalnymi, w tym powodziami, które w 1493 roku całkowicie zniszczyły wieś.

Podczas wojen polsko-szwedzkich w 1656 roku pozostały jedynie 24 domy w Solcu, obok których znajdowały się magazyny i składy solne. W następnych dekadach, w latach 1688–1722, na tym terenie wzniesiono mały kościół oraz klasztor trynitarzy. Ten zabytkowy obiekt, znany obecnie jako kościół Świętej Trójcy, jest świadkiem burzliwych wydarzeń, które miały miejsce na przestrzeni wieków.

Kolejnym ważnym etapem w historii Solca nastąpił w latach 20. XX wieku, kiedy to nad ulicą powstał wiadukt kolei średnicowej, projektowany przez słynnego architekta Pawła Wędziagolskiego.

W tragicznym dla Warszawy okresie II wojny światowej, 6 kwietnia 1944 roku, Niemcy otoczyli kamienicę nr 103, gdzie mieściła się tajna Wytwórnia Materiałów Wybuchowych „Kinga” należąca do Wydziału Saperów Komendy Głównej AK. Po zniszczeniu ważnych dokumentów niektórzy członkowie załogi wytwórni podjęli dramatyczne decyzje o samobójstwie, a cztery osoby zostały aresztowane. W latach 50. na ślepej ścianie kamienicy umieszczono tablicę upamiętniającą te wydarzenia, a po rozbiórce budynku w 1974 roku przeniesiono ją w formie wolnostojącej obok chodnika.

Durante Powstania Warszawskiego we wrześniu 1944 roku, Solec stał się areną zaciętych walk pomiędzy oddziałami powstańczymi a żołnierzami 1 Armii Wojska Polskiego, którzy walczyli na przyczółku czerniakowskim. Nieistniejące budynki przy Solcu 53 oraz ul. Wilanowskiej 1 były ostatnimi bastionami bronionymi przez polskich żołnierzy w tej części miasta. W budynku przy Solec 41 mieścił się polowy szpital powstańczy, który, mimo obecności rannych, został podpalony przez Niemców, co przyniosło dalsze cierpienia mieszkańcom.

W 1946 roku, pod wiaduktem mostu Poniatowskiego, oddano do użytku prowizoryczną zajezdnię tramwajową „Solec”. Niestety, zajezdnia ta została zlikwidowana w 1961 roku z powodu usunięcia torów tramwajowych usytuowanych na ulicy.

Ważniejsze obiekty

Ulica Solec w Warszawie to miejsce, gdzie znajduje się wiele interesujących obiektów, które zasługują na uwagę odwiedzających. Oto niektóre z nich:

• Port Czerniakowski,
• Budynek dawnego Klubu Sportowego Pracowników Miejskich „Syrena”, który obecnie pełni funkcję bosmanatu Portu Czerniakowskiego (nr 8),
• Hotele Ibis Budget i Ibis Styles Warszawa Centrum przy ul. Zagórnej 1 i 1a,
• Pałac Symonowiczów, obecnie zajmowany przez przedszkole nr 122, nr 37,
• Płyta Desantu Czerniakowskiego,
• Park Marszałka Edwarda Rydza-Śmigłego,
• Pomnik Chwała Saperom,
• Kościół św. Trójcy,
• Polskie Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych im. Eugeniusza Romera (nr 18/20),
• Dawna rzeźnia miejska, obecnie Muzeum Azji i Pacyfiku (nr 24),
• Posąg św. Kingi, znajdujący się na rogu ul. Ludnej,
• Dom Pomocy Społecznej im. Świętego Franciszka Salezego (nr 36a),
• Tablica Tchorka, umieszczona na zachowanym fragmencie muru, upamiętniająca publiczną egzekucję kilkudziesięciu więźniów Pawiaka w listopadzie 1943 (nr 63),
• Szpital na Solcu, znany wcześniej jako Szpital Śródmiejski (nr 93),
• Kamienica, nr 103, w której w oficynie znajdowały się biura Polskich Pracowni Konserwacji Zabytków,
• Tablica upamiętniająca ofiary likwidacji Wytwórni Materiałów Wybuchowych „Kinga”, zlokalizowana pomiędzy nr 103 a 109.

Inne informacje

– W 1929 roku, przy ulicy Solec 8, w rejonie ulicy Zagórnej, na obszarze Klubu Sportowego Pracowników Miejskich „Syrena”, zrealizowano ustawienie staromiejskiegopomnika Syreny.

– Do kwietnia 2010 roku, pod numerem 63b, znajdował się sklep spożywczy, w którym w filmie Stanisława Barei zatytułowanym Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz, na tablicy były wywieszane fotografie klientów, którzy nie byli obsługiwani przez sklep. Niestety, budynek tego sklepu został zburzony.

---

Oceń: Ulica Solec w Warszawie

---