Ulica Zagórna w Warszawie


Ulica Zagórna to interesująca arteria znajdująca się w sercu Warszawy. Jej przebieg wyznaczony jest od ulicy Solec, z którą nie ma bezpośredniego skrzyżowania, do ulicy Czerniakowskiej.

Ulica ta w szczególny sposób łączy różne części stolicy, będąc przykładem rozwoju miejskiego w tym obszarze. Charakteryzuje się nie tylko zabytkowymi budynkami, ale również wieloma atrakcjami turystycznymi, które przyciągają mieszkańców oraz odwiedzających.

Historia

Historia Ulicy Zagórnej sięga 1919 roku, kiedy to nadano jej nazwę, która ma wyraźny charakter topograficzny, odnosząc się do położenia w bliskości z ulicą Górną, obecnie znaną jako Górnośląska. W przeszłości obszar, na którym znajduje się ta ulica, był wykorzystywany jako miejsce składowania drewna spławianego rzeką Wisłą. Ulica została wytyczona po zakończeniu I wojny światowej, a intensywna zabudowa miała miejsce w latach 1935-1939.

W latach 1929-1945, w okolicy jej wylotu istniał pomnik Syreny, zlokalizowany na terenach Klubu Sportowego Pracowników Miejskich „Syrena” przy ulicy Solec 8. W tragicznym dniu 1 sierpnia 1944 roku, tuż przed godziną W, patrol niemiecki zatrzymał tramwaj na ulicy Czerniakowskiej, wyciągając z niego dwóch młodych Polaków, którzy zostali następnie rozstrzelani w pobliżu ogrodzenia Szkoły Powszechnej nr 29. W czasie powstania warszawskiego można było obserwować ciężkie walki w rejonie ulic Zagórnej oraz Idźkowskiego, gdzie stacjonował batalion „Parasol”. W bliskości skrzyżowania ulic Solec i Zagórnej znajdował się wówczas właz do kanału, który umożliwił ewakuację około 200 powstańców ze zgrupowania „Radosław” na Mokotów 19 września 1944 roku (wyszli nad ranem 20 września z włazu przy ul. Wiktorskiej).

Wydarzenia te upamiętnia tablica MSI, umieszczona na budynku nr 2/4, od strony Wisłostrady. Po wojnie, w 1945 roku, w kanale pod ulicą znaleziono zwłoki ośmiu osób, które straciły życie w 1944 roku. Ocalała część zabudowy z czasów przedwojennych, a niektóre kamienice po parzystej stronie ulicy, w tym nr 10, 12, 12A oraz 16, a także dom im. Wojciecha Sawickiego (nr 9, obecnie nr 3) przetrwały zniszczenia.

W 1973 roku, pod numerem 1, uruchomiono hotel „Solec”, który zbudowano w rekordowym czasie 9 miesięcy według projektu Zygmunta Stępińskiego i szwedzkich architektów. Hotel powstał z myślą o szwedzkich budowniczych hotelu Forum. Po zakończeniu budowy obiekt został przystosowany do obsługi ruchu turystycznego przez firmę „Orbis”. Wraz z tym projektem przeprowadzono przebudowę ulicy, w tym modernizację oświetlenia, a w 1974 roku także remont wszystkich przedwojennych kamienic.

W 2006 roku zburzono hotel Solec, a na jego miejscu powstał sześciopiętrowy hotel Etap, który później przemianowano na hotel Ibis Budget Warszawa Centrum. W 2018 roku, między hotelem Ibis Budget a domem im. Wojciecha Sawickiego, zrealizowano nową inwestycję budowy hotelu Ibis Styles Warszawa Centrum.

Ważniejsze obiekty

Wzdłuż ulicy Zagórnej w Warszawie znajdują się liczne obiekty, które warto poznać. Oto niektóre z nich:

Przypisy

  1. Michał Wojtczuk. Prześpij się w Warszawie. „Gazeta Stołeczna”, s. 4, 08-09.12.2018 r.
  2. Zagórna 3. [w:] Biuro Analiz Sejmowych [on-line]. bas.sejm.gov.pl. [dostęp 03.02.2019 r.]
  3. Hotel "Solec". fotopolska.eu. [dostęp 06.12.2017 r.]
  4. Kwiryna Handke: Dzieje Warszawy nazwami pisane. Warszawa: Muzeum Historyczne m.st. Warszawy, 2011 r., s. 192.
  5. Jerzy Kasprzycki: Korzenie miasta. Tom I - Śródmieście Południowe. Warszawa: Wydawnictwo VEDA, 2004 r., s. 27.
  6. Janusz Dereziński: Pamiętne miejsca Czerniakowa. Ząbki: Apostolicum Wydawnictwo Księży Pallotynów, 2004 r., s. 82.
  7. Wiesław Głębocki: Warszawskie pomniki. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, r., s. 53.
  8. Piotr Stachiewicz: "Parasol". Dzieje oddziału do zadań specjalnych Kierownictwa Dywersji Komendy Głównej Armii Krajowej. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1984 r., s. 604.
  9. Zygmunt Stępiński: Gawędy warszawskiego architekta. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1984 r., s. 143.
  10. Lesław M. Bartelski: Mokotów 1944. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1986 r., s. 225.
  11. Tadeusz Grigo: Na Górnym Czerniakowie. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979 r., s. 251.
  12. Marian Gajewski: Urządzenia komunalne Warszawy. Zarys historyczny. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1979 r., s. 458.
  13. Stanisław Komornicki: Na barykadach Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1964 r., s. 268.

Oceń: Ulica Zagórna w Warszawie

Średnia ocena:4.79 Liczba ocen:7