Ulica Rybaki w Warszawie

Ulice i place

Ulica Rybaki to jedna z charakterystycznych ulic warszawskiego Nowego Miasta, która wyróżnia się swoim interesującym biegiem oraz otaczającą ją architekturą. Biegnie ona odul. Boleść, gdzie rozpoczyna swoją trasę, a kończy się na zbiegu z ul. Sanguszki oraz ul. Wójtowską.

Jej lokalizacja czyni ją atrakcyjnym miejscem do spacerów, a także do odkrywania ciekawych zakątków Starego Miasta. Warto zwrócić uwagę na otaczające ją budynki oraz klimat, który panuje w tej części Warszawy.

Historia

Nazwa ulicy Rybaki ma swoje korzenie w średniowieczu, kiedy to istniała osada rybacka o nazwie Piscatoria, która przetrwała aż do XVI wieku. Obszar, w którym się znajdowała, zbiega się z obecnym przebiegiem ulicy Rybaki. W dokumentach miejskich ulica była notowana jako Piscatorium (Piscatoria) platea, Platea Navegii, Rybicka oraz Ku Rybakom.

Na przełomie XVIII i XIX wieku wzdłuż ulicy Rybaki zaobserwowano około 50 posesji, które zazwyczaj miały formę luźno rozrzuconych, drewnianych budynków. Często były one narażone na zniszczenia z powodu wylewów Wisły i pożarów. Równolegle koło zabudowań mieszkalnych stawiano także różnego rodzaju budynki gospodarcze oraz młyny wodne.

W latach 1819–1820 pod adresem Rybaki 8a wzniesiono rzeźnię, na zlecenie Hilarego Szpilowskiego i Karola Galle, co było już drugą taką inwestycją w tym miejscu. Pierwsza rzeźnia, będąca własnością Skarbu Królestwa Kongresowego, została zbudowana około 1790 roku na gruntach Biernackiego (tzw. Biernatczyzna, „szlachtuz”) i spaliła się w roku 1814.

W 1907 roku, na rogu z ul. Boleść, powstała fabryka ekstraktów garbarskich Quebracho, która na stałe wpisała się w krajobraz ulicy. Natomiast w roku 1925 pod numerem 32 zrealizowano budynek Szkoły Powszechnej nr 3 im. Emilii Plater, zaprojektowany przez Ludwika Panczakiewicza.

W latach 1930–1931, pod numerem 35 wzniesiono dom mieszkalny dla Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych, którego autorem projektu był Stanisław Szcześniak. Warto również zwrócić uwagę na Bramę Mostową, która od zawsze nosiła numer Rybaki 2, a po II wojnie światowej zmieniono jej adres na ul. Boleść 2.

Pod koniec lat 30. XX wieku, w latach 1938–1939, wzniesiono Dom Polaków z Zagranicy im. Marszałka Józefa Piłsudskiego, mieszczący się pod numerem 14/16. Niestety, większość pozostałych budynków wzdłuż ulicy uległa zniszczeniu w 1944 roku, w trakcie walk o pobliską siedzibę Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych. Byłe ruiny fabryki Quebracho ostatecznie zostały wyburzone w latach 60. XX wieku, a ulica przemieniła się w aleję spacerową.

W ramach numeracji ulicy znajdują się dwa ważne obiekty: budynek mieszkalny Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych (nr 35) oraz pawilon przy Multimedialnym Parku Fontann.

Ważniejsze obiekty

Na ulicy Rybaki w Warszawie można znaleźć wiele interesujących obiektów, które przyciągają uwagę zarówno mieszkańców, jak i turystów. Oto kilka z nich:

Przypisy

  1. Budynek mieszkalny PWPW. warszawa1939. [dostęp 13.07.2023 r.]
  2. Juliusz Kulesza: Sen o Rybakach. Warszawa: Polska Wytwórnia Papierów Wartościowych, 2015, s. 99. ISBN 978-83-925114-0-3.
  3. Juliusz Kulesza: Sen o Rybakach. Warszawa: Polska Wytwórnia Papierów Wartościowych, 2015, s. 84–86. ISBN 978-83-925114-0-3.
  4. Kwiryna Handke: Dzieje Warszawy nazwami pisane. Warszawa: Muzeum Historyczne m.st. Warszawy, 2011, s. 178. ISBN 978-83-62189-08-3.
  5. Jacek Wołowski: Moja Warszawa. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1979, s. 67. ISBN 83-01-00062-7.

Oceń: Ulica Rybaki w Warszawie

★★★★★
Średnia ocena:4.59 Liczba ocen:16