Maciej Miłobędzki

---

Życiorys

Młodość

Maciej Miłobędzki przyszedł na świat w roku 1959, będąc synem Adama Miłobędzkiego (1924–2003) oraz Joanny z Kąkolewskich (1927–1988). Dorastał w otoczeniu osób z tradycjami inteligenckimi. Jego ojciec, który był profesorem Uniwersytetu Warszawskiego, łączył w sobie zawody architekta oraz historyka architektury i sztuki. Dziadek Tadeusz Miłobędzki był profesorem chemii na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz Politechnice Warszawskiej, dodatkowo sprawując funkcję rektora w SGGW. Warto również dodać, że jego przodkiem był generał Michał Pełczyński.

Miłobędzki ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej w 1985 roku, składając pracę dyplomową, której tematem był projekt kościoła. W okresie od 1984 do 1988 roku pracował w Spółdzielni Pracy Twórczej Architektów i Artystów Plastyków ESPEA, kierowanej przez Olgierda Jagiełło oraz Jerzego Szczepanika-Dzikowskiego.

Pracownia JEMS

W 1988 roku, po triumfie w konkursie organizowanym przez SARP na zbudowanie centrum hotelowo-kongresowego na placu marsz. J. Piłsudskiego, Maciej Miłobędzki, wraz z Jagiełło i Szczepanikiem-Dzikowskim, założył biuro JEMS Architekci. Od tego momentu jakość jego pracy była ściśle związana z działalnością tej pracowni. Przez kilka następnych lat niewielkie studio rozwinęło się w zespół architektoniczny składający się z blisko 50 osób. W połowie lat 90. JEMS stało się zachwycającą marką w krajobrazie polskiej architektury.

Jednym z przełomowych momentów był projekt nowej siedziby Agory w Warszawie, budynku spółki medialnej, który miał odnosić się do zachodzących wówczas zmian demokratycznych w Polsce. Dodatkowo Miłobędzki wraz ze swoimi współpracownikami zdobył wiele prestiżowych nagród za swoje projekty. W roku 2000 budynek przy ul. Hozjusza w Warszawie zdobył główną nagrodę w konkursie na najlepszy budynek mieszkalny z lat 1989-1999. Siedziba Agory była nagradzana w kategoriach m.in. najlepszy budynek zrealizowany w 2002 roku, a także za najlepszy budynek użyteczności publicznej w latach 2002-03. W 2002 roku biuro JEMS, złożone z Jagiełło, Szczepanika-Dzikowskiego oraz Sadowskiego, otrzymało Honorową Nagrodę SARP za znaczący wkład w rozwój architektury w Polsce.

W JEMS nie ma jednolitej, dominującej postaci. Maciej Miłobędzki, jako jeden z kluczowych architektów, pełni zazwyczaj funkcję, która odpowiada dyrektorowi artystycznemu. Często to on wprowadza pierwsze szkice i czuwa nad artystyczną wizją projektów. Jego olbrzymia wiedza na temat historii kultury była podkreślana przez byłych współpracowników. W jednym z wywiadów Stanisław Fiszer określił go mianem „genialnego artysty”.

Główne projekty

• zespół mieszkaniowy przy ul. Hozjusza w Warszawie,
• wieżowiec Babka Tower, rondo Zgrupowania AK „Radosław” (d. rondo Babka) w Warszawie (2000),
• biurowiec spółki Agora, ul. Czerska 8/10 w Warszawie (2000–2001),
• wieżowiec Kredyt Banku, ul. Giełdowa, Warszawa (2001–2002),
• dom przyszłości, Warszawa-Choszczówka, 2002–2003,
• biurowiec Polpharma, ul. Bobrowiecka, Warszawa (2006),
• 19. dzielnica w Warszawie (2011 – I etap),
• biurowiec Pixel, Poznań (2013),
• rekonstrukcja Hali Koszyki, Warszawa (2016).

Działalność dydaktyczna

Od 2004 roku pełni rolę promotora prac dyplomowych na Wydziale Architektury Politechniki Poznańskiej. Natomiast od 2008 roku pracuje na stanowisku starszego wykładowcy na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej.

Styl i metody projektowania

Od 1988 roku Maciej Miłobędzki jest głęboko związany z pracownią JEMS Architekci. W swoich wypowiedziach architekt wielokrotnie podkreśla, że charakterystyka architektury jego biura jest wyraźnie strukturalna, co przekłada się na dążenie do uzyskania klarownej i przemyślanej formy przestrzennej. Cechą wyróżniającą jego podejście jest także fakt, że wraz z zespołem nie ogranicza się do powielania gotowych schematów, ale w każdym nowym projekcie rozwija i modyfikuje różnorodne wątki. Tworzone przez nich projekty często określane są jako stonowane, pozbawione ekstrawagancji, ascetyczne oraz minimalistyczne.

W jednym z wywiadów Miłobędzki odniósł się do wpływu, jaki na jego architekturę miał ojciec, Adama Miłobędzkiego. Jego podejście jest krytyczne wobec tendencji do zaskakiwania odbiorców ekspresyjną formą, niezależnie od treści, a także do nieustannego dążenia do postępu w dziedzinie architektury. Architekt wyraża swoje wątpliwości odnośnie do kolegów po fachu, którzy ulegają presji i poszukują nowości oraz oryginalności za wszelką cenę.

Miłobędzki w swoich publikacjach niejednokrotnie wspomina o znanych architektach, takich jak Mies van der Rohe, Adolf Loos, Jørn Utzon czy Peter Zumthor. Ceni ich za „sensualny, poetycki, ale również racjonalny sposób tworzenia budowli oraz kult dobrej roboty, który wynika z bliskiego kontaktu i zrozumienia materiału”.

---

Oceń: Maciej Miłobędzki

---