Zbigniew Leo, urodzony 12 marca 1925 roku w Warszawie, pozostaje istotną postacią w historii Polski. Jako powstaniec warszawski i żołnierz Polskich Sił Zbrojnych, jego życie i działalność zasługują na szczegółowe poznanie. Zmarł 13 maja 2024 roku, pozostawiając po sobie dziedzictwo odwagi i prawdziwego patriotyzmu.
Leo był synem Stanisława i Czesławy z domu Przasnyskiej. Jego edukacja rozpoczęła się w szkole powszechnej, a następnie kontynuował naukę w Gimnazjum im. Wojciecha Górskiego, które ukończył w 1939 roku. Od 1935 roku aktywnie uczestniczył w 25. Warszawskiej Drużynie Harcerzy im. Hetmana Stanisława Żółkiewskiego. W czasie II wojny światowej, mimo trudności i zagrożeń, jego edukacja nie ustała, dzięki tajnemu nauczaniu, co zaowocowało zdaniem matury w 1944 roku.
Już od początku działań wojennych Zbigniew zaangażował się w tajne harcerstwo, a w 1943 roku został zaprzysiężony jako żołnierz kompanii Odwet 4. Rejonu V Obwodu Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej. W tym czasie podjął pracę w Zakładach Philipsa, które mieściły się przy ulicy Karolkowej. Podczas powstania warszawskiego, jego udział w walkach objął wiele kluczowych miejsc, w tym atak na koszary SS, a także obronę Kolonii Staszica. Jako żołnierz Oddziału Osłonowego WZW, bronił terenu Śródmieścia, w tym linii Nowego Światu.
Po zakończeniu powstania, Zbigniew Leo trafił do niemieckich obozów jenieckich, początkowo do Stalagu X B Sandbostel, a później do Stalagu XVIII C Markt-Pongau. Udało mu się uciec i 1 maja 1945 roku dostarł do Szwajcarii, a następnie przebył przez Francję do Szkocji, gdzie zgłosił się na ochotnika do 1. Dywizji Pancernej. Po zakończeniu służby wojskowej, w 1947 roku zdecydował się na powrót do Polski, gdzie rozpoczął studia na Politechnice Warszawskiej. W 1953 roku uzyskał tytuł magistra nauk technicznych na Wydziale Telekomunikacji.
W 2001 roku Zbigniew Leo został awansowany na podporucznika Wojska Polskiego. Przez całe życie przyczynił się do krzewienia wiedzy o poległych i walczących o wolność. Ostatecznie zmarł w 2024 roku, a jego prochy spoczęły na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. W 2012 roku został uhonorowany Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za swoje zasługi.
Warto także wspomnieć, że Zbigniew Leo był bratem Włodzimierza Leo, który również walczył w Powstaniu Warszawskim jako żołnierz Armii Krajowej. Włodzimierz został uwieczniony na zdjęciach Eugeniusza Lokajskiego, a Zbigniew był dziadkiem Aleksandry Leo. Co więcej, jego zięciem jest Krzysztof Sielicki.
Przypisy
- Zmarł Zbigniew Leo ps. Byk. Powstaniec warszawski miał 99 lat. warszawa.tvp.pl, 13.05.2024 r. [dostęp 18.05.2024 r.]
- Powstańcze Biogramy: Zbigniew Leo. 1944.pl. [dostęp 18.05.2024 r.]
- Powstańcze Biogramy - Włodzimierz Leo [online], www.1944.pl [dostęp 21.05.2024 r.]
- Odznaczenia w 68. rocznicę Powstania Warszawskiego. 1944.pl, 30.07.2012 r. [dostęp 18.05.2024 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Andrzej Ruttié | Stanisław Dutkiewicz (1915–1965) | Stanisław Miniewski | Stanisław Stawarz | Władysław Zaczkiewicz | Stanisław Benzelstierna d’Engeström | Włodzimierz Bernhardt | Roman Staniewski | Władysław Minakowski | Maria Cześnin-Straszewicz | Józef Hauke | Jerzy Dzwonkowski | Modest Romiszewski (1861–1930) | Mirosław Ostromęcki | Tomasz Feliks Jaroński | Jerzy Stańczyk | Eugeniusz Schielberg | Izrael Chaim Wilner | Andrzej Romocki | Barbara Matys-WysiadeckaOceń: Zbigniew Leo