Władysław Minakowski

---

Życiorys

Władysław Minakowski przyszedł na świat w rodzinie Wacława, który był buchalterem, a od 1920 roku urzędnikiem Wojska Polskiego, oraz Anny z Laskowskich. Był wnukiem Karola, znanego koryfeusza baletu w Warszawskich Teatrach Rządowych. Karol został zesłany nad Morze Białe w 1864 roku po procesie, w którym brał udział m.in. Romuald Traugutt. Władysław miał także brata Wacława, który przeżył w latach 1913–1994.

Swoje wykształcenie rozpoczął w warszawskiej szkole powszechnej, a następnie w średniej. Od najmłodszych lat musiał podejmować pracę, aby pokryć koszty związane z nauką, nawet spędzając czas jako pomoc na statku SS „Fortuna”. W 1920 roku, z poczucia patriotyzmu, wstąpił do Wojska Polskiego.

Po wstąpieniu do armii, Minakowski uczęszczał do 38. klasy im. ks. Józefa Poniatowskiego w Szkole Podchorążych Piechoty w Warszawie w okresie od 14 lutego do 21 czerwca 1921 roku. Po ukończeniu szkoły, przyjął rolę instruktora w Kadrze Marynarki Wojennej jako oficer w 56 pułku piechoty. Został awansowany na oficera zawodowego w stopniu porucznika z dniem 1 listopada 1923 roku, otrzymując 77. lokatę w korpusie oficerów piechoty. W 1926 roku rozpoczął nową ścieżkę kariery w obszarze lotnictwa, kończąc kurs obserwatorów lotniczych w Oficerskiej Szkole Lotniczej w Grudziądzu. Pełnił służbę w 3 pułku lotniczym w roli obserwatora eskadry i specjalizował się w fotografii lotniczej.

Uznawany za osobę odpowiedzialną, sprawował wiele kluczowych funkcji w zakresie fotooptyki w lotnictwie. 27 czerwca 1935 roku uzyskał awans na kapitana, z 29. lokatą w korpusie oficerów aeronautyki. W marcu 1939 roku zajmował już 11. lokatę w korpusie oficerów lotnictwa, będąc częścią grupy technicznej. Swoją funkcję pełnił w Kierownictwie Zaopatrzenia Lotnictwa w Warszawie, gdzie pracował jako oficer nadzoru w Kierownictwie Fabrykacji Lotniczej.

W obliczu wybuchu II wojny światowej, Minakowski ewakuował się na Wschód, jednak został internowany w Rumunii, gdzie osadzono go w obozie w Tulcea. W listopadzie 1939 roku dotarł do Francji, gdzie pracował w Centrum Wyszkolenia Lotnictwa pod Lyonem. Po ewakuacji do Wielkiej Brytanii, po odbyciu stosownych kursów, został nawigatorem i trafił do 304 dywizjonu bombowego Ziemi Śląskiej im. księcia Józefa Poniatowskiego, biorąc udział w 25 misjach bojowych nad Francją i Atlantykiem.

Po wojnie, powrócił do Polski w czerwcu 1947 roku i natychmiast zgłosił się do wojska, gdzie objął stanowisko szefa sekcji wywiadowczej Wydziału Operacyjnego Dowództwa Wojsk Lotniczych. Od 1948 roku był dowódcą Samodzielnej Eskadry Aerofotogrametrycznej i wkrótce awansował na stopień podpułkownika.

Niestety, 4 maja 1951 roku został aresztowany. Przeszedł brutalne śledztwo, które obejmowało czternastodniowy „konwejer”, a także szokujące 6 miesięcy w karcerze w lochu o wymiarach 2 m na 90 cm. Jego przesłuchania trwały nawet 20 godzin dziennie. 13 maja 1952 roku został skazany wraz z innymi oficerami, w tym z pułkownikami Bernardem Adameckim, Augustem Menczakiem, Józefem Jungravem, Szczepanem Ścibiorem i Stanisławem Michowskim, na karę śmierci przez Najwyższy Sąd Wojskowy. Zarzuty, które mu postawiono, stanowczo odrzucał. Prezydent Bolesław Bierut nie uznał prawa łaski w jego sprawie, a Władysław Minakowski został stracony 7 sierpnia 1952 roku. Miejsce jego pochówku pozostaje nieznane, ale symboliczny grób znajduje się na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera 28 BII-2-3) oraz w Kwaterze „na Łączce”. Po wielu latach, został zrehabilitowany 7 maja 1956 roku.

Władysław Minakowski był żonaty z Marią z Gołkowskich, a ich rodzinę wzbogaciły dwoje dzieci: Wiesław i Bożenna.

Ordery i odznaczenia

Władysław Minakowski był odznaczanym oficerem, który zasłużył się w służbie wojskowej, a jego osiągnięcia zostały docenione licznymi nagrodami. Oto przegląd jego odznaczeń:

• Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 10774 – 8 marca 1945,
• dwukrotnie odznaczony Krzyżem Walecznych – pierwsze wyróżnienie miało miejsce 5 października 1942,
• Medal Lotniczy – przyznany dwukrotnie,
• Srebrny Krzyż Zasługi – 22 maja 1939 „za zasługi w służbie wojskowej”,
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921,
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
• Polowy Znak Obserwatora,
• Gwiazda za Wojnę 1939–1945,
• Gwiazda Francji i Niemiec,
• Medal Obrony,
• Medal Wojny 1939–1945.

---

Oceń: Władysław Minakowski

---