Roman Staniewski

---

Życiorys

Roman Staniewski urodził się w Warszawie, jako syn Józefa i Zofii. Jego życie związane było z trudnymi czasami II wojny światowej, podczas której brał udział w walkach w obronie ojczyzny.

W latach 1939–1944 był żołnierzem I patrolu dywersyjnego (Ursus) Oddziału Dyspozycyjnego „Anatol” w Związku Odwetu, organizacji zajmującej się działalnością sabotażowo-dywersyjną w ramach Związku Walki Zbrojnej. Jego zaangażowanie zaprowadziło go do Kedywu Komendy Głównej Armii Krajowej, gdzie był uczestnikiem licznych akcji bojowych oraz dywersyjnych.

W trakcie powstania warszawskiego, Staniewski uczestniczył w walkach na szlaku bojowym, który prowadził przez Wolę, Stare Miasto, kanały, Śródmieście Północ, Śródmieście Południe, Górny Czerniaków i ponownie Śródmieście Południe. Wiosną 1944 roku, dołączył do batalionu „Miotła”, wchodzącego w skład zgrupowania „Radosław”, który zasłynął z odważnych działań, w tym opanowania budynku Polskiego Monopolu Tytoniowego przy ulicy Pawiej, co umożliwiło wsparcie atakowanej przez Niemców Komendy Głównej AK.

Batalion „Miotła” brał również udział w zdobyciu dwóch niemieckich czołgów typu Pantera oraz w walkach obronnych na cmentarzach wolskich i ulicy Okopowej. Niestety, podczas intensywnych walk na Stawkach, batalion poniósł ogromne straty, tracąc wielu żołnierzy oraz dowództwo. Po rozwiązaniu „Miotły”, Staniewski wstąpił do batalionu „Czata 49” (pluton „Torpedy”), gdzie walczył w rejonie Śródmieścia Południowego, na odcinku „Sarna”, w pododcinku „Stefan” oraz w kompanii „Szczerby”, wcześniej znanej jako „Miotła”. Ranny w powstaniu, 15 września 1944 roku, doznał postrzału podudzia.

Za swoje heroiczne działania został odznaczony Krzyżem Walecznych i szybko awansował do stopnia plutonowego podchorążego. Po zakończeniu powstania, wyszedł z miasta w towarzystwie ludności cywilnej i ponownie zaangażował się w działalność konspiracyjną, walcząc w nowo tworzonych strukturach Kedywu AK, pod dowództwem por. Kazimierza Jackowskiego „Torpedy”. 17 września 1945 roku otrzymał zwolnienie z plutonu i przeniósł się do Płocka, gdzie zdał maturę w Liceum Ogólnokształcącym im. Marszałka Stanisława Małachowskiego, powszechnie znanym jako „Małachowianka”.

W 1989 roku otrzymał Order Virtuti Militari V klasy w uznaniu za swoje zasługi. Po zakończeniu kariery wojskowej, pracował jako inżynier geodeta, będąc absolwentem Politechniki Warszawskiej. Aż do emerytury, jego praca koncentrowała się w Głównym Urzędzie Pomiarów Kraju oraz w Państwowym Przedsiębiorstwie Geodezyjno-Kartograficznym, gdzie skupiał się głównie na pracach terenowych. Jego kariera zawodowa obejmowała również zatrudnienie w Czechosłowacji oraz Libii, aż do roku 1994.

Staniewski był także kustoszem pamięci o Batalionie „Miotła” oraz jednym z współautorów publikacji „Pamięć o Batalionie AK Miotła”, wydanej w 2000 roku przez Społeczny Komitet Opieki nad Grobami Żołnierzy AK batalionu „Miotła”. Zmarł 8 stycznia 2021 roku w wieku 97 lat. W dniu 18 stycznia 2021 roku, po mszy świętej w kościele św. Karola Boromeusza, został pochowany z wojskową asystą na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

Odznaczenia

Roman Staniewski, wyróżniający się w swoim życiu żołnierskim, otrzymał wiele prestiżowych odznaczeń, które świadczą o jego zasługach i zaangażowaniu.

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (1989),
• Krzyż Walecznych (1944),
• Medal Wojska,
• Krzyż Armii Krajowej,
• Warszawski Krzyż Powstańczy,
• Medal pamiątkowy z okazji 70. rocznicy Powstania Warszawskiego.

Publikacje

W dorobku literackim Romana Staniewskiego znajduje się wiele istotnych publikacji. Jedną z nich jest „Pamięć o Batalionie AK Miotła”, która została wydana w 2000 roku. Współautorami tej książki są Antoni Olszewski oraz Jan Romańczyk.

---

Oceń: Roman Staniewski

---