Kornel Morawiecki


Kornel Andrzej Morawiecki, urodzony 3 maja 1941 roku w Warszawie, to jedna z kluczowych postaci polskiej polityki, która zmarła 30 września 2019 roku, również w Warszawie. Był nie tylko politykiem, ale również wybitnym fizykiem oraz nauczycielem akademickim, co podkreśla jego wszechstronny talent i zaangażowanie w różnorodne dziedziny życia społecznego.

W okresie PRL, Morawiecki aktywnie uczestniczył w działalności opozycji demokratycznej, stanowiąc jeden z głównych liderów ruchu na rzecz wolności i praw człowieka w Polsce. W 1982 roku założył i przewodniczył Solidarności Walczącej, organizacji, która odgrywała istotną rolę w zwalczaniu reżimu komunistycznego.

Jego droga polityczna obejmowała również funkcję posła oraz marszałka seniora Sejmu VIII kadencji, co świadczy o jego znaczącej roli na scenie politycznej po 1989 roku. Ponadto, w 2010 roku, wziął udział w wyborach na urząd prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, co pokazuje jego ambicje i zaangażowanie w życie publiczne.

Kornel Morawiecki został uhonorowany Orderem Orła Białego, co jest najwyższym odznaczeniem w Polsce, a jego osiągnięcia stanowią inspirację dla wielu pokoleń Polaków.

Życiorys

Wykształcenie i działalność zawodowa

Kornel Morawiecki, syn Michała (1914–1977) i Jadwigi z domu Szumańskiej (1912–1975), zdał maturę w IV Liceum Ogólnokształcącym im. Adama Mickiewicza w Warszawie w 1958 roku. W 1963 roku ukończył studia na Wydziale FizykiUniwersytetu Wrocławskiego. W 1970 roku uzyskał tytuł doktora, pisząc pracę naukową na temat kwantowej teorii pola pod kierunkiem profesora Jana Rzewuskiego. Pracował na Uniwersytecie Wrocławskim, najpierw w Instytucie Fizyki Teoretycznej, a następnie w Instytucie Matematycznym. Od 1973 do połowy 2009 roku był związany z Instytutem Matematyki i Informatyki Politechniki Wrocławskiej.

Działalność opozycyjna w okresie PRL

W 1968 roku Kornel Morawiecki brał udział w studenckich strajkach. Po ich brutalnym stłumieniu, razem z Jerzym Petryniakiem, Zdzisławem Ojrzyńskim, Piotrem Plenkiewiczem oraz Ryszardem Trąbskim, zorganizował i kolportował ulotki, które krytykowały ówczesne władze komunizmu za represje wobec strajkujących. W ramach swojego zaangażowania, publikował także ulotki przeciwko inwazji wojsk Układu Warszawskiego w Czechosłowacji w 1968 roku oraz przeciwdziałał stłumieniu protestów robotniczych w grudniu 1970 roku. W 1979 roku, od drugiego numeru, współpracował z drugoobiegowym periodykiem „Biuletyn Dolnośląski”. Miał także zaszczyt witać papieża Jana Pawła II w czasie jego pierwszej pielgrzymki do Polski. W 1980 roku, poddany inwigilacji przez Milicję Obywatelską, aktywnie uczestniczył w organizowaniu strajków i tworzeniu struktur „Solidarności” we Wrocławiu. Drukował także odezwy do żołnierzy ZSRR stacjonujących w Polsce, co doprowadziło do jego aresztowania, jednak został zwolniony dzięki poręczeniu rektora Politechniki Wrocławskiej.

Podczas stanu wojennego, który rozpoczął się 13 grudnia 1981 roku, uniknął internowania z powodu transportu sprzętu poligraficznego. Angażował się w działalność podziemną, wydając drugoobiegowe pismo „Z dnia na dzień”, które opublikował tuż po wprowadzeniu stanu Wojennego. W czerwcu 1982 roku założył organizację Solidarność Walcząca, z jasno określonym celem odzyskania niepodległości Polski. 9 listopada 1987 roku został zatrzymany przez funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa, a jego schorzenia zdrowotne się zaostrzyły, co negatywnie wpływało na jego stan zdrowia. Po interwencji Zbigniewa Romaszewskiego i inicjatywie Konfederacji Polski Niepodległej, Morawiecki opuścił Polskę 30 kwietnia 1988 roku, a po kilku dniach deportowano go z powrotem z Wiednia do Polski, gdzie ukrywał się aż do 1990 roku.

Działalność publiczna w III RP

Po zmianach politycznych w 1990 roku, Morawiecki zdecydował się ubiegać o urząd prezydenta, ale nie zdołał uzyskać wymaganych podpisów. 7 lipca 1990 roku założył Partię Wolności, przez którą kandydował bez sukcesu w wyborach do parlamentu w 1991 roku. Jego udział w kampanii wyborczej zapisał się w pamięci dzięki spektakularnemu przewróceniu okrągłego stołu, co symbolizowało jego sprzeciw wobec Okrągłego Stołu. W kolejnych latach aktywnie uczestniczył w różnych partiach politycznych, takich jak Ruch dla Rzeczypospolitej i Ruch Odbudowy Polski. W 1997 roku oraz w 2007 roku próbował zdobyć mandat senatorski. W 2010 roku ogłosił chęć startu w wyborach prezydenckich, jednak zajął 10. miejsce, uzyskując jedynie 0,13% głosów, deklarując wsparcie dla Jarosława Kaczyńskiego w dwóch turach wyborów.

Kornel Morawiecki brał również udział w wyborach samorządowych w 2010 roku i parlamentarnych w 2011, lecz bez powodzenia. Został redaktorem naczelnym dwutygodnika „Prawda jest ciekawa – Gazeta Obywatelska”. W kolejnych latach ponownie zgłosił się do kandydatury na prezydenta, ale nie dostał wystarczającego poparcia. Jako współpracownik Pawła Kukiza, 2015 roku uzyskał mandat poselski. Dnia 14 kwietnia 2016 roku wystąpił z klubu Kukiz’15, a w 2018 roku został przewodniczącym Rady do Spraw Działaczy Opozycji Antykomunistycznej. Zmarł 30 września 2019 roku w Centralnym Szpitalu Klinicznym MSWiA przy ul. Wołoskiej 137 w Warszawie. Po jego śmierci odbyły się uroczystości pogrzebowe o charakterze państwowym 5 października na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.

Życie prywatne

Kornel Morawiecki, w 1959 roku, związał się małżeństwem z Jadwigą. Para doczekała się czwórki dzieci, w tym syna Mateusza Morawieckiego. Po pewnym czasie, mimo że nie doszło do formalnego rozwodu, Kornel zakończył związek z żoną. W życiu osobistym nawiązał relację z Anną, z którą również miał syna.

Odznaczenia i wyróżnienia

29 kwietnia 1988 roku, jako uznanie za swoją pełną poświęcenia działalność na rzecz wolności oraz niepodległości Polski, Kornel Morawiecki otrzymał Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski. Odznaczenie to wręczył mu prezydent RP na uchodźstwie, Kazimierz Sabbat.

W 2007 roku, zgodnie z informacjami medialnymi, Morawiecki odmówił przyjęcia Krzyża Wielkiego Orderu Odrodzenia Polski, który mu zaproponowano z okazji 25-lecia powstania Solidarności Walczącej, argumentując, że reprezentowanej przez niego organizacji należy się najwyższe polskie odznaczenie – Order Orła Białego.

15 kwietnia 2010 roku, jako przewodniczący kapituły, otrzymał Krzyż Solidarności Walczącej. Nadal kontynuował swoją działalność, co zaowocowało przyznaniem mu honorowego obywatelstwa przez sejmik dolnośląski w 2014 roku. W 2016 roku otrzymał również tytuł honorowego obywatela Wrocławia.

22 marca 2016 roku odebrał Nagrodę Kisiela w kategorii „Polityk” na Zamku Królewskim w Warszawie, co dodatkowo podkreśliło jego zasługi w życiu publicznym.

10 marca 2019 roku, został odznaczony przez premiera Węgier, Viktora Orbána, Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi. Natomiast 27 września 2019 roku, w uznaniu jego znakomitych zasług na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za wybitne osiągnięcia w działalności publicznej oraz państwowej, został odznaczony Orderem Orła Białego przez prezydenta RP Andrzeja Dudę.

Na zakończenie, 5 grudnia 2019 roku, pośmiertnie otrzymał Krzyż Wolności i Solidarności. W 2020 roku także pośmiertnie uhonorowano go Nagrodą im. św. Grzegorza I Wielkiego, która została przyznana przez miesięcznik „Niezależna Gazeta Polska – Nowe Państwo” za rok 2019.

Upamiętnienie

W grudniu 2019 roku, w ważnym momencie dla pamięci historycznej, przy pomniku „Solidarności” we Wrocławiu miało miejsce odsłonięcie tablicy upamiętniającej Kornela Morawieckiego. W tej uroczystości wzięli udział bliscy, w tym jego syn, premier Polski Mateusz Morawiecki, a także jego matka i siostry.

Następnie, w sierpniu 2020 roku, na wrocławskim Szczepinie miała miejsce ceremonia nadania skwerowi imienia Kornela Morawieckiego. Uroczystość ta zgromadziła licznych gości, w tym jego rodzinę, w której skład wchodził premier Mateusz Morawiecki. Wśród obecnych znaleźli się także m.in. prezydent Wrocławia Jacek Sutryk, wojewoda Jarosław Obremski, marszałek województwa Cezary Przybylski oraz przedstawiciele „Solidarności” i Solidarności Walczącej.

W tym samym roku Kornel Morawiecki został patronem jednej z ulic w Kielcach, co dodatkowo podkreśla jego znaczenie w historii Polski. W 2021 roku Poczta Polska wyemitowała znaczek pocztowy z wizerunkiem Morawieckiego o nominale 3,30 zł, co stanowiło kolejny dowód uznania dla jego dziedzictwa.

Przypisy

  1. Michał Kita: Kornel Morawiecki oficjalnie patronem ulicy w Kielcach. radiokielce.pl, 15.10.2020 r. [dostęp 27.10.2024 r.]
  2. „Mój ojciec był szalony w pragnieniu wolności”. Wrocławski skwer otrzymał imię Kornela Morawieckiego. tvn24.pl, 28.08.2020 r. [dostęp 28.08.2020 r.]
  3. Kinga Czernichowska: Uroczyste odsłonięcie tablicy Kornela Morawieckiego. gazetawroclawska.pl, 11.12.2019 r. [dostęp 22.10.2020 r.]
  4. Ś.p. Kornel Morawiecki odznaczony Nagrodą Grzegorza I Wielkiego. telewizjarepublika.pl, 16.02.2020 r. [dostęp 10.03.2021 r.]
  5. Kornel Morawiecki uhonorowany Orderem Orła Białego. prezydent.pl, 29.09.2019 r. [dostęp 27.09.2019 r.]
  6. Kornel Morawiecki nie żyje. fakt.pl, 30.09.2019 r. [dostęp 30.09.2019 r.]
  7. Wiadomo, kto zastąpi Kornela Morawieckiego w wyborach do Senatu. dorzeczy.pl, 30.09.2019 r. [dostęp 09.10.2019 r.]
  8. Kornel Morawiecki wystartuje do Senatu z list PiS. onet.pl, 16.08.2019 r. [dostęp 17.08.2019 r.]
  9. Kornel Morawiecki Przewodniczącym Rady do Spraw Działaczy Opozycji Antykomunistycznej oraz Osób Represjonowanych z Powodów Politycznych. kombatanci.gov.pl, 24.05.2018 r. [dostęp 29.08.2019 r.]
  10. Powstało koło poselskie „Wolni i Solidarni”. onet.pl, 18.05.2016 r. [dostęp 19.05.2016 r.]
  11. Przed południem prosił, wieczorem już nie. tvn24.pl, 14.04.2016 r. [dostęp 18.04.2016 r.]
  12. Głosowanie nr 61 na 16. posiedzeniu Sejmu. sejm.gov.pl, 14.04.2016 r.
  13. Andrzej Stankiewicz. Awantura o sędziego TK. „Rzeczpospolita”, s. A3, 15.04.2016 r.
  14. Ewa Siedlecka, Renata Grochal. Rozłam u Kukiza, idą do PiS?. „Gazeta Wyborcza”, s. 4, 15.04.2016 r.
  15. Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 06.12.2016 r.]
  16. Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 10.10.2015 r.]
  17. Oto nazwiska posłów z Wrocławia i Dolnego Śląska. gazetawroclawska.pl, 26.10.2015 r. [dostęp 26.10.2015 r.]
  18. Pierwsze posiedzenia Sejmu i Senatu 12 listopada. prezydent.pl, 05.11.2015 r. [dostęp 05.11.2015 r.]
  19. Norbert Wójtowicz. Kornel Morawiecki. „Biuletyn Instytutu Pamięci Narodowej”. Nr 5–6, s. 136, 2009.
  20. Kornel Morawiecki zapowiada start w wyborach prezydenckich. newsweek.pl, 06.01.2010 r. [dostęp 10.10.2015 r.]
  21. Kolejny kandydat na prezydenta. gazeta.pl, 06.01.2010 r. [dostęp 10.10.2015 r.]
  22. Norbert Wójtowicz. Kornel Morawiecki. „Biuletyn Instytutu Pamięci Narodowej”. Nr 5–6, s. 135, 2009.
  23. Dariusz Wilczak. Bilet w jedną stronę. „Newsweek Polska”. Nr 39, 2006. [dostęp 10.10.2015 r.]
  24. Kornel Morawiecki za grubym murem. „Prawo i bezprawie”. Nr 2–3(15–16), s. 35, 1988.

Oceń: Kornel Morawiecki

Średnia ocena:4.54 Liczba ocen:5