Andrzej Bondarewski

---

Życiorys

Andrzej Bondarewski był synem Stanisława oraz Ireny. W 1960 roku ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1962 roku aktywnie angażował się w struktury Stronnictwa Demokratycznego, gdzie m.in. pełnił rolę lidera w Otwocku, gdzie rozpoczął swoją karierę zawodową jako adwokat. Przez wiele lat, od 1969 do 1980, zasiadał w Miejskiej Radzie Narodowej w Otwocku.

W odniesieniu do jego kariery politycznej, w latach 1980–1990 był członkiem Rady Narodowej m.st. Warszawy, a w latach 1984–1990 sprawował funkcję wiceprzewodniczącego tejże Rady. Jako poseł na Sejm PRL VII oraz X kadencji, był wybierany w okręgu Warszawa Praga-Południe oraz piotrkowskim. W trakcie VII kadencji objął stanowisko sekretarza Sejmu, natomiast w X kadencji przewodniczył Komisji Łączności z Polakami za Granicą.

Po zakończeniu kadencji, nie ubiegał się o reelekcję w kolejnych wyborach parlamentarnych. W grudniu 1991 roku starał się o fotel przewodniczącego Stronnictwa Demokratycznego, jednak przegrał w głosowaniu z Zbigniewem Adamczykiem. Od początku 1992 roku pełnił funkcję wiceprzewodniczącego SD, ale po odejściu z parlamentu wrócił do praktyki adwokackiej.

W latach 90. przystąpił do Unii Wolności. Z kolei od 2005 roku był zaangażowany w działalność Partii Demokratycznej, gdzie pełnił szereg funkcji, w tym członka krajowego sądu koleżeńskiego oraz przewodniczącego struktur partii w Otwocku. Po śmierci, został pochowany na cmentarzu parafialnym w Otwocku.

Odznaczenia

Andrzej Bondarewski otrzymał szereg wyróżnień i odznaczeń, które podkreślają jego zaangażowanie i osiągnięcia w różnych dziedzinach życia społecznego.

Wśród jego odznaczeń znajduje się:

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, który został nadany w 1988 roku,
• Złoty Krzyż Zasługi, przyznany w 1980 roku,
• Brązowy Krzyż Zasługi,
• Medal 30-lecia Polski Ludowej,
• Złota odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy”,
• odznaka „Zasłużonemu Działaczowi Stronnictwa Demokratycznego”.

---

Oceń: Andrzej Bondarewski

---