Tadeusz Perkowski


Tadeusz Perkowski, znany także pod herbem Peretyakowicz, to postać o interesującym życiorysie, który na stałe wpisał się w historię Polski. Urodził się 16 listopada 1896 roku w Warszawie, co oznacza, że był jednym z wielu Polaków, którzy doświadczyli tumultów XX wieku.

Niestety, jego życie zostało przerwane 27 czerwca 1942 roku w Ustroniu na Wileńszczyźnie. Tadeusz Perkowski był nie tylko prawnikiem, ale również pełnił funkcje państwowe jako urzędnik konsularny i dyplomata, znacząco wpływając na polską administrację międzynarodową w trudnych okresach historii kraju.

Życiorys

Tadeusz Perkowski był synem warszawskiego lekarza Seweryna Perkowskiego oraz Wandy Teresy z domu Gorskiej, a także bratem bliźniakiem Józefa. Ukończył gimnazjum w Warszawie oraz studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego w 1923 roku, a następnie kontynuował naukę na uniwersytecie w Hadze, gdzie odbył studia uzupełniające.

W latach 1918–1920 pełnił służbę jako ochotnik w polskiej armii. Po wojnie, od 1921 roku, rozpoczął pracę w polskiej służbie zagranicznej, obejmując szereg kluczowych ról. Był urzędnikiem Departamentu Politycznego Ministerstwa Spraw Zagranicznych (MSZ) od 1921 do 1924 roku, a następnie sekretarzem poselstwa w Moskwie w latach 1924–1926.

Jego kariera postępowała, a w 1926 roku objął stanowisko kierownika konsulatu generalnego w Mińsku. Pracował również jako sekretarz poselstwa w Moskwie do 1928 roku, a następnie zajmował się kwestiami litewskimi oraz pełnił rolę kierownika referatu bałtyckiego w wydziale wschodnim MSZ, gdzie pracował aż do 1936 roku. W 1937 roku został zastępcą Komisarza Generalnego RP w Gdańsku.

Niestety, w 1942 roku Tadeusz Perkowski padł ofiarą zbrodni dokonanej przez Sowietów, którzy zamordowali go w Ustroniu w powiecie brasławskim.

W 1933 roku ożenił się z Ireną Skarbek-Borowską (ur. 1899), z którą doczekał się dwóch synów: Jana (ur. 1934) oraz Zygmunta (ur. 1937). Obaj synowie, podobnie jak ojciec, zostali inżynierami.

Odznaczenia

Tadeusz Perkowski, znany z licznych dokonań, został uhonorowany szeregiem odznaczeń, które świadczą o jego zasługach i wkładzie. W jego dorobku znajdują się:

  • złoty Krzyż Zasługi,
  • srebrny Krzyż Zasługi,
  • medal pamiątkowy za Wojnę 1918–1921,
  • medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
  • szwedzki Krzyż Oficerski Orderu Gwiazdy Polarnej,
  • estoński Krzyż Komandorski Orderu Krzyża Orła,
  • łotewski Krzyż Orderu Trzech Gwiazd,
  • fiński Krzyż Orderu Białej Róży,
  • norweski Krzyż Komandorski Orderu św. Olafa.

Przypisy

  1. Tadeusz Perkowski h. Peretyakowicz [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 25.06.2020 r.] .
  2. Tadeusz Perkowski h. Peretyakowicz. sejm-wielki.pl. [dostęp 01.09.2017 r.] .
  3. Eesti tänab 1919-2000, Tallinn: Eesti Vabariigi Riigikantselei, 2000, s. 152-155, ISBN 9985-60-778-3 [dostęp 23.10.2014 r.] .
  4. Perkowski, Seweryn Fabian (1845–1907) [w:] Polski Słownik Biograficzny T. XXV/1980, s. 621–622.
  5. a b Perkowski Tadeusz, pseud. Jan Ochota (1896-1942) [w:] Polski Słownik Biograficzny T. XXV/1980, s. 622-623.
  6. Rocznik Służby Zagranicznej RP 1938, s. 213.
  7. Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 1, s. 12, 1939.
  8. Sveriges statskalender / 1940. Bihang, s. 154.
  9. Stanisław Łoza: Czy wiesz kto to jest?, Warszawa 1936, s. 563.
  10. Piotr Łossowski: Dyplomacja Drugiej Rzeczpospolitej. Z dziejów polskie służby zagranicznej, Warszawa 1992, s. 116.

Oceń: Tadeusz Perkowski

Średnia ocena:4.76 Liczba ocen:7