Franciszka Świetlikowa


Franciszka Świetlikowa, urodzona 23 lipca 1912 roku w Warszawie, pozostaje postacią znaczącą w historii Polski. Była nie tylko aktywną działaczką komunistyczną, ale także utalentowaną historyczką.

Jej życie zakończyło się 5 sierpnia 1972 roku, ale jej wkład w rozwój myśli politycznej oraz badań historycznych w Polsce nie został zapomniany.

Życiorys

W przedwojennych czasach Franciszka Świetlikowa była aktywną uczestniczką życia zawodowego, pracując jako robotnica w warszawskich fabrykach włókienniczych. Jej zaangażowanie w ruchy społeczne zaowocowało działalnością w MOPR oraz KZMP, a od 1935 roku stała się członkinią KPP. Niestety, za swoją działalność komunistyczną została aresztowana, co skutkowało więzieniem.

W okresie 1939–1941 Franciszka przebywała w Białymstoku, gdzie wykonywała pracę robotniczą oraz pełniła ważką rolę sekretarza MOPR. Jej zaangażowanie obejmowało także działanie jako lektor Komitetu Miejskiego WKP(b). Po ataku Niemiec na ZSRR w 1941 roku, opuściła Polskę, udając się w głąb ZSRR.

W latach 1943–1946 Franciszka Świetlikowa pełniła funkcję oficera polityczno-wychowawczego w 1 Polskiej Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki, gdzie angażowała się w kwestie wychowawcze i polityczne. Od 1944 roku rozpoczęła aktywistyczną działalność w PPR.

Po wojnie, w latach 1946–1947, pracowała w Ministerstwie Żeglugi i Handlu Zagranicznego jako wicedyrektor Biura Kadr. Od 1949 roku była zatrudniona w KC PZPR, a od 1952 roku uczestniczyła w studiach aspiranckich w Instytucie Kształcenia Kadr Naukowych przy KC PZPR. 24 stycznia 1955 roku została uhonorowana Medalem 10-lecia Polski Ludowej, co podkreśla jej wkład w rozwój kraju. W 1957 roku złożyła egzamin i uzyskała tytuł magistra z zakresu podstaw marksizmu-leninizmu w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego.

Po ukończeniu studiów, Franciszka pracowała w Wydziale oraz Zakładzie Historii Partii przy KC PZPR, gdzie jej wiedza i doświadczenie były niezwykle cenione. Również w 1965 roku obroniła pracę doktorską w Wyższej Szkole Nauk Społecznych przy KC PZPR, napisaną pod kierunkiem Józefa Kowalskiego, zatytułowaną „Komunistyczna Partia Robotnicza Polski 1918–1923”. Ponadto, pozostawiła po sobie ślad jako autorka haseł w Słowniku biograficznym działaczy polskiego ruchu robotniczego.

Franciszka była także żoną generała Konrada Świetlika, który od 1948 roku pełnił funkcję wiceministra bezpieczeństwa publicznego. W 1970 roku przeszła na rentę, a swoją życiową drogę zakończyła w 1972 roku. Po jej śmierci, spoczęła na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera B33-3-3), co ukazuje jej związek z historią kraju i przynależnością do polskiego ruchu robotniczego.

Wybrane publikacje

Franciszka Świetlikowa ma na swoim koncie szereg znaczących publikacji, które w znaczący sposób przyczyniły się do rozwoju badań nad historią Polski oraz komunistycznych ruchów politycznych. Oto niektóre z jej kluczowych dzieł:

  • Komunistyczna Partia Robotnicza Polski 1918–1923, Warszawa: „Książka i Wiedza” 1968,
  • (redakcja) II Zjazd Komunistycznej Partii Robotniczej Polski: 19 IX – 2 X 1923: protokoły obrad i uchwały, przygotowali do dr. i wstęp Gereon Iwański, Henryk Malinowski i Franciszka Świetlikowa, Warszawa: „Książka i Wiedza” 1968.

Przypisy

  1. Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 14.04.2024 r.]
  2. Tadeusz Rutkowski, Nauki historyczne w Polsce 1944–1970. Zagadnienia polityczne i organizacyjne, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2007, s. 572, przyp. 151, ISBN 978-83-235-0318-7.
  3. J. T., Rozprawy doktorskie pracowników Zakładu Historii Polski przy KC PZPR bronione w latach 1964–1966, „Z Pola Walki” 9 (1966), nr 4 (36), s. 255–256.
  4. M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 – Uchwała Rady Państwa z dnia 24.01.1955 r.
  5. Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego, t. 1: A–D, red. nacz. Feliks Tych, Warszawa: „Książka i Wiedza” 1978, s. 5.

Oceń: Franciszka Świetlikowa

Średnia ocena:4.6 Liczba ocen:8