Ulica Białostocka w Warszawie

Ulice i place

Ulica Białostocka jest to ważny szlak komunikacyjny, znajdujący się w malowniczej dzielnicy Praga-Północ w Warszawie.

Ta ulica, z bogatą historią, łączy różnorodne miejsca i jest częścią unikalnego charakteru tej tętniącej życiem części stolicy.

Historia

Ulica Białostocka, stanowiąca niegdyś kluczowy odcinek drogi wiejskiej, jest usytuowana na terenie wsi Targówek. W 1889 roku została włączona do granic Warszawy i poddana regulacji, początkowo jedynie w obrębie ulicy Radzymińskiej, a z biegiem czasu połączono ją z ulicą Targową. Ze względu na swoje równoległe położenie w stosunku do torów kolejowych, w czasie istnienia Królestwa Polskiego nosiła nazwę Objazdowa.

W okresie przed I wojną światową, ulica ta była stosunkowo słabo zabudowana. Wznoszono na niej jedynie nieliczne kamienice czynszowe. Od strony południowej znalazł się mur, który powstał na końcu XIX wieku, reprezentujący Rektyfikację Warszawską. Intensywna zabudowa miała miejsce w okresie międzywojennym, kiedy to powstały tu kamienice oraz domy o przeciętnym standardzie architektonicznym i wykończeniowym.

II wojna światowa przyniosła zniszczenia, szczególnie w rejonie północnej strony ulicy, gdzie zabudowa graniczyła z torami kolejowymi. Po zakończeniu wojny, otwarto ponownie stację Warszawa Wileńska. W latach 50. XX wieku, w parterowym budynku przeznaczonym na magazyn przy Białostockiej, urządzono dworzec. Znalazły się tam kasy PKP i PKS, a także poczekalnia.

Wejścia do dworca usytuowano względem peronów, z al. Świerczewskiego (obecnie al. „Solidarności”) oraz od strony ulicy Białostockiej, gdzie umiejscowione były przystanki autobusowe. PKS obsługiwał wówczas głównie połączenia w kierunku Radzymina oraz okolic, a także połączenia do Zalewu Zegrzyńskiego, które otwarto w latach 70. Gdy zbudowano centrum handlowe, przystanki przeniesiono na drugą stronę dworca kolejowego przy al. „Solidarności”, a nowy dworzec zarezerwowano wyłącznie dla ruchu kolejowego. Na miejscu byłego dworca powstała boczna ściana Centrum Handlowego Warszawa Wileńska (od 2015 roku Galeria Wileńska), z wejściem dla pieszych oraz wjazdami do wielopoziomowego parkingu dla klientów i samochodów dostawczych.

W latach 1982–1986 przy Białostockiej wzniesiono trzy bloki mieszkalne, już znane jako Kolonia Białostocka (Białostocka 7, 9 i 11) na północnej stronie ulicy. W 2002 roku ukończono budowę centrum handlowego, które obejmowało stację Warszawa Wileńska. Dodatkowo, wzdłuż południowej części ulicy, na terenie dawnej Warszawskiej Wytwórni Wódek „Koneser”, powstał kompleks budynków mieszkalnych, biurowych i handlowych – Centrum Praskie Koneser.

Ważniejsze obiekty

Wzdłuż ulicy Białostockiej w Warszawie znajduje się wiele interesujących miejsc, które przyciągają uwagę mieszkańców oraz turystów. Oto niektóre z nich:

  • Kamienica Cymermanów, zbudowana w latach 1910–1913, z dumą odrestaurowana w 1993 roku, obecnie pełni funkcję siedziby Oddziału Wojewódzkiego Polskiego Związku Głuchych (nr 4),
  • Warsztaty firmy Krzysztof Brun i Syn (nr 22),
  • Warszawska Wytwórnia Wódek „Koneser”, która dzisiaj znana jest jako Centrum Praskie Koneser, gdzie mieści się m.in. Muzeum Polskiej Wódki.

Te obiekty stanowią istotny element kultury oraz historii warszawskiej Pragi, oferując różnorodne możliwości zarówno dla fanów architektury, jak i miłośników trunków oraz historii.

Przypisy

  1. Mapa Warszawy [online], Urząd m.st. Warszawy [dostęp 05.11.2023 r.]
  2. Jerzy Kasprzycki: Korzenie miasta. Tom III – Praga. Warszawa: Wydawnictwo Veda, s. 18, 2004 r. ISBN 978-83-61932-03-1.
  3. Dorota Wilkiewicz: Ulice i uliczki naszej Pragi. Warszawa: Towarzystwo Przyjaciół Pragi, s. 9, 1999 r. ISBN 83-906889-2-1.
  4. Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 58, 1994 r. ISBN 83-01-08836-2.

Oceń: Ulica Białostocka w Warszawie

★★★★★
Średnia ocena:4.62 Liczba ocen:19