Ulica Obozowa w Warszawie

---

Historia

W XIX wieku, gdy Warszawa rozwijała się dynamicznie, powstała ulica, która z czasem zyskała znaczenie w kontekście militarnym. W prowadzeniu do obozu artylerii pieszej, a później do rosyjskiego obozu wojskowego, ulica Obozowa pełniła kluczową rolę. Jej historia sięga najprawdopodobniej końca 1800 roku. W miarę jak miasto się rozwijało, Obozowa przez długi czas pozostawała jako mało istotna arteria, kreśląc wówczas granice miasta. Wraz z rozbudową Koła oraz Moczydła, zyskała na znaczeniu.

14 grudnia 1931 roku przez ulicę Obozową przejeżdżał pierwszy tramwaj linii 16, łącząc Młynów z placem Zbawiciela. To wydarzenie symbolizowało rozwój infrastruktury transportowej i znacząco wpłynęło na życie lokalnych mieszkańców.

W okresie międzywojennym, ulica Obozowa zyskała na znaczeniu dzięki budowie osiedla mieszkaniowego imienia Stefana Żeromskiego, które powstało według projektów uznanych architektów, w tym Romana Piotrowskiego, Zdzisława Szulca, Kazimierza Lichtensteina oraz Aleksandra Brzozowskiego. Osiedle to, inspirowane zasadami Karty Ateńskiej, składało się z 19 wielomieszkaniowych, dwupiętrowych domów usytuowanych po obu stronach ulicy. Charakteryzowało się nowoczesnością jak na tamte czasy.

Domy w I kolonii TOR, w numerach od 62 do 80, były popularnie nazywane korytarzowcami, oferując po 9 mieszkań na każdym piętrze. Z kolei II kolonia, od nr 67 do 85, składała się z klatkowców, wyposażonych w 4 mieszkania na każdym poziomie. Mieszkańcy mogli korzystać z wodociągu, gazu, w.c., pieców kaflowych oraz wygodnie zorganizowanych pomieszczeń komórkowych. Dodatkowo, klatki schodowe miały dostęp do wspólnych łaźni, pralni oraz suszarni.

Osiedle mieściło także przedszkole, salę teatralną i bibliotekę w budynku przy ul. Obozowej 85 oraz szkołę podstawową w pobliżu przy ulicy Ożarowskiej. Nie zabrakło również lokalnych sklepów, apteki oraz księgarni, które znajdowały się na parterach budynków. Między niektórymi a nr 81 a 83 wybudowano kilka garaży. Kolejny aspekt to fakt, że każdy kompleks 10 budynków miał swój ogród, który nocą był zamykany dla bezpieczeństwa mieszkańców.

W trakcie II wojny światowej, tragiczne zdarzenie miało miejsce we wrześniu 1939 roku, gdy bomba niemiecka spadła na budynek nr 76, niszcząc część jego konstrukcji i zabijając kilku mieszkańców. Aby upamiętnić te tragiczne wydarzenia, w 1949 roku na ścianie tego budynku wmurowano tablicę pamiątkową.

Po zakończeniu działań wojennych, budynki edukacyjne osiedla TOR zostały przekształcone w Dom Kultury, który obecnie jest częścią Wolskiego Centrum Kultury. W latach 50-tych XX wieku budowano kolejne obiekty, w tym Dzielnicowy Dom Kultury na skraju lasku przy ulicy Dobrogniewa, gdzie organizowano różnorodne aktywności kulturalne pod kierownictwem pana Roykiewicza. W 1952 roku oddano do użytku szkołę T.P.D. (Towarzystwa Przyjaciół Dzieci) im. Filipiny Płaskowickiej przy ul. Obozowej 60, która stała się ważnym miejscem w lokalnej społeczności.

Ważniejsze obiekty

W rejonie ulicy Obozowej w Warszawie znajduje się wiele istotnych obiektów, które przyciągają uwagę zarówno mieszkańców, jak i turystów. Wśród nich wyróżniają się:

• Instytut Geofizyki Polskiej Akademii Nauk,
• pole elekcyjne na Woli,
• Pomnik Electio Viritim.

---

Oceń: Ulica Obozowa w Warszawie

---