Pomnik Małego Powstańca w Warszawie


Pomnik Małego Powstańca to niezwykle ważny symbol historyczny, który znajduje się w Warszawie. Urokliwie usytuowany przy ulicy Podwale, tuż u zbiegu z ulicą Wąski Dunaj, w bliskim sąsiedztwie muru obronnego Starego Miasta, pomnik ten upamiętnia heroiczne wysiłki najmłodszych uczestników powstania warszawskiego.

Jest to miejsce, które nie tylko przypomina o tragedii wojny, ale także o odwadze i determinacji dzieci, które w czasie walk w 1944 roku brały udział w obronie swojej ojczyzny. Pomnik stanowi wyraz szacunku oraz hołd dla ich niezłomności.

W ten sposób, pomnik Małego Powstańca staje się nie tylko miejscem pamięci, ale również punktem, który przyciąga uwagę odwiedzających stolicę, pragnących poznać historię tego niezwykłego miasta.

Historia

„Monument powstał z inicjatywy Jerzego Jarnuszkiewicza, który w 1946 roku, będąc studentem rzeźbiarstwa na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, pracował jako wolontariusz przy odbudowie zniszczonego miasta. Rzeźba została stworzona w ramach Biura Odbudowy Stolicy, a Jarnuszkiewicz otrzymał wyróżnienie w konkursie organizowanym przez Związek Polskich Artystów Plastyków na rzeźbę, która miałaby upamiętnić powstanie.

Wielu ludzi znało Małego Powstańca dzięki miniaturowym reprodukcjom, które były popularne w domach i przypominały o heroicznych dniach wojny. Kopie rzeźby dostępne były dzięki Władysławowi Miecznikowi, który je produkował, przypisując je czasami Janowi Małecie. W 1979 roku warszawski sąd rozstrzygnął spór o autorstwo rzeźby, zwanej czasem Antkiem Rozpylaczem, uznając Jerzego Jarnuszkiewicza za jej prawowitego twórcę.

Pomysł zbudowania pomnika dla najmłodszych uczestników powstania warszawskiego narodził się wśród harcerzy z Chorągwi Stołecznej ZHP im. Bohaterów Warszawy z okazji 15. rocznicy nadania chorągwi imienia. Jarnuszkiewicz ofiarował swój projekt harcerzom oraz stworzył dokumentację niezbędną do odlewu w Zakładach Mechanicznych im. Marcelego Nowotki w Warszawie. Koszty związane z wykonaniem i ustawieniem pomnika, które wyniosły około 1 miliona złotych, zostały w całości pokryte przez harcerzy.

Odsłonięcie pomnika miało miejsce 1 października 1983 roku i odbyło się w formie uroczystej zbiórki harcerskiej. Aktu odsłonięcia dokonał Jerzy Świderski, żołnierz powstania, w obecności setek harcerzy z Warszawy oraz innych miast w Polsce, a także przedstawicieli władz lokalnych. Honorową wartę przed pomnikiem pełnili rówieśnicy młodych żołnierzy, którzy walczyli w powstaniu.

Opis pomnika

Monument jest rzeźbą wykonaną z brązu, która przedstawia kilkuletniego chłopca w niemieckim hełmie stahlhelm, charakterystycznym dla powstańców, z orzełkiem oraz biało-czerwoną opaską. Chłopiec jest ubrany w za dużą odzież i ma na sobie pistolet maszynowy przewieszony przez ramię. Pomnik został umiejscowiony na pozostałościach ósmej baszty zewnętrznego obwodu murów obronnych Starego Miasta.

Rok po odsłonięciu, na murze przy pomniku umieszczono pamiątkową tablicę z czerwonego piaskowca z harcerskim krzyżem i fragmentem znanej piosenki powstańczej, która brzmi:

Warszawskie dzieci pójdziemy w bój
za każdy kamień twój
stolico damy krew
St. R. Dobrowolski
W hołdzie bohaterskim
rówieśnikom harcerze
Chorągwi Stołecznej ZHP
im. Bohaterów Warszawy
1.X.1984

Inne informacje

  • w powstaniu brały udział dzieci i nastolatkowie, m.in. Witold Modelski,
  • Jerzy Bartnik,
  • Różyczka Goździewska (sanitariuszka, 8 lat),
  • Jerzy Romuald Grzelak, ps. „Pilot” (najmłodszy walczący uczestnik powstania, 9 lat),
  • Wojciech Zalewski ps. „Orzeł Biały” (11 lat),
  • Ryszard Chęciński ps. „Myszka“ (strzelec w Zgrupowaniu „Chrobry II”, 12 lat),
  • Bogdan Bartnikowski (12 lat),
  • Bohdan Hryniewicz (łącznik w batalionie „Nałęcz”, autor książki Chłopięca wojna, 13 lat). Grupa powstańców w wieku 12–15 lat, którzy po kapitulacji powstania trafili do Stalagu IV B Mühlberg, liczyła 49 osób.
  • na pomniku wzorowana jest rzeźba Dzieci Czerwca 1956, która znajduje się w Poznaniu na ulicy Młyńskiej.
  • kopia monumentu jest także częścią ekspozycji w Muzeum Powstania Warszawskiego.
  • twórca nie krył ambiwalentnych uczuć wobec swojego dzieła, pisząc:
  • Prowadzę z samym sobą spór o tę rzeźbę. Zaraz po wojnie uległem sentymentalnej potrzebie spłacenia długu walczącym dzieciom, potem jednak zacząłem się wstydzić tej rzeczy. Wyrzucałem sobie, że – choć nieświadomie – dokonałem manipulacji na najbardziej intymnych uczuciach, zaniedbałem formę na rzecz treści, zrobiłem knota.

Przypisy

  1. Bogdan Stanisław Bartnikowski. [w:] Muzeum Powstania Warszawskiego [on-line]. 1944.pl. [dostęp 23.07.2023 r.]
  2. Powstańcze biogramy. Ryszard Chęciński. [w:] Muzeum Powstania Warszawskiego [on-line]. 1944.pl. [dostęp 01.03.2020 r.]
  3. Sanitariuszka Różyczka, „wyborcza.pl” [dostęp 01.08.2018 r.]
  4. Wyborcza.pl [online], warszawa.wyborcza.pl [dostęp 01.08.2018 r.]
  5. Ich krew była tak samo czerwona jak nasza. Rozmowa z Bohdanem Hryniewiczem. „Skarpa Warszawska”. 8, s. 14, sierpień 2018 r.
  6. Helena Kowalik. Pomnik bez brązu. „Wprost”. 32/2015, s. 71–73.
  7. Kronika wydarzeń w Warszawie 1 X–31 XII 1983. „Kronika Warszawy”. 2(58), s. 191, 1984 r.
  8. Odsłonięcie pomnika Małego Powstańca. „Stolica”, s. 15, 16.10.1983 r.
  9. Stanisław Ciepłowski: Napisy pamiątkowe w Warszawie XVII-XX wiek. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1987, s. 174.
  10. Jerzy Łoziński, Andrzej Rottermund (red.): Katalog zabytków sztuki. Miasto Warszawa. Część I – Stare Miasto. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczna i Filmowe, 1993, s. 411.
  11. Jerzy Filipowicz: Miałem wtedy 14 lat. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1969, s. 158.

Oceń: Pomnik Małego Powstańca w Warszawie

Średnia ocena:4.9 Liczba ocen:25