Obelisk przy ulicy Lindleya

---

Opis

Obelisk, który został wzniesiony w 1799 roku, pierwotnie miał na celu upamiętnienie 30 000 pacjentów Szpitala Dzieciątka Jezus pochowanych na cmentarzu znajdującym się na terenie placu Wareckiego, obecnie znanym jako plac Powstańców Warszawy. Po przeniesieniu siedziby szpitala w roku 1901 pod adres Lindleya 4, który wówczas był częścią ulicy Żelaznej, obelisk został usytuowany w swoim obecnym miejscu.

Pomnik, wykonany z piaskowca, ma wysokość około dwóch metrów i jest umieszczony na trójstopniowej podstawie. Skład się z prostopadłościennego cokołu oraz smukłego, czworościennego obelisku, który wieńczy krzyż. Na frontowej płycie cokołu zachował się oryginalny napis pochodzący z 1799 roku, który brzmi:

„BOŻE BĄDZ MIŁOSCIW ZMARŁYM W SZPITALU OD R. 1757. ATU DO 30.000. POGRZEBIONYM AD. 1799”

Na tylnej stronie pomnika znajduje się wyrysowany plan byłego cmentarza, przedstawiony w formie prostokątnego trapezu, który zawiera długości boków podane w łokciach: 53, 75, 83 i 69 łokci. Dodatkowo, na bocznych płaszczyznach cokołu znajdują się dwie ważne inskrypcje, które pochodzą z 1901 roku: pierwsza brzmi „PRZENIESIONY Z DAWNEGO SZPITALA 1901”, a druga głosi „SZCZĄTKI ZMARŁYCH POCHOWANE NA CMENTARZU ŚW. WINCENTEGO 1901”.

W 1965 roku obelisk został wpisany do rejestru zabytków, co podkreśla jego historyczne oraz kulturowe znaczenie w kontekście Warszawy.

---

Oceń: Obelisk przy ulicy Lindleya

---