Waldemar Nowakowski (żołnierz)

---

Życiorys

Waldemar Nowakowski przyszedł na świat w X Pawilonie, mieszczącym się w obrębie Cytadeli Warszawskiej. Jego ojciec, mjr Władysław Nowakowski, był oficerem 30 pułku Strzelców Kaniowskich i w czasie powstania warszawskiego dowodził Zgrupowaniem AK „Żubr” na Żoliborzu.

W 1937 roku, rodzina Nowakowskich zmieniła miejsce zamieszkania i osiedliła się na Kole, w budynku przy ulicy Obozowej 85, gdzie jego matka, Halina, prowadziła gabinet dentystyczny. To właśnie w tym czasie, podczas okupacji, Waldemar brał udział w zbiórkach harcerskich zorganizowanych przez Szare Szeregi.

1 sierpnia 1944 roku zameldował się na zbiórce Zgrupowania „Waligóra”. W trakcie powstania pełnił funkcję sanitariusza i łącznika, biorąc aktywny udział w transportowaniu leków oraz opatrunków pomiędzy szpitalami znajdującymi się na Woli, Leszna i Koła. Miał odwagę przejść linię frontu na ul. Górczewskiej trzy razy. Zatrzymany przez niemieckich żołnierzy, zdołał uciec z cywilnej kolumny jenieckiej, przedzierając się w kierunku Boernerowa, a następnie dotarł do swojej matki, do Tomaszowa Mazowieckiego. Powrócił do stolicy 20 stycznia 1945 roku.

Po zakończeniu II wojny światowej, Waldemar Nowakowski zaangażował się w działalność konspiracyjną. Był jednym z organizatorów Harcerskiego Ruchu Oporu i od 1948 roku należał do organizacji Wolność i Niezawisłość. Uczestniczył w licznych akcjach dywersyjnych, takich jak produkowanie oraz rozklejanie ulotek o charakterze patriotycznym i antysowieckim. W początku 1949 roku brał udział w próbie wysadzenia pociągu kursującego między Berlinem a Moskwą, w rejonie Mińska Mazowieckiego.

Władysław Nowakowski dwukrotnie był aresztowany przez funkcjonariuszy UB – w latach 1950 i 1951. Został skazany na 11 lat więzienia za swoją wywrotową działalność, kara ta została jednak ostatecznie zmieniona na 6 lat pozbawienia wolności. Przeszedł przez więzienia, w tym te na Cyryla i Metodego, Jaworznie (specjalnie dla małoletnich) oraz Montelupich w Krakowie. Udało mu się wyjść po trzech latach.

Był członkiem komitetu założycielskiego Związku Powstańców Warszawskich, a także Związku Byłych Więźniów Politycznych okresu Stalinowskiego, Warszawskiego Obwodu Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość oraz Związku Młodocianych Więźniów Politycznych PRL „Jaworzniacy”. Jako pasjonat militariów posiadał w swojej kolekcji zbliżające się do tysiąca eksponatów, w tym broń, mundury, hełmy, odznaki, opaski oraz inne akcesoria. Był także współpracownikiem Muzeum Powstania Warszawskiego, gdzie działał jako ekspert w obszarze broni historycznej.

17 marca 2016 roku został mianowany na stopień podpułkownika w stanie spoczynku. Po jego śmierci, zgodnie z decyzją szefa MON Mariusza Błaszczaka, został pośmiertnie awansowany na pułkownika. Zmarł 28 listopada 2023 roku, a jego miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie (sektor AL8-1-7A_II).

Ordery i odznaczenia

Waldemar Nowakowski, w trakcie swojej służby, został odznaczony licznymi medalami i odznaczeniami, które są wyrazem uznania za jego heroiczne działania. Poniżej przedstawiamy listę wyróżnień:

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
• Order Krzyża Niepodległości z Mieczami (15 lutego 2013),
• Medal Wojska,
• Krzyż Partyzancki,
• Warszawski Krzyż Powstańczy,
• Krzyż Armii Krajowej,
• Krzyż Więźnia Politycznego Okresu Stalinowskiego,
• Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości (2019),
• Medal „Pro Patria”,
• Medal „Pro Memoria”,
• Odznaka „Weteran Walk o Wolność i Niepodległość Ojczyzny”,
• Medal pamiątkowy z okazji 70-lecia powołania Narodowych Sił Zbrojnych (2013).

Te odznaczenia ukazują nie tylko odwagę, ale także oddanie i zaangażowanie Waldemara Nowakowskiego w walkę o wolność i niezawisłość Polski.

---

Oceń: Waldemar Nowakowski (żołnierz)

---