Karol August Woyde

---

Życiorys

Karol August Woyde był drugim z trzech synów profesora Uniwersytetu Warszawskiego, Maurycego Woyde, oraz Celestyny z Labesiusów, którzy wyznawali kalwinizm. W młodości uczęszczał do Instytutu Szlacheckiego w Warszawie, mieszczącego się w obecnym gmachu Sejmu RP. Po zakończeniu edukacji w tej instytucji podjął dalsze studia w Akademii Sztabu Generalnego w Petersburgu.

Wojskowa kariera Woydego była niezwykle imponująca. Zyskał uznanie w carskiej armii, osiągając wysokie stanowiska, w tym przewodniczącego komisji historycznej sztabu generalnego oraz członka komitetu naukowego Ministerstwa Wojny. Ostatecznie przeszedł na emeryturę w stopniu generała piechoty, będąc odznaczonym licznymi orderami. Wziął aktywny udział w tłumieniu powstania styczniowego, a szczególnie odznaczył się w bitwie pod Bolimowem. Od 1874 roku nosił tytuł generała, a także pełnił rolę dowódcy brygady piechoty.

W latach swojej służby był szefem sztabu Orenburskiego Okręgu Wojskowego, a następnie, w latach 1881–1890, pełnił tę samą funkcję w Warszawskim Okręgu Wojskowym, gdzie nadzorował budowę Cytadeli Warszawskiej. Przełomowym momentem w jego karierze było zdobycie tytułu generała-lejtnanta oraz stanowisko dowódcy dywizji piechoty w 1900 roku.

Woyde był również autorem licznych publikacji dotyczących historii wojskowości, które były pisane po rosyjsku i tłumaczone na języki takie jak niemiecki, francuski oraz japoński. W 1902 roku przetłumaczył na rosyjski słynne dzieło Clausewitza pt. „O wojnie”. Ponadto, pełnił rolę wielokrotnego prezesa synodu Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Królestwie Polskim.

W życiu prywatnym Woyde był dwukrotnie żonaty. Jego pierwszą żoną była Aleksandra von Patkull, która zmarła w 1873 roku, a drugą Antonina Andrault de Langeron, która odeszła w 1918 roku. Pozostawił po sobie córki, które zamieszkiwały w Moskwie, skąd nie mogły wyjechać po 1920 roku. Karol August Woyde został pochowany na cmentarzu kalwińskim w Warszawie (K,2,7).

---

Oceń: Karol August Woyde

---