Wacław Bartosiak

Wojsko i służby mundurowe

Wacław Bartosiak, urodzony 27 lipca 1897 roku w Warszawie, to postać, która zapisała się na kartach historii jako rotmistrz Wojska Polskiego. W swoim życiu zdobył Order Virtuti Militari, co świadczy o jego odwadze i poświęceniu w służbie krajowi.

Jego życie dobiegło końca 7 lipca 1965 roku, również w Warszawie, gdzie spędził większość swojego życia. Bartosiak jest symbolem heroizmu i oddania w walce o wolność, a jego dziedzictwo pozostaje inspiracją dla wielu.

Życiorys

Wacław Bartosiak urodził się 27 lipca 1897 roku w Warszawie, w rodzinie Szczepana oraz Klementyny z Kulczyńskich. Ukończył III kurs w Centralnej Szkole Kawalerii w Grudziądzu, co stanowiło istotny krok w jego wojskowej karierze. 14 października 1922 roku Naczelnik Państwa oraz Naczelny Wódz armii polskiej mianował go na podporucznika w korpusie oficerów jazdy, co wiązało się z równoczesnym wcieleniem do 25 pułku ułanów.

W maju 1925 roku Bartosiak został przydzielony z 25 pułku do szwadronu pionierów 9 Samodzielnej Brygady Kawalerii w Baranowiczach, gdzie objął stanowisko młodszego oficera szwadronu. Już w maju 1926 roku został przeniesiony do 26 pułku ułanów, jednak pozostał na zajmowanej wówczas pozycji w szwadronie pionierów 9 SBK. W grudniu 1930 roku przeniesiono go do 16 pułku ułanów w Bydgoszczy, z jednoczesnym przydziałem do 10 szwadronu pionierów.

W dniu 27 czerwca 1935 prezydent RP nadał mu stopień rotmistrza ze skutkiem od 1 stycznia 1935, zajmując 27. lokatę w korpusie oficerów kawalerii. W tym samym roku przejął dowództwo nad 3 szwadronem pionierów w Poznaniu, którym kierował aż do 1939 roku. Na czele szwadronu walczył w kampanii wrześniowej.

Podczas obrony Warszawy pełnił funkcję zastępcy dowódcy szwadronu pionierów nr 6, który wchodził w skład Zbiorczej Brygady Kawalerii. Po kapitulacji stolicy, Bartosiak został wzięty do niewoli przez Niemców. Przebywał w kolejnych miejscach, takich jak Braunschweig (od 23 października 1939), Hadmar (od 28 grudnia 1939) oraz w Oflagu VI B Dössel (od 30 lipca 1943).

Po zakończeniu działań wojennych i powrocie do kraju, znalazł zatrudnienie w „Miastoprojekcie” w Warszawie. Niestety, zmarł 7 lipca 1965 roku.

Ordery i odznaczenia

Wśród licznych wyróżnień i odznaczeń Wacława Bartosiaka, które otrzymał w trakcie swojego życia, znajdują się znaczące symbole uznania jego zasług.

  • Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari,
  • Srebrny Krzyż Zasługi – nadany 10 listopada 1928 roku „w uznaniu zasług położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.

Przypisy

  1. a b Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 26.10.2023 r.]
  2. Monitor Polski nr 260, poz. 636. 10.11.1928 r. [dostęp 16.11.2022 r.]
  3. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 15 z 11.11.1928 r., s. 416.
  4. Rocznik Oficerski 1928, s. 315, 365.
  5. Rocznik Oficerski 1932, s. 163, 668.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 9 z 28.06.1935 r., s. 75.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 1 z 28.01.1931 r., s. 14.
  8. Rocznik oficerów kawalerii 1930, s. 53, 101.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 40 z 21.10.1922 r., s. 790.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 50 z 3.05.1925 r., s. 241.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 31 z 09.08.1926 r., s. 248.
  12. Rocznik Oficerski 1924, s. 580, 615.
  13. Rocznik Oficerski 1923, s. 649, 693.
  14. Abraham 1990, s. 305.
  15. Abraham 1990, s. 282.
  16. Bauer i Polak 1983, s. 491.
  17. Przemsza-Zieliński 1995, s. 379.
  18. Głowacki 1985, s. 311.
  19. Rybka i Stepan 2006, s. 136.
  20. Rybka i Stepan 2006, s. 719.
  21. Zmarli. „Stolica”. 31 (921), s. 10, 01.08.1965 r. Warszawa: Warszawskie Wydawnictwo Prasowe RSW „Prasa”.

Oceń: Wacław Bartosiak

★★★★★
Średnia ocena:4.63 Liczba ocen:25