Kazimierz Możdżeń


Kazimierz Możdżeń to postać, której życie i osiągnięcia zapisały się w annałach polskiej historii. Urodził się 4 marca 1883 roku w Warszawie, gdzie spędził swoje wczesne lata, kształtując się jako człowiek zaangażowany w sprawy ojczyzny. Jako podpułkownik saperów Wojska Polskiego, Możdżeń odegrał kluczową rolę w obronie niepodległości Polski.

Jego zasługi w tej dziedzinie zostały docenione, co potwierdza przyznanie mu Orderu Virtuti Militari, najwyższego odznaczenia wojskowego w Polsce. Jego życie zakończyło się 9 maja 1946 roku w Iscoyd Park, jednak jego dziedzictwo trwa nadal w pamięci wielu Polaków.

Życiorys

Kazimierz Możdżeń urodził się 4 marca 1883 roku w Warszawie, w rodzinie Seweryna oraz Janiny z Grzegorzewskich. W pierwszych latach swojego życia oraz okresie młodzieńczym mieszkał w Gruzji. W 1901 roku ukończył szkołę średnią w Tyflisie, a w latach 1902–1903 studiował w Wyższej Szkole Górniczej w Jekaterynosławiu. W kolejnych latach, między 1904 a 1908, kontynuował naukę na Wydziale Budowy Maszyn Politechniki Lwowskiej, gdzie aktywnie angażował się w działalność patriotyczną, przynależąc do Organizacji Wojskowej „Nieprzejednani”, Związku Walki Czynnej oraz Związku Strzeleckiego. Zrezygnował z dalszych studiów i rozpoczął pracę jako technik w Lwowie oraz Stanisławowie.

W dniu 4 sierpnia 1914 roku wstąpił ochotniczo do Legionów Polskich, gdzie służył w 1 kompanii saperów. W czasie kampanii wojennej brał udział w budowie „Reduty Piłsudskiego” pod Kostiuchnówką, a po tzw. kryzysie przysięgowym został internowany w Beniaminowie.

Na początku 1919 roku, 21 sierpnia, ponownie zgłosił się do Wojska Polskiego, gdzie objął dowództwo nad kompanią zapasową 1 batalionu saperów stacjonującą w Warszawie. Później, w miarę zdobywania kolejnych doświadczeń, trafił do szkoły Podchorążych Saperów, gdzie pełnił funkcję szefa inżynierii i saperów na Frontie Wołyńskim. Od 20 kwietnia 1920 do 10 kwietnia 1921 roku kierował Kościuszkowskim Obozem Szkolnym Saperów w Warszawie.

W trakcie Bitwy Warszawskiej miał kluczową rolę jako kierownik Robót Odcinka nr 1 w 10 Grupie Fortyfikacyjnej we Włocławku, prowadząc działania inżynieryjne w bliskim kontakcie z wrogiem. Po zakończeniu działań wojennych, 1 czerwca 1921 roku, został przyporządkowany do 1 pułku saperów. 25 listopada 1922 roku otrzymał przeniesienie z Kościuszkowskiego Obozu do 4 pułku saperów w Sandomierzu, gdzie dowodził pułkiem od 21 grudnia 1922 do 26 maja 1926 roku, pełniąc równocześnie obowiązki komendanta garnizonu Sandomierz.

W 1925 roku, 15 listopada, podjął kształcenie jako słuchacz I Kursu Fortyfikacyjnego, który ukończył 25 października 1926 roku z oceną „bardzo dobry”. Został następnie referentem Kierownictwa Fortyfikacji w Obszarze Warownym „Wilno”. 28 lutego 1927 roku powierzono mu kierownictwo w Obszarze Warownym „Górny Śląsk”. Po likwidacji wielu obszarów warownych w 1929 roku otrzymał nową funkcję, mianowicie kierownictwo w Referacie Fortyfikacyjnym 23 Dywizji Piechoty, a potem w Kierownictwie Fortyfikacji przy tejże dywizji. 29 lutego 1932 roku przeszedł w stan spoczynku.

Po zakończeniu aktywnej służby wojskowej Kazimierz Możdżeń zaczął pracować w Zakładach Amunicyjnych „Pocisk” SA w Rembertowie, gdzie pełnił obowiązki zastępcy kierownika pirotechnicznej stacji doświadczalnej, a następnie kierownika działu. Angażował się także w działalność publiczną jako prezes zarządu oddziału Związku Strzeleckiego oraz jako wiceprezes BBWR w Rembertowie.

W 1934 roku, jako oficer w rezerwie, został wpisany do ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III. Jego przydział dotyczył Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I, co oznaczało, że był „przewidziany do użycia w czasie wojny”. W 1939 roku mieszkał w Warszawie przy ulicy Haukego 3. Po wybuchu II wojny światowej udało mu się przedostać na Zachód. 14 sierpnia 1940 roku został przydzielony do Stacji Zbornej Oficerów Rothesay na wyspie Bute w Szkocji, a następnie do Wojskowego Instytutu Technicznego w Londynie.

Zmarł 9 maja 1946 roku w Iscoyd Park, znajdującym się w hrabstwie Shropshire, i został pochowany w wojskowej kwaterze na cmentarzu miejskim w Withchurch. W życiu osobistym był żonaty i sprawował opiekę nad pasierbem, Władysławem Marianem Toruniem, który urodził się 5 sierpnia 1924 roku.

Awanse

Kariera wojskowa Kazimierza Możdżenia obfituje w istotne awanse, które odzwierciedlają jego rozwój w siłach zbrojnych. W szczególności prezentują się one następująco:

  • awans na podporucznika – 16 kwietnia 1916,
  • awans na porucznika – 1917,
  • awans na kapitana – 1919,
  • awans na majora – 1920,
  • awans na podpułkownika – 1922 z dniem 1 czerwca 1919 jako data starszeństwa.

Ordery i odznaczenia

Lista odznaczeń i wyróżnień, które otrzymał Kazimierz Możdżeń, jest wyjątkowo imponująca. Oto szczegółowe informacje na ten temat:

  • Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 7474 – przyznany w 1922 roku,
  • Krzyż Niepodległości z Mieczami – nadany 20 stycznia 1931 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”,
  • Krzyż Walecznych – przyznany czterokrotnie: po raz pierwszy w 1921 roku, a następnie w latach 1923, 1923 i 1923,
  • Złoty Krzyż Zasługi – przyznany 17 marca 1930 roku „za zasługi w dziedzinie fortyfikacji”,
  • Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921,
  • Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
  • Odznaka „Za wierną służbę” – nadana 23 lipca 1916 roku.

Przypisy

  1. Wykaz poległych 1952, s. 29.
  2. Komenda Stacji Zbornej Oficerów Rothesay. Rozkazy dzienne 1940–1941, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie, sygn. R.8, s. 18.
  3. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 14 z 23.12.1931 r., s. 413.
  4. M.P. z 1931 r. nr 18, poz. 31.
  5. M.P. z 1930 r. nr 98, poz. 143.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 57 z 30.08.1923 r., s. 533.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 40 z 23.11.1921 r., s. 1553.
  8. Rocznik Oficerski Rezerw 1934, s. 349, 853.
  9. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 47 z 25.11.1922 r.
  10. Dziennik Rozkazów Wojskowych nr 92 z 14.10.1919 r.
  11. Dziennik Rozkazów Wojskowych nr 90 z 25.09.1919 r.
  12. Rocznik Oficerski 1928, s. 581.
  13. Rocznik Oficerski 1923, s. 905.
  14. Spis oficerów służących czynnie w dniu 01.06.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24.09.1921 r., s. 333, 780.
  15. Lista starszeństwa Oficerów Legionów Polskich 1917.
  16. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 11 z 06.07.1929 r., s. 201.
  17. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 29 z 23.07.1921 r., poz. 1215.
  18. Kolekcja, s. 6.
  19. Kolekcja, s. 3.
  20. Kolekcja, s. 2.
  21. Kolekcja, s. 1 foto.
  22. Kolekcja, s. 1.

Oceń: Kazimierz Możdżeń

Średnia ocena:4.66 Liczba ocen:21