Stefan Szuba


Stefan Szuba, znany również pod pseudonimem „Leszcz”, to postać, która wywarła znaczący wpływ na historię Polski w czasie II wojny światowej. Urodził się 18 sierpnia 1898 roku w Warszawie, a zmarł w tej samej miejscowości 22 kwietnia 1960 roku.

Jako podporucznik Armii Krajowej, Stefan Szuba odznaczał się odwagą i oddaniem w walce o niepodległość kraju. Jego zasługi zostały docenione poprzez przyznanie mu Orderu Virtuti Militari, co stanowi oznakę najwyższych wyróżnień wojskowych w Polsce.

Życiorys

Słynny Stefan Szuba był synem Franciszka oraz Marii z domu Leszczyńskiej. Uzyskał wykształcenie, kończąc trzy klasy szkoły miejskiej. Przed wybuchem I wojny światowej, do 1914 roku, pracował jako praktykant w zakładzie garbarskim. Wstąpił do wojska jako ochotnik 14 sierpnia 1914 roku, przydzielając się do 71 Bielawskiego pułku piechoty. Już niedługo potem, 1 lutego 1915 roku, służył w Legionie Puławskim, a później w Brygadzie Strzelców Polskich i Dywizji Strzelców Polskich.

W maju 1918 roku powrócił do Warszawy. Niestety, jego spokój nie trwał długo, ponieważ w lipcu został aresztowany przez żandarmerię niemiecką. Po krótkim czasie spędzonym w więzieniu, został internowany w obozie jeńców wojennych zlokalizowanym w Brześciu Litewskim. Po upragnionym zwolnieniu, 14 listopada 1918 roku, wstąpił do Wojska Polskiego i przydzielono go do 21 pułku piechoty, z którym to brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 roku.

W ciągu następnych lat, w okresie międzywojennym, Stefan Szuba pełnił różnorodne funkcje – był szefem kompanii, a później kierownikiem kancelarii kwatermistrzowskiej swojego pułku. W kampanii wrześniowej 1939 roku startował w stopniu chorążego jako szef kancelarii pułku. Po wybuchu II wojny światowej, aktywnie uczestniczył w działalności konspiracyjnej w ramach Rejonu I Obwodu Żoliborz Armii Krajowej, gdzie odtwarzał struktury 21 pułku piechoty. Jego zasługi zostały docenione 11 listopada 1943 roku, kiedy to otrzymał awans na podporucznika.

W powstaniu warszawskim walczył w szeregach Zgrupowania „Żaglowiec”. Niestety, po kapitulacji, został uwięziony w obozach jenieckich w Altengrabow, Sandbostel oraz Lubece. Po wojnie, w grudniu 1945 roku, powrócił do kraju, aby rozpocząć pracę w Powiatowej Radzie Narodowej, a następnie w Radzie Wojewódzkiej we Wrocławiu. Ze względu na swoje problemy zdrowotne, w 1955 roku przeszedł na emeryturę.

Warto zaznaczyć, że Stefan Szuba jest patronem Batalionu Dowodzenia Wojsk Lądowych w Białobrzegach. Spoczywa nacmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera A20-7-29).

Ordery i odznaczenia

Stefan Szuba był odznaczanym bohaterem, którego osiągnięcia wojenne zostaną uwiecznione w historii. Oto niektóre z nagród, które otrzymał w uznaniu za swoją odwagę i zasługi:

  • krzyż srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari,
  • krzyż Niepodległości,
  • krzyż Walecznych po raz pierwszy i drugi za wojnę 1918–1920,
  • krzyż Walecznych po raz trzeci za kampanię wrześniową 1939,
  • krzyż Walecznych po raz czwarty za powstanie warszawskie 1944.

Przypisy

  1. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze

Oceń: Stefan Szuba

Średnia ocena:4.89 Liczba ocen:13