Antoni Olkowski

Wojsko i służby mundurowe

Antoni Karol Olkowski, urodzony 8 czerwca 1884 roku w Warszawie, był znaczącą postacią w historii Wojska Polskiego. Jako podpułkownik piechoty, miał istotny wpływ na działania w czasie służby wojskowej.

Wyróżnił się swoją odwagą i poświęceniem, co zaowocowało przyznaniem mu Orderu Virtuti Militari, jednego z najważniejszych odznaczeń wojskowych w Polsce.

Jego życie zawodowe i służba w armii pozostają przykładem dla przyszłych pokoleń.

Życiorys

Antoni Olkowski przyszedł na świat 8 czerwca 1884 roku w Warszawie, w rodzinie o imieniu Karol. W roku 1918 podjął służbę w 1 Pułku Strzelców Polskich, wstępując do Wojska Polskiego z szeregów byłych Korpusów Wschodnich oraz dawnej armii rosyjskiej, z potwierdzeniem tytułu kapitana.

W listopadzie 1918 objął dowództwo I Warszawskiego Batalionu Ochotniczego, który miał za zadanie wsparcie podczas Odsieczy Lwowa. Ten batalion stał się podstawą do utworzenia 19 Pułku Piechoty Odsieczy Lwowa. Z dniem 19 sierpnia 1920 roku, Olkowski został oficjalnie zatwierdzony w stopniu kapitana piechoty, a jego oddziałem macierzystym był 34 Pułk Piechoty. Już w lipcu 1920 dowodził tym pułkiem, zastępując ppłk. Aleksandra Łuczyńskiego, który wówczas przejął dowództwo XVIII Brygady Piechoty.

W trzeciej dekadzie lipca, w trakcie odwrotu spod Grodna, Olkowski został odwołany do 1 Armii. Od 1 czerwca 1921 roku jego macierzystym oddziałem stał się 71 Pułk Piechoty. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany jako major z datą senioratu na 1 czerwca 1919 oraz z zajmowaną 471. lokatą w korpusie oficerów piechoty, pozostając wciąż w 71 pp.

Wkrótce potem przeniesiono go do 84 Pułku Piechoty w Pińsku, gdzie objął stanowisko I referenta w Powiatowej Komendzie Uzupełnień. W lutym 1926 roku, w związku z wprowadzeniem nowego systemu pokojowej służby poborowej, został mianowany na kierownika I referatu administracji rezerw oraz zastępcę komendanta PKU Pińsk. Następnie, w lutym 1927 roku, objął stanowisko komendanta PKU Pińsk. Na mocy postanowień z 26 stycznia 1928 roku, został mianowany podpułkownikiem z datą senioratu 1 stycznia 1928 oraz zajmując 43. lokatę w korpusie oficerów piechoty. W marcu tego samego roku zwolniono go ze stanowiska, a on oddany został do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr IX.

Ordery i odznaczenia

Antoni Olkowski był znany z licznych wyróżnień, które odzwierciedlają jego zasługi i odwagę. Poniżej wymienione są jego najważniejsze odznaczenia:

  • Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 2699,
  • Krzyż Walecznych (otrzymany czterokrotnie: pierwszy raz w zamian za amarantową wstążkę, a następnie trzeci oraz czwarty),
  • Medal Zwycięstwa („Médaille Interalliée”).

Przypisy

  1. Detale kartoteki personalno-odznaczeniowej: Antoni Karol Olkowski Wojskowe Biuro Historyczne [dostęp 04.11.2021 r.]
  2. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 21.03.1928 r., s. 74.
  3. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 28.01.1928 r., s. 19.
  4. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 118.
  5. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 118, 168.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26.04.1928 r., s. 185.
  7. Hujda 1928 ↓, s. 5.
  8. Wroczyński 1929 ↓, s. 40.
  9. Wroczyński 1929 ↓, s. 36, tu jako major Aleksander Olkowski.
  10. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 319, 347, 1343.
  11. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 367, 403, 1474.
  12. Spis oficerów 1921 ↓, s. 198, 797.
  13. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 35.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 21 z 15.07.1922 r., s. 508.
  15. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 25.08.1920 r., s. 783.
  16. Wykaz oficerów 1920 ↓, s. 83.
  17. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 9 z 04.02.1926 r., s. 18.
  18. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28.02.1927 r., s. 66.

Oceń: Antoni Olkowski

★★★★★
Średnia ocena:4.91 Liczba ocen:19