Tadeusz Kozłowski (żołnierz)


Tadeusz Bolesław Kozłowski, urodzony 24 listopada 1917 roku w Warszawie, a zmarły 25 grudnia 1992 roku w tym samym mieście, był nie tylko żołnierzem, ale również postacią mającą znaczący wpływ na historię Polski. Podczas kampanii wrześniowej zasłynął jako uczestnik bitwy pod Kockiem, co stanowiło ważny epizod w kontekście drugiej wojny światowej.

Jako podporucznik Armii Krajowej, jego działania na rzecz niepodległości kraju były nieocenione. W uznaniu za odwagę i poświęcenie, Tadeusz Kozłowski został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari, jednym z najwyższych odznaczeń wojskowych przyznawanych za męstwo na polu bitwy.

Życiorys

Tadeusz Kozłowski był synem Władysława, filologa, oraz Marii z domu Hildebrandt. Ukończył warszawskie gimnazjum im. Tomasza Niklewskiego w 1936 roku, a następnie podjął studia na Wydziale Chemii Uniwersytetu Warszawskiego, które jednak zostały przerwane z powodu wybuchu II wojny światowej.

W czasie kampanii wrześniowej Tadeusz zgłosił się jako ochotnik, walcząc w szeregach Grupy „Hrubieszów” oraz Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Polesie”, gdzie zasłużył się jako strzelec z cenzusem. Uczestniczył w bitwie pod Kockiem, a po ucieczce z niewoli niemieckiej włączył się w działalność konspiracyjną, m.in. w ramach Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej.

Był żołnierzem 7 pułku piechoty AK „Garłuch” oraz absolwentem jednego z pierwszych kursów Szkoły Podchorążych ZWZ-AK, które ukończył w latach 1940/1941, zdobywając stopień kaprala podchorążego. W czasie okupacji kontynuował swoją edukację na tajnej Politechnice Warszawskiej, powracając do swoich chemicznych zainteresowań.

Jako powstaniec warszawski, brał udział w walkach o Pole Mokotowskie oraz lotnisko. Po przebiciu się do Lasów Chojnowskich, po reorganizacji oddziałów, objął funkcję zastępcy dowódcy plutonu 1907 w kompanii „Krawiec” pułku „Baszta”. W dniu 20 sierpnia 1944 roku, podczas dalszych działań, przebił się wraz z kompanią „Krawiec” z Lasów Kabackich, przez Wilanów, ku Mokotowowi.

W trakcie walk Tadeusz został dwukrotnie ranny. Jego męstwo i odwaga zostały docenione, mianowany został do stopnia podporucznika oraz odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari.

Po zakończeniu działań wojennych Tadeusz uzyskał w 1950 roku tytuł magistra nauk technicznych oraz dyplom inżyniera chemika, kończąc swoje studia chemiczne. Pracował w Instytucie Chemii Ogólnej jako pracownik naukowy, a później w Zespole Planowania Przestrzennego przy Radzie Ministrów, gdzie zajmował stanowisko głównego specjalisty.

W latach późniejszych był również wykładowcą na Politechnice Warszawskiej oraz członkiem Instytutu Planowania Polskiej Akademii Nauk. Jako ambasador i doradca ekonomiczny Organizacji Narodów Zjednoczonych, pracował przy rządach krajów takich jak Libia, Turcja i Kamerun. Publikował wiele artykułów w renomowanych czasopismach naukowych.

Tadeusz Kozłowski zawarł związek małżeński z Zofią Nowicką w 1946 roku, a z ich relacji narodziło się dwóch synów: Stanisław Julian (ur. 1947) oraz Tadeusz Mściwoj (ur. 1950).

Ordery i odznaczenia

Tadeusz Kozłowski, jako żołnierz, został odznaczony licznymi prestiżowymi wyróżnieniami, które świadczą o jego odwadze oraz oddaniu dla kraju. Poniżej przedstawione zostały jego najważniejsze odznaczenia:

  • Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari Nr 12341,
  • Krzyż Walecznych,
  • Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami,
  • Krzyż Armii Krajowej,
  • Medal Wojska,
  • Warszawski Krzyż Powstańczy,
  • Krzyż Kampanii Wrześniowej.

Przypisy

  1. a b c d Polak (red.) 1999 r., s. 61.

Oceń: Tadeusz Kozłowski (żołnierz)

Średnia ocena:4.87 Liczba ocen:19