Czesław Żołędowski, znany również pod pseudonimem Wigura, to postać niezwykle istotna w historii Polski, szczególnie w kontekście II wojny światowej. Urodził się 16 czerwca 1923 roku w Warszawie, gdzie spędził pierwsze lata swojego życia. Jego losy były nierozerwalnie związane z dramatycznymi wydarzeniami, które miały miejsce w stolicy Polski.
W czasie powstania warszawskiego, które wybuchło 1 sierpnia 1944 roku, Żołędowski służył jako sierżant podchorąży, odgrywając aktywną rolę w walkach o wolność. Walczył w I plutonie „Sad” 2. kompanii „Rudy”, która należała do batalionu „Zośka” Armii Krajowej, organizacji mającej na celu walkę z okupantem niemieckim. Jego odwaga i determinacja podczas tych tragicznych dni pozostają pamiętane do dzisiaj.
Żołędowski zmarł w Warszawie w sierpniu 1944 roku, daty jego śmierci pozostają niejasne, przyjmuje się, że zmarł 8 lub 11 sierpnia. Jego historia to nie tylko opowieść o odwadze, ale także przykład niezwykłego poświęcenia w walce o wolność.
Życiorys
„Czesław Żołędowski był synem Wiktora, który w czasie okupacji niemieckiej aktywnie uczestniczył w działalności polskiego podziemia zbrojnego. Należał do Hufca Wola Grup Szturmowych Szarych Szeregów, gdzie podejmował ważne działania w kontekście oporu wobec wroga. W szczególności brał udział w tak zwanej „akcji Sieczychy”, gdzie pełnił funkcję w grupie zabezpieczającej od strony Długosiodła. Ukończył również tajną podchorążówkę, co ukazuje jego determinację oraz zaangażowanie w walkę o wolność Polski.
W czasie powstania warszawskiego walczył na Woli, wykazując się odwagą oraz poświęceniem. Niestety, tragicznie zginął najprawdopodobniej 11 sierpnia 1944 roku, w zaciętych walkach na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej. Miał zaledwie 21 lat, co podkreśla młody wiek, w którym oddał życie za ojczyznę.
Po zakończonych walkach jego ciało zostało pochowane w kwaterach żołnierzy i sanitariuszek batalionu „Zośka” na Powązkach Wojskowych w Warszawie, w kwaterze A20-3-4. Jego heroiczne czyny zostały docenione, a Czesław Żołędowski został odznaczony Krzyżem Walecznych, co stanowi świadectwo jego bohaterstwa oraz służby dla narodu.”
Przypisy
- Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
- Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego jako datę jego śmierci podaje 11.08.1944 r., zaś nad grobem na Powązkach Wojskowych podano 08.08.1944 r.
- Anna Borkiewicz-Celińska: Batalion "Zośka". Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1990.
- Dane według: Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, tom 6. Redaktor naukowy Piotr Rozwadowski. Dom Wydawniczy „Bellona”, Warszawa 2004. ISBN 83-11-09586-8
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Leon Wernic (oficer) | Ignacy Łempicki (powstaniec listopadowy) | Zbigniew Szostak | Alfons Vacqueret | Marian Jankowski (major) | Zygmunt Sokołowski (1908–1953) | Zygmunt Dzwonkowski | Józef Prokopowicz | Jerzy Wrzoskowicz | Jan Soszyński | Krystyna Wiśniewska-Szabelska | Stanisław Nakoniecznikoff-Klukowski | Stanisław Broniewski | Stanisław Ostwind-Zuzga | Stefan Adamiecki | Tomasz Bąk (generał) | Wincenty Herse | Mieczysław Dąbkowski | Tadeusz Kozłowski (żołnierz) | Zygmunt Kaczyński (harcmistrz)Oceń: Czesław Żołędowski