Kazimierz Sott


Kazimierz Jerzy Sott, znany również pod pseudonimem Sokół, przyszedł na świat 19 grudnia 1923 roku w stolicy Polski, Warszawie. Był to czas osiemnastego roku życia, gdy jego życie ukierunkowało się na działalność patriotyczną. Jako członek Grup Szturmowych, Sott wzniósł się na wyżyny poświęcenia za swój kraj.

W ramach swojej heroicznej misji został żołnierzem oddziału dywersji bojowej Agat Armii Krajowej, gdzie uczestniczył w wielu znaczących operacjach. Jego największym osiągnięciem była akcja Kutschera, która wpisała się w karty historii oporu wobec okupanta.

Niestety, życie Kazimierza Sotta zakończyło się tragicznie 1 lutego 1944 roku w Warszawie, gdzie oddał życie za wolność swojej ojczyzny. Jego niezłomna postawa oraz poświęcenie na zawsze pozostaną w pamięci rodaków.

Życiorys

Kazimierz Sott był aktywnym uczestnikiem ruchu oporu podczas II wojny światowej. Od sierpnia 1943 roku był członkiem 1. plutonu „Agat”, który później został przeorganizowany w „Pegaz”. Jego działalność obejmowała między innymi „Cichego”, co wskazuje na bliska współpracę oraz misje, które podejmował w imię walki z okupantem.

Jednym z kluczowych momentów w jego karierze był udział w zamachu na Franza Kutscherę, dowódcę SS oraz policji na dystrykt warszawski Generalnego Gubernatorstwa, który miał miejsce 1 lutego 1944 roku. W ramach akcji „Sokół” Kazimierz pełnił rolę kierowcy, prowadząc samochód Mercedes 170 V, a jego uzbrojenie obejmowało dwóch pistoletów Parabellum i granaty.

Po przeprowadzeniu udanej akcji, Kazimierz i jego towarzysze musieli zmagać się z niebezpieczną sytuacją, gdyż poszukiwali szpitali, które byłyby gotowe przyjąć ciężko rannych uczestników zamachu. Poszukiwania te trwały wiele godzin, a ranni, w tym dowódca akcji „Lota” i „Cichy”, potrzebowali pilnej pomocy medycznej.

Ostatecznie ranni zostali przewiezieni do Szpitala Przemienienia Pańskiego w Pradze, po tym, jak karetki kilka razy woziły ich do różnych placówek, takich jak Klinika Webera, Szpital Maltański, Szpital przy Szkole Pielęgniarek oraz Szpital Ujazdowski.

Podczas próby odwiezienia postrzelanego samochodu z bronią do garażu, Kazimierz i „Juno” natknęli się na blokadę niemieckiej policji na moście Kierbedzia. W trakcie wymiany ognia zmuszeni byli skoczyć do Wisły, gdzie niestety ponieśli śmierć w jej nurtach.

W hołdzie jego poświęceniu, Kazimierz Sott spoczywa na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie, gdzie jego pamięć jest nadal żywa, a historia jego działania zainspiruje przyszłe pokolenia.

Ordery i odznaczenia

Kazimierz Sott, znany ze swoich niezwykłych osiągnięć, został odznaczony wieloma wyróżnieniami, które podkreślają jego zasługi. Poniżej przedstawiamy najważniejsze z nich:

  • Order Krzyża Grunwaldu III klasy (pośmiertnie, 8 maja 1946),
  • Krzyż Walecznych (pośmiertnie).

Upamiętnienie

W Warszawie istnieje kilka znaczących miejsc upamiętniających Kazimierza Sotta, które świadczą o jego dziedzictwie. Jednym z nich jest tablica pamiątkowa umieszczona w latach 50. XX wieku na północnej balustradzie mostu Śląsko-Dąbrowskiego w Warszawie, usytuowanego w pobliżu strony praskiej.

W 1990 roku, w hołdzie dla jego pamięci, nazwano ulicę jego imieniem na warszawskim Ursynowie. Stanowi to ważny element lokalnej tożsamości i przypomnienie o osobach, które wpłynęły na historię miasta.

Dodatkowo, nazwisko Kazimierza Sotta widnieje na tablicy, która została umieszczona na kamieniu pamiątkowym znajdującym się w miejscu dramatycznych wydarzeń akcji Kutschera przy Alejach Ujazdowskich 23. Miejsce to jest istotne dla zrozumienia historii tych lat oraz roli, jaką odegrał Sott w tych wydarzeniach.

Przypisy

  1. Waldemar W. Stopczyński, Raport „Alego” z akcji na Kutscherę, czyli czego nie powiedział dowódca batalionu „Parasol”, „Przegląd Historyczno-Wojskowy”, XX (2), Wojskowe Biuro Historyczne, 2019, s. 55-85 [dostęp 04.08.2024 r.]
  2. Stanisław Ciepłowski: Wpisane w kamień i spiż. Inskrypcje pamiątkowe w Warszawie XVII–XX w.. Warszawa: Argraf, 2004, s. 27. ISBN 83-912463-4-5.
  3. Kwiryna Handke: Słownik nazewnictwa Warszawy. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1998, s. 404. ISBN 83-86619-97X.
  4. Stanisław Ciepłowski: Napisy pamiątkowe w Warszawie XVII-XX w.. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1997, s. 213. ISBN 83-01-06109-X.
  5. M.P. z 1946 r. nr 103, poz. 192 „w uznaniu zasług za działalność konspiracyjną w okresie okupacji”.
  6. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze

Oceń: Kazimierz Sott

Średnia ocena:5 Liczba ocen:21