Mirosław Iringh

Wojsko i służby mundurowe

Mirosław Iringh, znany również pod pseudonimem „Stanko”, to postać, która na trwałe wpisała się w historię drugiej wojny światowej. Urodził się 28 lutego 1914 roku w Warszawie, a swoje życie zakończył tamże, w dniu 28 maja 1985 roku. Był on podporucznikiem i Słowakiem z pochodzenia.

W trakcie powstania warszawskiego, Iringh dowodził oddziałem Słowaków, a konkretnie plutonem nr 535, który wchodził w skład Armii Krajowej. Jego oddział był częścią 1. kompanii batalionu „Tur”, działającego w ramach Zgrupowania „Kryska”. To tę jednostkę wspierał w walkach na Czerniakowie, gdzie miały miejsce jedne z kluczowych operacji powstania.

Życiorys

Mirosław Iringh był znaczącą postacią w okresie II Rzeczypospolitej. Jako dziennikarz pracował w Warszawie, w tym w redakcji „Robotnika” w latach 1938–1939.

W trudnych czasach II wojny światowej, pomiędzy rokiem 1942 a 1943, pełnił funkcję przewodniczącego Słowackiego Komitetu Narodowego. W 1944 roku zyskał uznanie jako fotograf, dokumentując zmagania podczas powstania oraz codzienne życie mieszkańców Warszawy. Wiele z jego cennych zdjęć wzbogaciło zbiory Biblioteki Narodowej.

Po zakończeniu wojny kontynuował swoją karierę zawodową w Towarzystwie Czechów i Słowaków oraz Centralnej Agencji Fotograficznej. Jego prace publikowane były w takich gazetach jak „Život”, „Gazeta Lubelska”, „Gazeta Krakowska”, „Życie Warszawy”, „Przyjaźń” oraz „Rzeczpospolita”. Niestety, władze powojenne represjonowały go za jego zaangażowanie w Armię Krajową.

Mirosław Iringh zmarł w 1985 roku na skutek raka płuc, a jego miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 286-4-15).

Ordery i odznaczenia

Mirosław Iringh został odznaczony wieloma nagrodami i wyróżnieniami, które odzwierciedlają jego zasługi oraz poświęcenie dla kraju. Oto szczegółowa lista jego odznaczeń:

  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari,
  • Krzyż Walecznych (czterokrotnie),
  • Złoty Krzyż Zasługi (nadany 19 sierpnia 1946),
  • Srebrny Krzyż Zasługi,
  • Krzyż Partyzancki,
  • Srebrny Medal „Zasłużonym na Polu Chwały” (przyznany 6 września 1946),
  • Warszawski Krzyż Powstańczy,
  • Krzyż Armii Krajowej,
  • Medal za Warszawę 1939–1945 (przyznany 17 stycznia 1946),
  • Order Ľudovíta Štúra II Klasy (Słowacja, pośmiertnie, 2007).

Wszystkie te odznaczenia są symbolem honoru i uznania dla działalności Mirosława Iringha na rzecz Polski.

Upamiętnienie

W lipcu 1994 roku, na cześć Mirosława Iringha, skwer został nazwany jego imieniem. Mieści się on u zbiegu ulicy Wilanowskiej oraz Czerniakowskiej i Okrąg.

Na tym samym skwerze, jego imię można również znaleźć na tablicy upamiętniającej 535 pluton Słowaków.

Przypisy

  1. Powstańcze Biogramy - Mirosław Iringh [online], www.1944.pl [dostęp 01.09.2024 r.]
  2. Lista odznaczonych Warszawskim Krzyżem Powstańczym. „Stolica”. Rok XXXVII, Nr 21 (1794), s. 15, 08.08.1982 r. Warszawa: Warszawskie Wyd. Prasowe RSW „Prasa-Książka-Ruch” [dostęp 01.09.2024 r.]
  3. M.P. z 1947 r. nr 27, poz. 232 „za zasługi położone w walce z okupantem i udział w pracach konspiracyjnych w okresie okupacji”.
  4. M.P. z 1947 r. nr 27, poz. 224 „za zasługi w pracy kulturalno-oświatowej”.
  5. M.P. z 1946 r. nr 26, poz. 43 „w pierwszą rocznicę wyzwolenia Warszawy zasłużonym w walce o wyzwolenie i odbudowę Stolicy (...)”.
  6. Odznaczeni Orderem Ľudovíta Štúra II Klasy (od 2004). www.prezident.sk. [dostęp 07.01.2012 r.] (słow.).
  7. Kwiryna Handke: Słownik nazewnictwa Warszawy. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1998, s. 406. ISBN 83-86619-97X.
  8. Cmentarz Stare Powązki: WŁADECZEK BOROWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 06.11.2019 r.]

Oceń: Mirosław Iringh

★★★★★
Średnia ocena:4.97 Liczba ocen:23