Jerzy Wrzoskowicz


Jerzy Wrzoskowicz, znany również pod pseudonimem Cyd, to postać o niezwykłej biografii. Urodził się 17 maja 1924 roku w Warszawie, gdzie spędził znaczną część swojego życia.

Był nie tylko uczestnikiem powstania warszawskiego, ale również żołnierzem Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, co potwierdza jego poświęcenie dla kraju w trudnych czasach.

Wzbogacił swoje życie zawodowe o wykształcenie techniczne, zdobywając tytuł inżyniera mechanika. Zmarł 21 sierpnia 1997 roku w Warszawie, pozostawiając aftertale po sobie jako człowiek o wielu talentach i zasługach.

Życiorys

Okres przed powstaniem

Jerzy Wrzoskowicz spędził swoje młodzieńcze lata na warszawskiej Starówce, w lokalu przy Brzozowej 43. Edukację zakończył, uzyskując dyplom w Państwowej Szkole Budownictwa Lądowego i Wodnego II stopnia w Warszawie. W październiku 1942 roku podjął decyzję o wstąpieniu do konspiracji, zaczynając swoją działalność w Związku Walki Zbrojnej (ZWZ), a później w Armii Krajowej. Przydzielono go do 119 plutonu saperów, który funkcjonował w ramach VIII Zgrupowania, I Rejonu.

Uczestnictwo w powstaniu

1 sierpnia 1944 roku, o godz. 14, Jerzy zgłosił się do punktu koncentracji, który znajdował się w szkole przy ul. Sewerynów. Wziął udział w pierwszym ataku, który miał miejsce tego samego dnia o 17:00, celując w Uniwersytet Warszawski z kierunku ul. Oboźnej. W początkowej fazie powstania pełnił funkcje wartownicze, a także wspierał oddziały chroniące Muzeum Narodowe, wykonując powierzone mu zadania związane z obroną.

23 sierpnia został przydzielony do samochodu pancernego o nazwie Jaś, który wspólnie z innym transporterem, Kubuś, wyruszył o 4 nad ranem na akcję. W trakcie poruszania się w stronę Krakowskiego Przedmieścia, transportery zostały zatrzymane na ul. Traugutta, gdzie to Jerzy Wrzoskowicz otrzymał zadanie zniszczenia bramy wjazdowej na teren uniwersytetu, które zrealizował pomyślnie. Mimo zdobycia bunkra i broni, drugi atak na Uniwersytet Warszawski okazał się nieudany.

Jerzy brał również udział w trzecim nieudanym ataku na gmach uniwersytetu, który miał miejsce 2 września o 16:00. Od 3 września został zaangażowany w umacnianie obrony oraz w realizację zadań specjalnych. Po odwrocie z Powiśla, jego oddział do dnia kapitulacji zajął pozycje w zniszczonej Poczcie Głównej.

Okres po upadku powstania

W dniach 2-5 października 1944 roku Jerzy Wrzoskowicz został wzięty do niewoli przez wojska niemieckie, a następnie przetransportowany do stalagu XI-B w Frankenthal, gdzie zapisano go jako jeńca o numerze 140721/XI-B. 24 października 1944 roku został przeniesiony do stalagu VI-J w Krefeld, w którym pozostał aż do wyzwolenia. Po zakończeniu wojny wstąpił do Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, a do rodzinnej Polski powrócił 2 września 1946 roku.

Od 1 września 1948 roku do 30 grudnia 1988 roku, Jerzy pracował w Warszawskim Przedsiębiorstwie Konstrukcji Stalowych i Urządzeń Przemysłowych MOSTOSTAL, zajmując różne stanowiska. W latach 1984-1988 pełnił funkcję Dyrektora Oddziału w Puławach. Na emeryturę przeszedł 31 grudnia 1988 roku.

21 września 1970 roku Jerzy ukończył zaoczne wyższe studia zawodowe na Wydziale Mechaniki i Energetyki Cieplnej Politechniki Warszawskiej, gdzie uzyskał tytuł inżyniera mechanika.

Życie prywatne

Jerzy Henryk Wrzoskowicz był synem Stanisława oraz Antoniny, z domu Kozerskiej. Posiadał brata o imieniu Kajetan. Ożenił się z Matyldą, z domu Barańską, z którą doczekał się dwóch synów: Adama (ur. 1965) oraz Jarosława (ur. 1968). Zmarł 21 sierpnia 1997 roku. Jego ciało spoczęło w rodzinnym grobie na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kwatera 92A-I-25).

Przypisy

  1. a b Jerzy Wrzoskowicz [online], sites.google.com [dostęp 24.01.2022 r.]
  2. Powstańcze Biogramy - Jerzy Wrzoskowicz [online], www.1944.pl [dostęp 24.01.2022 r.]

Oceń: Jerzy Wrzoskowicz

Średnia ocena:4.9 Liczba ocen:9