Ignacy Łempicki (powstaniec listopadowy)

---

Życiorys

Ignacy Łempicki urodził się jako syn Józefa Łempickiego, chorążego wyszogrodzkiego oraz szambelana króla Stanisława Augusta, i Urszuli, hrabiny Mikorskiej, która nosiła herb Ostoja. Jego edukacja rozpoczęła się w Liceum Warszawskim, skąd w październiku 1820 roku przeszedł na Uniwersytet Warszawski, gdzie studiował na Wydziale Prawa i Administracji. W 1823 roku uzyskał tytuł magistra prawa.

W kontekście powstania listopadowego, Ignacy Łempicki służył w 1 Pułku Jazdy Płockiej, awansując do stopnia porucznika. Już od 13 czerwca 1831 roku pełnił funkcję adiutanta polowego generała Antoniego Giełguda. Jego odwaga i poświęcenie podczas walki przyniosły mu zaszczyt otrzymania Krzyża Złotego Orderu Wojennego Virtuti Militari.

Po zakończeniu powstania, Łempicki pozostał w kraju, gdzie stał się dziedzicem dóbr w Noskowie oraz Płonnem, znajdujących się w powiecie lipnowskim. W 1837 roku doszło do jego wylegitymowania ze szlachectwa w Królestwie Polskim. Był również aktywnym członkiem Towarzystwa Rolniczego w powiecie lipnowskim.

Ignacy Łempicki ożenił się z Marią Tyszkiewicz, która również była dziedziczką dóbr Balwierzyszki oraz Iwaniszów w województwie augustowskim. Para miała razem córkę, Marię, oraz dwóch synów, Józefa i Władysława.

Ostatecznie, Ignacy Łempicki zmarł 29 września 1876 roku w Dreźnie. Po jego śmierci znalazł wieczny spoczynek na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

---

Oceń: Ignacy Łempicki (powstaniec listopadowy)

---