Alfons Vacqueret


Alfons Emil Józef Vacqueret, znany również pod pseudonimem Gryf, urodził się 23 czerwca 1898 roku w Warszawie. Był rotmistrzem w Wojsku Polskim oraz oficerem Armii Krajowej, co czyniło go istotną postacią w historii Polski.

Jego życie to przykład niezwykłego zaangażowania w służbę wojskową, które rozpoczynało się w trudnych czasach dla kraju. Zmarł 31 stycznia 1991 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie ważne dziedzictwo militarne oraz patriotyczne.

Życiorys

Alfons Vacqueret przyszedł na świat 23 czerwca 1898 roku w Warszawie. Jego korzenie sięgają rodziny francuskiej, a genealogia rodziny jest niezwykle interesująca. Pradziadek Alfonsa, Bernard Vacqueret (1789–1869), był majorem wojsk napoleońskich oraz adiutantem samego Napoleona Bonaparte. Po rewolucji lipcowej, która miała miejsce we Francji w 1830 roku, osiedlił się na ziemiach polskich. Dziadek Vacquereta, Aleksander Vacqueret, brał udział w Powstaniu Styczniowym, a jego losy doprowadziły go do zesłania.

Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę, Alfons Vacqueret zaciągnął się do Wojska Polskiego. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej, a 12 lutego 1923 roku prezydent RP nadał mu awans na porucznika, ze starszeństwem od 1 stycznia 1923, zajmując 6. lokatę w korpusie oficerów jazdy. W roku 1932 jego lokata została zweryfikowana i wynosiła już 1.

Na przełomie lat 20. i 30. XX wieku Vacqueret pełnił służbę jako oficer zawodowy w 1 pułku szwoleżerów z siedzibą w Warszawie. W wrześniu 1930 roku został przydzielony do Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych, gdzie jego kariera szybko się rozwijała. Wkrótce awansował na stopień rotmistrza i pełnił rolę adiutanta ministra spraw wojskowych, Józefa Piłsudskiego. W latach 30. był także adiutantem Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych oraz Marszałka Polski, generała Edwarda Śmigłego-Rydza, towarzysząc mu podczas wizyty we Francji na przełomie sierpnia i września 1936 roku.

W dniu 1 września 1933 roku został przydzielony do inspektora armii, generała Śmigłego-Rydza, na następne trzy miesiące. Po rozpoczęciu II wojny światowej oraz ujawnieniu się okupacji niemieckiej, jako oficer w stanie spoczynku, włączył się do działalności Armii Krajowej. Jego działalność w powstaniu warszawskim z 1944 roku obejmowała dowodzenie batalionem szkieletowym „Oaza”, które to działało w 5 Rejonie Obwodu Mokotów AK, obejmując tereny takie jak Sadyba i wieś Czerniaków. Po zakończeniu walk, Vacqueret opuścił Warszawę, towarzysząc cywilnej ludności w ewakuacji.

Zmarł 31 marca 1991 roku, a jego miejsce spoczynku znajduje się na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, w kwaterze 174-6-7.

Ordery i odznaczenia

Alfons Vacqueret został wyróżniony licznymi odznaczeniami za swoje zasługi. Wśród nich znajduje się Srebrny Krzyż Zasługi, który otrzymał w dniu 17 marca 1934.

Jest także laureatem Odznaki Pamiątkowej Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych, przyznanej mu w 1930 roku.

Dodatkowo, Vacqueret zdobył tytuł Oficera Orderu Legii Honorowej podczas III Republiki Francuskiej w 1936 roku.

Przypisy

  1. Wysokie odznaczenia dla polskich gości. „Nowy Kurjer”, s. 2, Nr 205 z 04.09.1936 r.
  2. W siedzibie nowomianowanego Marszałka. „Gazeta Gdańska”, s. 2, Nr 260 z 11.11.1936 r.
  3. Gen. Rydz-Śmigły wyjeżdża do Paryża w dn. 28 bm.. „Gazeta Lwowska”, s. 1, Nr 196 z 28.08.1936 r.
  4. Zjazd Legionistów w Krakowie był aktem głębokiego hołdu dla Marsz. Piłsudskiego. „Głos Poranny”, s. 1, Nr 214 z 07.08.1935 r.
  5. Legioniści składają hołd u trumny ukochanego Komendanta. „Nowy Kurjer”, s. 1, Nr 180 z 07.08.1935 r.
  6. Przyjazd członków rządu. „Gazeta Lwowska”, s. 1, Nr 178 z 07.08.1935 r.
  7. Pulkoński Glabisz o Wielkopolsce. „Nowy Kurjer”, s. 8, Nr 18 z 23.01.1936 r.
  8. Wiadomości bieżące. Z miasta. Piękna symbolika. „Kurjer Warszawski”, s. 5, Nr 250 z 12.09.1936 r.
  9. Proces o planowany zamach na marsz. Piłsudskiego. „Goniec Wielkopolski”, s. 1, Nr 26 z 01.02.1931 r.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 20.09.1930, s. 305.
  11. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 625.
  12. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 157.
  13. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 287.
  14. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 357.
  15. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 610.
  16. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 537.
  17. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 595.
  18. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 687.
  19. Zarządzenia Prezesa Rady Ministrów. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 9, s. 122, 19.03.1934 r.
  20. Zarządzenia Ministra Spraw Wojskowych. Stwierdzenia. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 2, s. 21, 26.01.1934 r.
  21. Informacja O Zmarłych: Alfons Emil Vacqueret. nekrologi-baza.pl. [dostęp 26.11.2015 r.]
  22. Cmentarz Stare Powązki: VACQUERET, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 26.11.2015 r.]
  23. Adiutantura marszałka Józefa Piłsudskiego. audiovis.nac.gov.pl. [dostęp 26.11.2015 r.]
  24. Zgrupowania powstańcze. 1944.pl. [dostęp 26.11.2015 r.]

Oceń: Alfons Vacqueret

Średnia ocena:4.95 Liczba ocen:12