Józef Prokopowicz

---

Życiorys

„Józef Prokopowicz był synem Wincentego, prawnika oraz redaktora, i Natalii z Klimkiewiczów. W 1872 roku, po ukończeniu III Gimnazjum w Warszawie, dołączył do Armii Imperium Rosyjskiego. Ukończył prestiżową szkołę junkrów kawalerii w Jelizawietgradzie oraz Oficerską Szkołę Kawalerii. Jego kariera wojskowa zyskała na znaczeniu podczas wojny rosyjsko-tureckiej w latach 1877-1878, gdzie odniósł liczne sukcesy. Wyróżnił się w czasie oblężenia Plewny, gdzie odniósł ciężkie rany.

W 1907 roku objął dowództwo 16 Irkuckiego Pułku Huzarów. Po pewnym okresie przeniesiony został w stan spoczynku i osiedlił się w Rydze. Jego kariera jednak nie zakończyła się na tym – 2 lipca 1914 roku został ponownie aktywowany. 1 września tego samego roku przejął dowództwo 59 Konnej Brygady Pospolitego Ruszenia.

Na koniec 1914 roku został powołany na stanowisko komendanta garnizonu w Carskim Siole, a wiosną 1915 roku powierzono mu dowództwo Samodzielnej Brygady Konnej. 29 listopada tegoż roku wyznaczono go na stanowisko dowódcy 2 Samodzielnej Nadbałtyckiej Brygady Konnej. Równocześnie pełnił funkcję dowódcy zachodniego odcinka frontu w Finlandii przez dwa lata. Dnia 14 stycznia 1918 roku, po odniesieniu ran, dostał się do niewoli fińskiej, jednak latem tegoż roku odzyskał wolność.

8 stycznia 1919 roku został przyjęty do Wojska Polskiego, z zatwierdzeniem swojego stopnia generała podporucznika, nadanego mu z datą 11 listopada 1911 roku, i przydzielono go do Rezerwy Oficerów. W lutym tegoż roku objął przewodnictwo Komisji Dochodzeniowej w Sekcji Marynarki Wojennej Ministerstwa Spraw Wojskowych, a w marcu został przewodniczącym Komisji Inspekcyjnej do Spraw Powiatowych Komend Uzupełnień w byłej Galicji.

Od sierpnia 1919 roku pełnił kolejno funkcje: przewodniczącego Komisji do Spraw Obozu Jeńców w Strzałkowie oraz dowódcy Okręgu Etapowego Wołkowysk i Okręgu Etapowego Mołodeczno. W lipcu 1920 roku został przeniesiony do Stacji Zbornej Oficerów w Warszawie. Z dniem 1 kwietnia 1921 roku znalazł się w stanie spoczynku, w stopniu generała podporucznika. 26 października 1923 roku został zatwierdzony przez Prezydenta RP Stanisława Wojciechowskiego w stopniu generała dywizji.

Józef Prokopowicz pierwszy raz zawarł związek małżeński z Barbarą Trejarow, z którą doczekał się czwórki dzieci. W 1924 roku, po śmierci Barbary, ożenił się z Marią Robertą Hausmann. Zmarł 29 listopada 1931 roku w Warszawie, a jego miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 30-1-9).

Awanse

Józef Prokopowicz osiągnął liczne awanse w swojej karierze wojskowej, które odzwierciedlają jego rozwój zawodowy i znaczenie w strukturach wojskowych.

• pułkownik – 1904,
• generał major – 11 listopada 1911,
• generał dywizji – 26 października 1923.

---

Oceń: Józef Prokopowicz

---