August Piskorski

---

Biografia Augusta Piskorskiego

Augusta Piskorskiego można śmiało określić jako pilnego rzemieślnika, który swoje pierwsze kroki w zawodzie stawiał w zakładzie białoskórniczym Michała Grossego w Warszawie. W momencie, gdy w 1840 roku wstępował w związek małżeński z Justyną Kubicką, miał on już status czeladnika w tej branży. Jego imię po raz pierwszy odnotowano w księgach cechowych 20 kwietnia 1844 roku, a w tym kluczowym roku zdecydował się na ustanowienie własnej fabryki białoskórniczej przy Białoskórniczej 3, zlokalizowanej na Mariensztacie w stolicy.

W 1850 roku Piskorski posiadał już tytuł mistrza białoskórniczego. W 1855 roku jego fabryka została podłączona do systemu wodociągowego, co zbiegało się z wprowadzeniem oświetlenia gazowego w Mariensztacie. Dzięki tym udogodnieniom jego produkcja wzrosła w znaczący sposób.

W latach czterdziestych i pięćdziesiątych XIX wieku Piskorski mieszkał na Marymoncie (do 1843 roku), a jego adresy to kolejno: ul. Pokorna 2224 (1844), ul. Kłopot 2142 (1844 – około 1849) oraz ul. Gęsta 2741 (przed 1850 – około 1856). W 1850 roku posiadłość przy ul. Gęstej 2741 składała się z pięciu różnych budynków, co świadczy o jego rosnącej pozycji materialnej.

W połowie lat pięćdziesiątych XIX wieku Piskorski udał się do Żytomierza oraz Kijowa, gdzie osiedlił się około 1860 roku. To właśnie on stał się pionierem białoskórnictwa na Ukrainie, kształcąc tam liczne kadry rzemieślnicze, które później pracowały zarówno na Ukrainie, jak i w Rosji. Podczas powstania styczniowego w 1863 roku Piskorski aktywnie pomagał powstańcom, szyjąc kożuchy, a niektóre z nich ukrywał u siebie w Kijowie.

W latach 1878–1881 piastował stanowisko podstarszego cechu białoskórników w Warszawie, mieszkając wówczas przy Białoskórniczej 2625, której właścicielem był od co najmniej 1870 roku. W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XIX wieku wielokrotnie podróżował między Kijowem a Warszawą. Kolejny raz wyruszył do Kijowa w 1883 roku, gdzie – jako uznany białoskórnik-farbiarz – zmarł w 1889 roku.

August Piskorski przekazał swoją warszawską fabrykę białoskórniczą przy ul. Białoskórniczej swojemu synowi – Wacławowi, który przez 43 lata kontynuował tradycje ojca jako starszy cechu białoskórników.

Życie prywatne

August Piskorski, pochodzący z rodziny cieśli, był synem Józefa oraz Katarzyny Omylickiej. W jego rodzinie znajdowało się dwóch lub trzech braci. Przez swoje życie August zawarł trzy małżeństwa:

• W 1840 roku, ożenił się w Grójcu z Justyną Teklą Kubicką (1819–1849), z którą doczekał się pięciorga dzieci.
• W 1849 lub 1850 roku pojął za żonę Franciszkę Telesińską (1824–1861), siostrę uznanego skrzypka paryskiego, Józefa Telesińskiego. Z tego związku również urodziło się pięcioro dzieci, wśród których był Wacław, będący ojcem m.in. Leonarda oraz Tomasza. Do rodziny należała też Karolina Tryuk, której potomkiniami są Krystyna Tryuk oraz Małgorzata Tryuk. Po ślubie, Franciszka wyjechała z Augustem do Kijowa, gdzie zmarła i została pochowana na cmentarzu Bajkowa.
• W 1862 roku August ożenił się w Warszawie z Kornelią Barbarą Pepłowską (1835–1910), córką dyrektora Banku Polskiego. Z nią miał siedmioro dzieci. Mieszkali w Kijowie, a Kornelia również spoczywa na cmentarzu Bajkowa.

Wszystkie dzieci Augusta przyszedł na świat w Warszawie, a on sam uczestniczył w ich chrzcinach, z wyjątkiem najstarszego syna, Benona Augusta, który urodził się 2 maja 1851 roku, kiedy to August był w Paryżu. Na zakończenie swojego życia, August Piskorski został pochowany w rodzinnym grobie na cmentarzu Bajkowa w Kijowie.

---

Oceń: August Piskorski

---