Tadeusz Kałasa

---

Życiorys

Tadeusz Kałasa przyszłość wywodziła się z uznanej warszawskiej rodziny piekarzy, gdzie jego rodzicami byli Janina Helena oraz Aleksander Kałas. Młodzieńcze lata spędził w Gimnazjum Wojciecha Górskiego w Warszawie, a następnie rozpoczął praktykę w zawodzie piekarskim i cukierniczym, co pozwoliło mu zdobyć tytuł czeladnika. W 1945 roku osiągnął zaszczytne miano mistrza piekarskiego, a potem także mistrza cukiernictwa. Jako spadkobierca tradycji rodzinnych prowadził piekarnię zlokalizowaną przy ul. Polnej w Warszawie, która w 1951 roku została niestety upaństwowiona przez władze komunistyczne.

W latach 50. Tadeusz Kałasa zatrudniony był jako brygadzista i kierownik w piekarni Miejskiego Handlu Detalicznego. Pracował także w dziale technicznym Warszawskich Zakładów Przemysłu Piekarskiego, a także jako technolog w Biurze Projektowania Piekarń przy stołecznym Związku Spółdzielni Spożywców „Społem”. Zaczynając w 1956 roku, ponownie otworzył własną piekarnię, kontynuując tym samym pasję przekazywaną z pokolenia na pokolenie.

Po zakończeniu II wojny światowej aktywnie uczestniczył w działalności organizacji rzemieślniczych, w tym Centralnego Związku Rzemiosła oraz Krajowej Rady Rzemiosła, pełniąc funkcję w ich najwyższych organach. W latach 70. kierował Radą Izby Rzemieślniczej w Warszawie, a od 1948 roku był także aktywnym członkiem Stronnictwa Demokratycznego.

W okresie od 1968 do 1980 oraz 1985 do 1988, Tadeusz Kałasa zasiadał w Stołecznym Komitecie partii, a od 1973 do 1980 roku był członkiem jego prezydium. W trakcie XI Kongresu został wybrany do Centralnego Komitetu oraz prezydium, gdzie pełnił funkcję wiceprzewodniczącego do 1981 roku. Był także ławnikiem w Sądzie Wojewódzkim dla Miasta Warszawy w latach 1966–1974. W 1980 roku zdobył mandat posła na Sejm PRL VIII kadencji, reprezentując okręg Praga-Północ i pracując w licznych komisjach, takich jak Górnictwa, Energetyki i Chemii oraz Rolnictwa.

Tadeusz Kałasa kontynuował pracę w branży piekarskiej aż do późnego wieku, a po odzyskaniu rodzinnej piekarni przy ul. Racławickiej w Warszawie, w działalność zaangażowali się także jego synowie: Aleksander i Krzysztof oraz córka Jadwiga (Milej). On sam prowadził piekarnię przy ul. Polnej, a po jego śmierci jego żona Janina kontynuowała działalność firmy. Niestety, w 2020 roku piekarnia została zlikwidowana.

W ciągu swojego życia Tadeusz Kałasa został odznaczony wieloma wyróżnieniami, w tym Orderem Sztandaru Pracy II klasy oraz Krzyżami Komandorskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, a także Złotym Krzyżem Zasługi. W 1994 roku, razem z żoną Janiną, odznaczeni zostali Medalem za Długoletnie Pożycie Małżeńskie. Tadeusz Kałasa spoczywa na Cmentarzu Bródnowskim, w kwaterze 83B-3-13.

---

Oceń: Tadeusz Kałasa

---