Andrzej Samsonowicz

Wojsko i służby mundurowe

Andrzej Samsonowicz, znany również pod pseudonimami „Xiążę” oraz „Książę”, to postać, która na zawsze zapisała się w historii Polski. Urodził się 18 września 1922 roku w Warszawie, gdzie również tragicznie zginął w nocy z 14 na 15 września 1944 roku. Był porucznikiem Armii Krajowej, a także 6. dowódcą II plutonu „Alek” 2. kompanii „Rudy” w batalionie „Zośka” podczas Powstania Warszawskiego.

W uznaniu swoich heroicznych czynów, Andrzej Samsonowicz został odznaczony prestiżowym orderem Virtuti Militari, a także dwukrotnie Krzyżem Walecznych, co podkreśla jego niezwykłą odwagę i poświęcenie w walce o wolność kraju.

Życiorys

Andrzej Samsonowicz przyszedł na świat w rodzinie Jana Samsonowicza, geologa, oraz Henryki z Korwin Krukowskich, która była absolwentką Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego Uniwersytetu Petersburskiego. Henryka pracowała jako nauczycielka chemii i geografii w Liceum im. Juliusza Słowackiego w Warszawie. Andrzej był bratem Hanny oraz Henryka.

W młodości uczęszczał do Liceum im. Jana Zamoyskiego w Warszawie, gdzie w 1939 roku zdał maturę. Już podczas nauki w tym liceum wstąpił do harcerstwa, a następnie objął funkcję zastępowego w 2. Warszawskiej Drużynie Harcerskiej im. Tadeusza Reytana. Po wybuchu II wojny światowej kontynuował naukę w Szkole Zawodowej dla Pomocniczego Personelu Sanitarnego pod kierunkiem dra Jana Zaorskiego.

Andrzej był także członkiem Grup Szturmowych Szarych Szeregów, do których wstąpił dzięki Kazimierzowi Łodzińskiemu. Wziął udział w wielu akcjach, takich jak:

  • akcja Góral (12 sierpnia 1943 r.) – jego rola to sanitariusz,
  • akcja Taśma (20 sierpnia 1943 r.) – grupa III, atakująca budynek szkolny,
  • akcja Wilanów (26 września 1943 r.) – grupa „posterunek I”, która likwidowała żandarmerię niemiecką oraz policję granatową; w trakcie tej akcji doznał rany w głowę,
  • akcja „Pogorzel” (23/24 października 1943 r.) – wysadzanie pociągu przewożącego wojsko,
  • akcja Jula pod Rogoźnem (5/6 kwietnia 1944 r.) – przerwanie ruchu kolejowego na linii Rzeszów-Przeworsk.

W maju 1944 roku ukończył Szkołę Podchorążych „Agricola”, zajmując czwarte miejsce wśród kursantów. W trakcie powstania warszawskiego walczył na Woli, Starym Mieście oraz Czerniakowie. Należał do ośmioosobowej grupy, w której skład wchodzili m.in. Jerzy Gawin, Irena Kołodziejska oraz Tadeusz Sumiński. Grupa ta została odcięta od batalionu podczas walk na wolskich cmentarzach, a następnie przeszła przez rejony zajęte przez Niemców, docierając do Kampinosu. Po dwóch tygodniach dołączyli ponownie do batalionu, kontynuując walkę na Starówce.

Niestety, Andrzej zginął w nocy z 14 na 15 września, gdy przygotowywał desant dla Ludowego Wojska Polskiego w pobliżu statku o nazwie Bajka.

Oceń: Andrzej Samsonowicz

★★★★★
Średnia ocena:4.65 Liczba ocen:21