Jan Stefańczak

---

Życiorys

Jan Stefańczak, syn Jana i Adeli, zdobył edukację w szkole handlowej przed II wojną światową, a także był aktywnym członkiem KZMP, co miało istotny wpływ na jego przyszłe ścieżki zawodowe.

Po zakończeniu działań wojennych, 1 grudnia 1944 roku, objął stanowisko kierownika Sekcji 7 PUBP w Ostrowi Mazowieckiej. Zaledwie kilka miesięcy później, w czerwcu 1945 roku, awansował na szefa tego urzędu, co wskazuje na jego dynamiczny rozwój kariery.

1 listopada 1946 roku został naczelnikiem Wydziału IV WUBP w Warszawie, po wcześniejszym pełnieniu funkcji zastępcy naczelnika od 31 maja 1946. Jego umiejętności kierownicze zostały docenione, co zaowocowało w kwietniu 1948 roku przeniesieniem do centrali MBP na stanowisko zastępcy naczelnika, a później naczelnika Wydziału VIII Departamentu IV MBP.

Stefańczak miał również znaczącą rolę w strukturach WUBP/WUdsBP, gdzie od 12 listopada 1952 roku do 1 września 1956 roku pełnił funkcję zastępcy szefa w Katowicach, nazywanych wówczas Stalinogrodem. W latach 1955-1956 doskonalił swoje umiejętności jako słuchacz Kursu Specjalnego KdsBP, skutkując jego późniejszym awansem na wicedyrektora Departamentu V tego Komitetu w latach 1956-1957.

W 1957 roku rozpoczął pracę na stanowisku zastępcy komendanta wojewódzkiego Milicji Obywatelskiej ds. SB w Warszawie, a od 1 lutego 1958 wykonując podobne obowiązki w Gdańsku. Jego kariera zawodowa zakończyła się w 1963 roku, pozostawiając po sobie ślad w polskich służbach porządkowych.

Odznaczenia

W dorobku Jan Stefańczaka znajduje się szereg prestiżowych odznaczeń, które świadczą o jego dokonaniach.

• srebrny medal „Zasłużonym na Polu Chwały”,
• srebrny krzyż zasługi,
• srebrny krzyż zasługi (po raz drugi),
• złoty krzyż zasługi,
• krzyż walecznych,
• medal 10-lecia Polski Ludowej,
• krzyż kawalerski orderu odrodzenia Polski,
• odznaka „10 lat w służbie narodu”.

---

Oceń: Jan Stefańczak

---