Tomasz Mathea jest wybitnym polskim admirałem floty, cieszącym się uznaniem w środowisku wojskowym. Urodził się 30 kwietnia 1955 roku w Warszawie, gdzie rozpoczęła się jego wyjątkowa kariera związana z siłami marynarki.
Jako inżynier techniki nawigacji, Mathea zyskał cenne doświadczenie, służąc jako morski oficer pokładowy okrętów podwodnych, co wymagane jest zarówno w umiejętnościach technicznych, jak i w zakresie strategii morskiej.
W swojej karierze pełnił również rolę Dowódcy Marynarki Wojennej, co stanowi ważny element jego profesjonalnego dorobku.
Wykształcenie
Tomasz Mathea zdobył swoje wykształcenie w sposób, który można uznać za bardzo różnorodny i imponujący. Ukończył XXXIX Liceum Ogólnokształcące im. Ludowego Lotnictwa Polskiego, usytuowane na warszawskich Bielanach w 1974 roku. W tym samym czasie, kiedy był podchorążym, uczęszczał na studia w Wyższej Szkole Marynarki Wojennej w Gdyni, gdzie kształcił się w zakresie Nawigacji i Uzbrojenia Okrętowego w latach 1974–1978. Po zakończeniu nauki zdobył tytuł magistra inżyniera nawigatora oraz awans na stopień podporucznika marynarki.
Ekspansja jego edukacji nie zakończyła się w Polsce. Tomasz Mathea podjął również studia podyplomowe w prestiżowych instytucjach za granicą. W 1988 roku ukończył Akademię Marynarki Wojennej ZSRR w Leningradzie. Jego dalsza edukacja obejmowała również Królewską Akademię Sztabu Marynarki Wojennej Wielkiej Brytanii w Londynie w 1995 roku, a także Akademię Obrony Narodowej w Warszawie w 1996 roku. Na koniec, w 2003 roku zakończył naukę w Narodowym Uniwersytecie Obrony Stanów Zjednoczonych Ameryki w Waszyngtonie.
Służba wojskowa
Po ukończeniu promocji oficerskiej, Tomasz Mathea odbył staż na okręcie, co otworzyło przed nim nowe możliwości służby. W 1980 roku został przydzielony do dywizjonu Okrętów Podwodnych 3 Flotylli Okrętów w Gdyni. Jego kariera rozpoczęła się na okrętach podwodnych projektu 613, gdzie pełnił funkcję dowódcy działu broni podwodnej na ORP „Sokół”. Z czasem, od 1984 roku, awansował na zastępcę dowódcy ORP „Bielik”, a w 1985 roku objął stanowisko dowódcy tego okrętu.
W 1988 roku Mathea został szefem Sztabu dywizjonu Okrętów Podwodnych, a jego kariera nabierała tempa. Od 1991 do 1994 roku dowodził dywizjonem Okrętów Podwodnych, następnie w 1995 roku zajął się pracą jako starszy specjalista w Oddziale Organizacyjnym Sztabu Marynarki Wojennej. W 1996 roku awansował na zastępcę dowódcy ds. szkolenia w 3 Flotylli Okrętów.
W latach 1998-2000 pełnił rolę szefa Szefostwa Szkolenia Morskiego, będąc odpowiedzialnym za przygotowanie i rozwój kadr marynarki wojennej. Od 2000 roku dowodził 9 Flotyllą Obrony Wybrzeża w Helu. W 2003 roku objął stanowisko szefa Generalnego Zarządu Planowania Strategicznego P-5 w Sztabie Generalnym Wojska Polskiego w Warszawie.
W ciągu kolejnych lat, Mathea kierował logistyką marynarki wojennej, a w latach 2004-2006 pełnił funkcję szefa Logistyki Marynarki Wojennej. Następnie został wyznaczony na zastępcę szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego. 24 czerwca 2010 roku, Marszałek Sejmu, pełniąc obowiązki Prezydenta RP, Bronisław Komorowski, mianował go dowódcą Marynarki Wojennej, co miało miejsce po tragicznym wypadku, w którym zginął wiceadmirał Andrzej Karweta.
17 grudnia 2013 roku w Belwederze, Prezydent RP Bronisław Komorowski wręczył mu akt zwolnienia z zajmowanego stanowiska Dowódcy Marynarki Wojennej. W 2015 roku Tomasz Mathea zakończył swoją zawodową służbę wojskową, przechodząc w stan spoczynku.
Awanse
Awans w marynarce wojennej są kluczowym elementem kariery wojskowej, a poniżej przedstawione zostały poszczególne etapy, które przeszedł Tomasz Mathea w swoim wojskowym życiu zawodowym.
- podporucznik marynarki – 1978,
- porucznik marynarki – 1981,
- kapitan marynarki – 1984,
- komandor podporucznik – 1989,
- komandor porucznik – 1992,
- komandor – 1996,
- kontradmirał – 2001,
- wiceadmirał – 2003,
- admirał floty – 2009.
Ordery i odznaczenia
Tomasz Mathea, znany ze swojej imponującej kariery, został odznaczony licznymi wyróżnieniami, które podkreślają jego wkład w obronność kraju oraz służbę wojskową. Poniżej przedstawiamy zestawienie przyznanych mu odznaczeń:
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 2010,
- Złoty Krzyż Zasługi – 2004,
- Srebrny Krzyż Zasługi,
- Morski Krzyż Zasługi – 2012,
- Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”,
- Srebrny Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny,
- Brązowy Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny,
- Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
- Złota Odznaka „Marynarz Okrętów Podwodnych”,
- Srebrny Krzyż „Za Zasługi dla ZHP”,
- Złota Odznaka z Gwiazdą „Za szczególne zasługi dla Związku Żołnierzy Wojska Polskiego” – 2013,
- Medal „Pro Patria” – 2012,
- Złoty Medal „Za Zasługi dla Związku Oficerów Rezerwy RP”,
- Odznaka honorowa „Za zasługi dla Związku Inwalidów Wojennych RP”,
- Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Klubów Oficerów Rezerwy LOK”,
- Komandor Orderu Białej Róży – Finlandia, 2013,
- Oficer Legii Honorowej – Francja, 2013,
- Odznaka absolwenta National Defense University – Stany Zjednoczone.
Te wyróżnienia są dowodem na jego zaangażowanie i profesjonalizm w służbie dla kraju oraz społeczności wojskowej.
Przypisy
- Adm. Tomasz Mathea nowym dowódcą Marynarki Wojennej. gazeta.pl, 25.06.2010 r. [dostęp 25.01.2018 r.]
- Nominacja Dowódcy Marynarki Wojennej. mw.mil.pl, 25.06.2010 r. [dostęp 25.06.2010 r.]
- Nowy Dowódca Marynarki Wojennej. wp.mil.pl, 25.06.2010 r.
- Nominacje dla nowych dowódców. polska-zbrojna.pl, 17.12.2013 r. [dostęp 17.12.2013 r.]
- Uroczystość wręczenia aktu mianowania Dowódcy Generalnemu RSZ. prezydent.pl, 17.12.2013 r. [dostęp 17.12.2013 r.]
- Prezydent RP wręczył akt mianowania Dowódcy Generalnemu RSZ. bbn.gov.pl, 17.12.2013 r. [dostęp 17.12.2013 r.]
- IX Zjazd Delegatów Związku Żołnierzy Wojska Polskiego woj. pomorskiego. 22blot.wp.mil.pl, 18.05.2013 r. [dostęp 03.12.2013 r.]
- IX ZJAZD DELEGATÓW ZWIĄZKU ŻOŁNIERZY WOJSKA POLSKIEGO WOJEWÓDZTWA POMORSKIEGO. amw.gdynia.pl, 28.05.2013 r. [dostęp 03.12.2013 r.]
- Order Białej Róży dla Dowódcy MW. mw.mil.pl, 27.05.2013 r. [dostęp 30.05.2013 r.]
- Legia Honorowa dla polskiego admirała. polska-zbrojna.pl, 09.07.2013 r. [dostęp 09.07.2013 r.]
- Medal „Pro Patria” dla Dowódcy Marynarki Wojennej. mw.mil.pl, 21.12.2012 r. [dostęp 21.12.2012 r.]
- Nominacje i odznaczenia na dziedzińcu Pałacu. prezydent.pl, 15.08.2012 r. [dostęp 15.08.2012 r.]
- M.P. z 2012 r. poz. 975 – pkt 36.
- M.P. z 2011 r. nr 19, poz. 195 – pkt 1.
- M.P. z 2010 r. nr 53, poz. 726.
- M.P. z 2009 r. nr 30, poz. 423 – pkt I.
- M.P. z 2005 r. nr 8, poz. 117 – pkt 2.
- M.P. z 2003 r. nr 42, poz. 610 – pkt 15.
- M.P. z 2001 r. nr 28, poz. 471.
- Komorowski, Nawrot, Zalewski, Księga absolwentów uczelni polskiej marynarki wojennej, wyd. Adam Marszałek, Toruń 2007.
- Alina Kielarska, Danuta Walksberg, Henryka Kapuśniak, Grażyna Goss, Zbigniew Zemka, Sławomir Ignasiak: 40 lat mojego „DWL-otu”. Warszawa: 2003, s. 128. ISBN 83-11-0967-5.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Tadeusz Wędrowski | Bolesław Andrzej Ostrowski | Jan Stefan Witkowski | Wacław Zawadzki (harcerz) | Artur Maruszewski | Ernest Wiśniewski | Julian Roykiewicz | Dezyderiusz Zawistowski | Stanisław Jaster (1892–1942) | Roman Umiastowski | Stanisław Karnibad | Bronisław Regulski | Wacław Ulass | Janusz Gaładyk | Jan Stefańczak | Michał Gedeon Radziwiłł | Ryszard Grosset | Andrzej Samsonowicz | Stanisław Szablewski | Roman BorzęckiOceń: Tomasz Mathea