Sławomir Żakowski (generał)


Sławomir Żakowski, urodzony 9 grudnia 1963 roku w Warszawie, to postać o znaczącym dorobku, która przez wiele lat pełniła zaszczytną rolę w strukturach Wojska Polskiego.

Jako generał brygady i doświadczony pilot, Żakowski zyskał uznanie wśród swoich współpracowników oraz przełożonych, a jego kariera wojskowa stanowi przykład poświęcenia dla służby ojczyźnie, nawet po przejściu w stan spoczynku.

Wykształcenie

Sławomir Żakowski jest absolwentem prestiżowych instytucji edukacyjnych, które przyczyniły się do jego profesjonalnego rozwoju w dziedzinie obronności i lotnictwa. Zdobył swoje pierwsze wojskowe szlify, kończąc Wyższą Oficerską Szkołę Lotniczą w Dęblinie w 1987 roku. Następnie, w 1996 roku, ukończył Akademię Obrony Narodowej, co poszerzyło jego wiedzę w zakresie strategii obronnej.

W 2001 roku podjął decyzję o dalszym kształceniu się, zapisując się na podyplomowe studia na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie zgłębiał różnorodne aspekty nauk humanistycznych i społecznych. Kolejne etap jego edukacji to podyplomowe studia operacyjno-strategiczne, które odbył w Akademii Obrony Narodowej w 2006 roku.

Warto również wspomnieć o jego studiach za granicą, które zrealizował w Akademii Dowódczo-Sztabowej Sił Powietrznych w Maxwell w Stanach Zjednoczonych. Te różnorodne doświadczenia edukacyjne stanowią solidny fundament dla jego kariery wojskowej i zarządzania w obszarze obronności.

Służba wojskowa

W latach 1983–1987 Sławomir Żakowski był podchorążym w Wyższej Oficerskiej Szkole Lotniczej w Dęblinie, gdzie ukończył naukę z wyróżnieniem. Jego kariera wojskowa rozpoczęła się od pracy jako pilot: w 1987–1988 służył w 3. Pułku Lotnictwa Myśliwsko-Bombowego w Bydgoszczy.

Od 1999 do 1991 roku pełnił funkcję pilota klucza lotniczego w 32. Pułku Lotnictwa Rozpoznania Taktycznego w Sochaczewie, a w latach 1991–1994 był starszym pilotem w tej samej jednostce. Krótko, bo przez rok w 1994, pełnił rolę nawigatora w eskadrze lotniczej.

Kolejnym istotnym krokiem w jego karierze była Akademia Obrony Narodowej w Warszawie, gdzie był słuchaczem w latach 1994–1996. Następnie, w latach 1996–1998, pracował jako nawigator w 10. Pułku Lotnictwa Myśliwskiego w Łasku.

W 1998 roku objął funkcję zastępcy dowódcy pułku w 13 Pułku Lotnictwa Transportowego w Krakowie i kontynuował swoją służbę jako dowódca eskadry w tym samym pułku w latach 2001–2006. Następnie, w latach 2006–2008, dowodził bazą w 8. Bazie Lotniczej w Krakowie.

W kolejnych latach Żakowski kontynuował rozwój swojego doświadczenia, pełniąc różnorodne funkcje, w tym zastępcy dowódcy brygady w 3. Brygadzie Lotnictwa Transportowego w Powidzu (2008–2009) oraz absolwenta Akademii Dowódczo-Sztabowej Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych w Maxwell (2009–2010). W okresie 2010–2011 był zastępcą dowódcy skrzydła w 3. Skrzydle Lotnictwa Transportowego, a następnie od 2011 do 2014 roku pełnił rolę dowódcy – instruktora – pilota w tym samym skrzydle.

W 2014 roku został zastępcą dowódcy w Centrum Operacji Powietrznych – Dowództwie Komponentu Powietrznego, a od 2018 do 2022 roku pełnił rolę zastępcy dowódcy w Centrum Dowodzenia Operacjami Powietrznymi w Uedem w Niemczech.

Żakowski odegrał kluczową rolę w wprowadzaniu do Sił Powietrznych dwóch nowych modeli samolotów: PZL M-28 Bryza oraz CASA C-295M. Jest znany jako pierwszy pilot Sił Powietrznych, który brał udział w misjach transportu lotniczego dla Polskich Kontyngentów Wojskowych w Iraku i Afganistanie.

W uznaniu jego osiągnięć za działalność lotniczą w 2003 roku został wyróżniony tytułem „Pilot Roku Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej”, w 2011 roku statuetką Ikara, a w 2012 oraz 2015 otrzymał tytuł honorowy „Zasłużony Pilot Wojskowy” odpowiednio po raz pierwszy i drugi. Ponadto w 2014 roku otrzymał wpis do Księgi Honorowej Wojska Polskiego.

Jest pilotem klasy mistrzowskiej, który latał na różnych typach samolotów, w tym szkolnych takich jak TS-11 Iskra, SBLim-2, Lim-5, bojowych takich jak Su-7 oraz MiG-21, a także transportowych jak An-28, M-28 „Bryza” i CASA C-295M. W chwili obecnej jest czynnym pilotem oraz instruktorem na samolocie CASA C-295M. Jego ogólny nalot wynosi ponad 3000 godzin. Ostatecznie, 31 stycznia 2023 roku zakończył swoją zawodową służbę wojskową, przechodząc w stan spoczynku.

Awanse

Ścieżka awansów Sławomira Żakowskiego dokumentuje jego rozwój zawodowy na przestrzeni lat w strukturach wojskowych. Jego kariera obfituje w znaczące awanse, które odzwierciedlają jego umiejętności i zaangażowanie. W szczególności, jego stopnie wojskowe to:

  • podporucznik – 1987,
  • porucznik – 1990,
  • kapitan – 1994,
  • major – 1999,
  • podpułkownik – 2003,
  • pułkownik – 2006,
  • generał brygady – 2014.

Ordery i odznaczenia

Sławomir Żakowski jest zasłużonym generałem, który swoją karierę wojskową uwieńczył licznymi odznaczeniami i medalami, przyznawanymi mu za wybitne osiągnięcia i służbę na rzecz kraju. Poniżej przedstawiamy szczegółowy wykaz jego orderów oraz odznaczeń.

  • Srebrny Krzyż Zasługi – 2003,
  • Lotniczy Krzyż Zasługi – 2012,
  • Gwiazda Załóg Lotniczych – 2013,
  • Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” – 2013,
  • Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” – 2008,
  • Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” – 2002,
  • Złoty Medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju” – 2005,
  • Srebrny Medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju” – 2001,
  • Brązowy Medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju” – 1993,
  • Złoty Medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej – 2012,
  • Brązowa Odznaka „Zasłużony dla Ochrony Przeciwpożarowej” – 2004,
  • Odznaka Honorowa „Za Wybitne Zasługi dla LOK” – 2006,
  • Komandoria Missio Reconciliationis – 2016,
  • Złoty Medal za Długoletnią Służbę – 2020.

Te wyróżnienia są dowodem jego profesjonalizmu oraz zaangażowania w służbę na rzecz bezpieczeństwa i obronności kraju.

Przypisy

  1. M.P. z 2014 r. poz. 821
  2. Deputy Commander [online], ac.nato.int [dostęp 14.10.2021 r.]

Oceń: Sławomir Żakowski (generał)

Średnia ocena:4.74 Liczba ocen:15